www.wiarabiblijna.fora.pl

Benjamin.Szot

Hebrajczycy w tym też pierwsi chrześcijanie byli absolutnymi monoteistami. Ich monoteizm wykluczał każdą formę politeizmu. Ich poglądy wykluczały zarówno wszelki dualizm czy tryteizm jak również wszelki binitaryzm czy trynitaryzm w obrębie Bóstwa.
Wynikało to nie tylko z zasad prawidłowego myślenia, ale przede wszystkim z informacji przekazanych przez Stwórcę.
Gdyby było dwóch Bogów ( albo trzech ) musieliby się czymś różnić między sobą. Gdyby się różnili między sobą, to jeden z nich musiałby nie posiadać czegoś co posiada drugi, a tym samym nie byłby pełnią doskonałości, więc nie byłby Bogiem. Gdyby zaś ci dwaj ( lub trzej ) byli pod każdym względem identyczni to nie byłoby dwóch ( lub trzech ), a byłby jeden.
Zasada to dotyczy również wszelkich poglądów binitarnych jak i trynitarnych.
Doskonały Byt, doskonałe Istnienie nie może bowiem zawierać w sobie żadnych podziałów czy zróżnicowań. Nie może składać się z części. Z racji swej doskonałości jest niepodzielny. Jest jednością, a to co jest jednością jest w sobie niepodzielne. Gdyby jedność nie była jednością i to co jednostkowe nie było jednostkowe, to i prawda nie byłaby prawdą. Tego typu rozumowanie prowadzi więc ewidentnie do absurdu.

Hebrajczycy swój ścisły monoteizm wyrażali w słynnym credo zapisanym w 5 Moj.6 : 4
שְׁמַע יִשְׂרָאֵל יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ יְהֹוָה | אֶחָד:
t.zn. „ Słuchaj Izraelu ! Jehowah Bóg nasz, Jehowah jeden ! ” ( hebr. אֶחָד ehad - znaczy jeden, pojedynczy, absolutnie jeden ).
Słowa te powtórzone przez Jezusa Chystusa ( hebr. Jehoszuę Mesjasza ), zostały zapisane w Ewangelii Marka 12:29. Kontynuując cytowane słowa z Księgi Powtórzonego Prawa ( 5 Moj. 6 : 4 - 5 ) Jezus ( hebr. Jehoszua ) rzekł następnie : „ Będziesz tedy miłował Jehowah Boga twego całym sercem swoim, całą duszą swoją, i całą mocą swoją ”.
A więc niepodzielnym sercem - skoro Jehowah jest jeden, pojedynczy, niepodzielny ( hebr. ehad ). Bóg nie jest roz-dwojony, ani roz-trojony i takie też winno być serce każdego człowieka względem Niego. On jest bowiem Stwórcą i Ojcem wszystkich ludzi ( Izajasz 42:5; Malachiasz 2:10 ; Ewangelia Mateusza 6:9 ).

Hebrajskie słowo „ ehad ” - nie jest swoim własnym zaprzeczeniem, a bez wątpienia byłoby czymś takim, gdyby oznaczało mnogość. Idea mnogości wywodzi się z rzeczownika zbiorowego, a nie ze słowa jeden (hebr. ehad ).
Np. „Abraham był jeden ( ehad ) ”- Ezechiela 33:24. Nie był potrójny ( hebr. hamszullasz - Koh.4:12) , ani trójcą osób w nim.
Twierdzenie, że ehad oznacza ideę mnogości w jedności jest więc absurdem. Słowo ehad występuje około 650 razy w Biblii Hebrajskiej i nigdy nie oznacza mnogości. Zawsze znaczy jeden, a nie dwa lub więcej !
Jako liczebnik może czasem określać rzeczownik złożony jak np, grono, plemię. Warto jednak zauważyć, że ideę mnogości niesie ze sobą rzeczownik, a nie słowo ehad. Poza tym z kontekstu widać wyraźnie, że wielość nie równa się jeden.
Jedyny Bóg utożsamiany z Ojcem - (Malachiasza 1:6; 2:10) - jest niezmienny - (Malachiasza 3:6) i jest zawsze odróżniony od Mesjasza (gr. Chrystusa) - por.: Jana 17:3 ; 20:17 ; Dz.Ap.4:10 ; 1 Kor.8:6 ; Gal.1:1 ; Efezjan 4:5-6 ; Filipian 1:2 ; Kolosan 1:2; 2Piotra 1:2 ; Apokalipsa 5:13 ; 19:6-7.

Nie ma więc żadnej podstawy w Biblii, by widzieć wielość w Bogu. Wszelka spekulacja trynitarna ( hebr. szillusz ) jest niebiblijna i całkowicie sprzeczna z podstawowym credo Izraela wyznawanym przez Jezusa ( hebr.Jehoszuę ), który uważał, że JEHOWAH Bóg jest ehad czyli jeden, pojedynczy.
Księga Powtórzonego Prawa ( 5Moj.4:35 ) którą Jezus ( hebr. Jehoszua) znał i szanował mówiła wyraźnie „ JEHOWAH jest Bogiem i nie ma innego oprócz Niego ”.

Credo Atanazjańskie czy też późniejsza wersja Nicejsko-Konstantynopolitańska jest więc w absolutnej sprzeczności z hebrajskim monoteizmem.
Ponadto w gruncie rzeczy sprowadza się do politeizmu, który był nie do pogodzenia z wyznawaną wiarą Hebrajczyków. Kiedy ona słabła wskutek braku wierności to konsekwencją tego było popadanie w bałwochwalstwo i politeizm, które Biblia jednoznacznie potępia.
Ścisły monoteizm widnieje wyraźnie na kartach Biblii od samego początku do samego końca. Od początku rodzaju ludzkiego, od Księgi Rodzaju, a skończywszy na Księdze Apokalipsy. Gwarancją jego prawdziwości jest jego potwierdzenie przez samego Jezusa ( hebr. Jehoszuę ).

Administrator

zwolennicy dogmatu o Trojcy uwazaja przeciez ze nie lamia monoteizmu Cool

Benjamin.Szot

W większości dostępnych przekładów Pisma Świętego zarówno katolickich jak i protestanckich można przeczytać następującą informację zapisaną w Psalmie 83 : 19 ( przekład warszawski )
„ Niech wiedzą, że Ty jedynie, który masz imię Jahwe, jesteś Najwyższym nad całym światem. " [ poprawnie powinno być : JEHOWAH ]

Gdy anioł Gabriel zwiastował Marii narodzenie się Jezusa powiedział o nim m.in. :

„ Ten będzie wielki i będzie nazwany synem Najwyższego. ’’ - Ewangelia Łukasza 1: 32

Jezus ( hebr. Jehoszua ) nie jest więc Najwyższym, lecz jest synem Najwyższego !

Najwyższym zaś jest JEHOWAH - a On jest tylko jeden ! Imię JEHOWAH odnosi się wyłącznie do Niebiańskiego Ojca Chrystusa.