www.wiarabiblijna.fora.pl

Benjamin.Szot

merkaba

Tak się składa, że trafiła kosa na kamień ! Strona, którą cytuje użytkownik jgs [link widoczny dla zalogowanych] powołująca się bezczelnie na Gerarda Gertoux została przeze mnie zidentyfikowana jako fałszywka, gdyż mam kontakt z Gerardem Gertoux i argumenty, które on użył w swej głośnej książce na temat Imienia Bożego zostały na podanej stronie niewiadomego autorstwa przekręcone. Strony, które podał użytkownik jgs to typowa sklejanka, a wyraźnym celem autora tych sklejanek jest podtrzymanie jego błędnego poglądu na temat Imienia Bożego. Takie strony to typowy materiał nędznych portali katolickich.

A teraz jeśli chodzi o Towarzystwo Strażnica. W najnowszym wydaniu New World Translation of the Holy Scriptures - Revised 2013 Towarzystwo Strażnica pisze : str. 1734 - 1735 :

" Some feel that the name was pronounced “Yahweh,” whereas others suggest different possibilities. A Dead Sea Scroll containing a portion of Leviticus in Greek transliterates the divine name Iao. Besides that form, early Greek writers also suggest the pronunciations Iae, I·a·be', and I·a·ou·e'. However, there is no reason to be dogmatic. We simply do not know how God’s ancient servants pronounced this name in Hebrew. (Genesis 13:4; Exodus 3:15) What we do know is that God used his name repeatedly in communication with his people, that they addressed him by that name, and that they used it freely in speaking with others.—Exodus 6:2; 1 Kings 8:23; Psalm 99:9.
Why, then, does this translation use the form “Jehovah”? Because that form of the divine name has a long history in the English language.
The first rendering of God’s personal name in an English Bible appeared in 1530 in William Tyndale’s translation of the Pentateuch. He used the form “Iehouah.” Over time, the English lan- guage changed, and the spelling of the divine name was modernized. For example, in 1612, Henry Ainsworth used the form “Iehovah” throughout his translation of the book of Psalms. Then, in 1639, when that work was revised and printed with the Pentateuch, the form “Jehovah” was used. In 1901, the translators who produced the American Standard Version of the Bible used the form “Jehovah” where the divine name appeared in the Hebrew text.
Explaining why he used “Jehovah” instead of “Yahweh” in his 1911 work Studies in the Psalms, respected Bible scholar Joseph Bryant Rotherham said that he wanted to employ a “form of the name more familiar (while perfectly acceptable) to the general Bible-reading public.” In 1930 scholar A. F. Kirkpatrick made a similar point regarding the use of the form “Jehovah.” He said: “Modern grammarians argue that it ought to be read Yahveh or Yahaveh; but JEHOVAH seems firmly rooted in the English language, and the really important point is not the exact pronunciation, but the recognition that it is a Proper Name, not merely an appellative title like ‘Lord.’” " .

