www.wiarabiblijna.fora.pl

Łukasz

Hucznie obchodzony pogrzeb Jana Olszewskiego miał uzmysłowić Polakom pewne odchodzące wartości i z tym się zgodzę odchodzą największe wartości naszej ziemi , czy jednak wszyscy którzy odchodzą są wartościami nadrzędnymi?
Na Polskich kościołach codziennie wiszą nowe klepsydry z nazwiskami ludzi którzy odeszli ,w szpitalach rodzą się nowi ludzie którzy także kiedyś znajdą się po „tamtej stronie” i tak to już w kosmosie jest
Jan Olszewski to postać bardzo ale to bardzo przereklamowana , powiem nawet więcej to postać mało barwna , nie ma w jego życiorysie momentu lub zdarzenia które stawałoby go na narodowym panteonie , owszem bronił Solidarnych w stanie wojennym -przed i po – ale przecież po to studiował prawo był adwokatem, murarz stawiał dom szewc naprawiał trzewiki a adwokat bronił, nie widzę w tym heroizmu, co innego Piotrowicz ten to nawet jako prokurator stanu wojennego bronił roznoszących ulotki.
Owszem Jan Olszewski był wielki tak na moje oko ,no powiedzmy 180 w kłębie i w pasie słusznych wymiarów , tyle i tylko tyle.

W PiS gardłowo potrzebują bohatera oraz postać do której można się nawet modlić , Kaczyński nieco stracił na wartości i jego autorytet opiera się o pragmatyzm materialny.
Wojtyła postać niewątpliwie zawłaszczona przez „patriotów” stracił okres przydatności do użycia zawisł więc w wiejskich kościołkach w bocznych nawach i czeka na całkowite zapomnienie.
Postać która miała przywrócić w PiSie wiarę w siebie był Antoni - zwany przeze mnie Mojżeszem -który niestety okazał się zwykłym nieudacznikiem i do tego skorumpowanym, a i niejako ruskim szpionem jak można w necie przeczytać Olszewski a właściwe jego śmierć dała mu moment że przypominał o sobie dając nad trumną popis swojej krasomówczyni .
Janie jesteś bohaterem, wzorem patrioty, człowieka uczciwego i pełnego poświęcenia
Ja też nie panie Antoni , trudno z takim stwierdzeniem polemizować aby nie podpaść służbom przeglądającym internet i nasze skrzynki mailowe .
O uczciwości Jana Olszewskiego nie sposób mówić źle , jednak to
„nie byłoby dzisiejszych sukcesów gospodarczych i politycznych Polski bez dorobku rządu Jana Olszewskiego”. Jest grubą przesadą , możnaby przywołać wiele takich cytatów zważywszy jednak na autora tych laurek trzeba mieć na względzie jego emocjonalna niestabilność
O zmarłych nie należy mówić źle to fakt, ja jednak napisałem prawdę jako Polak – i katolik ma się rozumieć -

Zibi

Tak, ktoś mocno przesadza.

Łukasz

Nie mam jednoznacznego zdania o działalności Jana Olszewskiego. Szanuję zmarłego tak po ludzku, jako człowieka znaczącego w naszej polityce. Mój problem w ocenie wynika z przeświadczenia o tym, że "epokowa zmiana" i przebudowa ustroju w trybie rewolucyjnym, zawsze wyzwala u ludzi różne postawy. Różne , ponieważ przy braku w szerokich kręgach społeczeństwa świadomości dokonywanych przemian , politycy , ludzie będący u steru nawy narodowej sami często w tym temacie gubią się.
W okresie tak wielkich przemian w użyciu są wielkie słowa , często zamiast kluczy stosuje się wytrychy. Jestem przekonany że podział nastąpił wśród polityków , a nie w narodzie. Jaki miał być podział? Na jakiej bazie?. Podstawowa sprawa ..nie mieliśmy klasy średniej , nie mieliśmy również klasy wyższej , chodzi mi o bazę ekonomiczną.A intelektualistów mieliśmy wielu. Aby wypełnić tą pustkę, rozpoczęła się walka, walka o rząd dusz i pieniądze.
W tym tyglu znalazł się Olszewski. Łatwiej mu było walczyć z sądem za czasów dawnego i schyłkowego PRL-u ,niż z kolegami z opozycji.

Konkluzja.
Żenujące dla mnie było -jest - budowanie mitu aby móc wciągnąć na cokół pamięci narodowej Olszewskiego. Komu to było potrzebne? Zmarł Człowiek zacny , któremu przyszło żyć , pracować w określonym czasie i określonych uwarunkowaniach.
Robienie z Olszewskiego ikony prawicowca jest nadużyciem , w końcu Olszewski był bardziej lewoskrętny niż prawoskrętny z korzeniami w PPS, nadużyciem wobec faktów , znaczenia w historii narodu, nadużyciem wobec PAMIĘCI zmarłego.
Lukier wcześniej czy później odpadnie i zostanie zbrukana rzeczywistość.