[ tłum . Niektórzy uważają, że imię było wymawiane " Yahweh ", podczas gdy pozostali sugerują inne możliwości . Zwoje znad Morza Martwego zawierające część Leviticus transliterują w Grece boże imię Iao . Poza tą formą, wcześni pisarze greccy również sugerują wymowę Iae , I·a·be , I·a·ou·e'. Jednak nie ma powodu , aby być dogmatycznym . Po prostu nie wiemy, jak starożytni słudzy Boży wymawiali to Imię w języku hebrajskim . ( Rodzaju 13:4 , Wyjścia 3:15 ) Wiemy z pewnością, że Bóg posłużył się swoim imieniem wielokrotnie w komunikowaniu się ze swoim ludem, że oni zwracali się do Niego poprzez to imię, i że swobodnie się nim posługiwali w rozmowie z innymi. - Wyjścia 6 : 2 , 1 Królów 8:23 ; Psalm 99:9 .
Dlaczego więc , to tłumaczenie stosuje formę "Jehowah " ? Dlatego, że ta forma imienia Bożego ma długą historię w języku angielskim .
Pierwszy przeklad osobistego imienia Boga w Biblii angielskiej pojawił się w 1530 roku w przekładzie Pięcioksięgu Williama Tyndale'a. Użył formy " Iehouah . " Z czasem angielski język zmienił się , a pisownia imienia Bożego została zmodernizowana . Na przykład , w 1612 roku , Henry Ainsworth zastosowal formę " Iehovah " w całym swoim tłumaczeniu Księgi Psalmów . Potem, w 1639 roku , kiedy jego dzieło zostało poprawione i wydrukowane z Pięcioksiągiem, zastosowano formę "Jehowah " . W 1901 r. , tłumacze , którzy wydali American Standard Version zastosowali formę "Jehowah ", tam gdzie imię Boże pojawiło się w tekście hebrajskim .
Wyjaśniając, dlaczego zastosował "Jehowah " zamiast " Yahweh " w swym dziele z 1911 r. pt. Studies in the Psalms, szanowany biblista Joseph Bryant Rotherham powiedział , że chce stosować " formę imienia bardziej bliską ( natomiast całkowicie dopuszczalną ) do ogólnego publicznego czytania Biblii. " W 1930 r. uczony A.F. Kirkpatrick uczynił podobną uwagę w odniesieniu do korzystania z formy " Jehowah ". Powiedział : " Współcześni gramatycy twierdzą, że powinno się odczytywać Yahwe lub Yahaveh, ale JEHOWAH wydaje się być mocno zakorzenione w języku angielskim, a naprawdę ważną kwestią nie jest dokładna wymowa , ale rozpoznanie, że jest to Właściwe Imię , a nie tylko pospolity tytuł jak " Pan ". "

Reasumując : w najnowszym wydaniu Pisma Świętego Revised 2013 Towarzystwo Strażnica właściwie nie wypowiada się na temat hebrajskiej pronuncjacji, lecz na temat pronuncjacji angielskiej.
Pewne jest, że forma Yahweh oparta jest na pronuncjacji greckiej. Towarzystwo Strażnica w tej kwestii jak starożytni słudzy Boży wymawiali Imię Boże woli się nie wypowiadać, jak widać z powyższej wypowiedzi, ale jednocześnie powołuje się na ekspertów, którzy stosują w zapisie formę Jehowah.

Nie zamierzam tu jednak ani bronić New World Translation of the Holy Scriptures - Revised 2013, ani pisać pieśni pochwalne pod adresem Towarzystwa Strażnica. Jest to jedno z Towarzystw Biblijnych jakich wiele.
W swoich poszukiwaniach i badaniach dotyczących Tetragramu dotarlem do kompetentnych osób, którzy są wysokiej klasy ekspertami w języku hebrajskim. Duża ostrożność Towarzystwa Strażnica i przyjęcie przez niego optymalnego jego zdaniem stanowiska w tej kwestii nie musi oznaczać, że badania nad odczytaniem Tetragramu zatrzymały się na tym etapie.

Na podstawie aktualnych badań nie ulega najmniejszej wątpliwości, że forma Yahweh NIE WYSTĘPUJE W ŻADNYM MASORECKIM TEKŚCIE HEBRAJSKIM ! Taka pronuncjacji pochodzi z języka samarytańskiego, a nie z języka hebrajskiego.
Język grecki w ogóle nie mógł zapisać wymowy hebrajskiej Imienia, gdyż w języku greckim koine nie ma odpowiednika hebrajskiej spółgłoski waw oraz he.
Na podstwie bardzo dokładnych analiz wiadomo, że masoreci zapisywali Imię Boże w pełnej formie jako JEHOWAH, natomiast waw wymawiali jak polskie " Ł ", akcent zaś padał na ostatnią sylabę.
Stąd też we wszystkich ważniejszych wydaniach hebrajskich Tory jest zapis JEHOWAH.

Zamiast użytkowniku powtarzać bezmyślnie głupoty, które niewykształceni ludzie paplają mając jakieś urazy osobiste do wymienionego wyżej Towarzystwa, proponuję zacząć się poważnie uczyć hebrajskiego, aby potem nie świecić oczami ze wstydu.

______________________________________