www.wiarabiblijna.fora.pl

Benjamin.Szot

1 Koryntian 15 : 47 mówi - " pierwszy człowiek jest z prochu ziemi, drugi człowiek jest z nieba. "

Dyskusja na ten temat zakończona ! Proszę wrócić do tematu !

____________________________________

Benjamin.Szot

Elementarne błędy na temat Imienia Bożego, które można spotkać w różnych książkach i w internecie :
( UWAGA ! Błędne poglądy zapisane są kolorem fioletowym )

1. kluczem do samogłosek Tetragramu był zastępczy tytuł Adonaj

Gdyby tak było Imię Boże powinno w zapisach masoreckich widnieć jako Jahowah, tymczasem w żadnym manuskrypcie hebrajskim nie ma takiej formy

2. poprawną formą Imienia Bożego jest Jahwe

Niestety takiej formy nie ma w żadnym manuskrypcie hebrajskim. Pogląd ten wywodzi się z zapisów samarytańskich lub greckich, a fonetyka samarytańska i grecka różniły się od hebrajskiej.

3. forma Jehowa jest błędna i pochodzi z błędnego zapisu wynikającego z reguł pisowni hebrajskiej, które nie pozwalały pisać pod jod szwa złożone ( odczytywane w tym wypadku jako a ) przez co zapisywano szwa proste ( odczytywane jako krótkie e )

Argument, że w Tetragramie pod jod nie pisano szwa złożonego ( które pod alef w tytule Adonaj zapisywano jako dwukropek i poziomą kreskę ) i dlatego zapisano to jako szwa proste ( w postaci dwukropka co odczytywano jako samogłoskę krótką e ) nie jest prawdą. Dowodem na to jest Sędziów 16 : 28 ), gdzie zamiast szwa prostego mamy w Tetragramie pod jod zapisane szwa złożone tzw. hatef-segol ( razem w postaci dwukropka i trzy-kropka w postaci odwróconego trójkąta - co w sumie daje pięcio-kropek odczytywany jako e ).

4. skrócona forma Imienia Bożego JAH pochodzi od formy Jahwe

Dokładne przypatrzenie się jak wygląda zapis samogłoski w formie JAH wyklucza taką możliwość. Forma JAH szczególnie używana w trakcie wychwalania w pieśniach i Psalmach ma pod jod samogłoskę kamac ( zapisywaną jak polskie T ), tymczasem w zapisie Jahwe ( oczywiście nie w manuskryptach, bo tam takiej formy nie ma ) pod jod występuje samogłoska krótka zwana hateh patah ( w postaci dwukropka i poziomej kreski ). Forma skrócona JAH powstała poprzez połączenie jod oraz ostatniej samogłoski kamac ( zapisanej jak polskie T ) pod spółgłoską he - z formy JEHOWAH.

5. w najstarszych manuskryptach masoreckich mamy szereg zapisów Imienia Bożego : Jehowah, Jehwah, Jehowih, Jehwih w kilku wersjach. Nie wiadomo, która była prawdziwa i sami masoreci nie znali wymowy Imienia Bożego

Masoreci byli starannie wykształconymi skrybami, którzy dokładnie opierali się na zasadach wielowiekowej fonetyki hebrajskiej. Nie mogli wprowadzać swoich innowacji, bo spotkałoby się to z natychmiastowym sprzeciwem wszystkich Żydów. Skąd więc te różne formy ? Otóż, warto zauważyć, że forma Jehowih oraz skrócona forma Jehwih występuje tylko po tytule Adonaj co wskazuje, że Imię Boże było formą żywą. Nie było formą skostniałą jak wynika zapisów masoreckich.
Skąd zatem skrócona forma Jehwah oraz Jehwih ?
Jeśli ktoś uważnie przeanalizuje Tetragram, to z jego zapisu widać, że wprowadzenie samogłosek tworzy trzy sylaby. Już z tego względu dwusylabowa forma Jehwa, Jehwih czy Jahweh ( której nie ma w żadnym manuskrypcie hebrajskim ) jest niepoprawna. Dlaczego zatem masoreci opuszczali samogłoskę holem odczytywaną jako samogłoska o - zapisywaną nad spółgłoską waw ? Odpowiedź jest prosta. Sygnalizowało to czytającemu publicznie Torę w synagodze, że wymowa jest niepełna przez co zamiast wymawiać Imię Boże zastępowano je tytułem Adonaj co nie świadczy oczywiście, że samogłoski z tytułu Adonaj były szyfrem do Tetragramu. Podobnie było w przypadku formy skróconej Jehwih.

6. formę Jehowa błędnie wprowadził Rajmund Martini w XIII wieku w swojej książce Pugio fidei ( Sztylet wiary ) z ok. 1280 r.

Przede wszystkim należy wiedzieć, że Rajmund Martini był katalońskim dominikaninem starannie wykształconym w języku hebrajskim w celu dialogu z Żydami i ich zwalczania. Katolicki kler sporo w niego zainwestował. Gdyby więc Rajmund Martini wprowadził zniekształcone Imię Boże, to na dyspucie z Nahmanidesem - słynnym uczonym żydowskim natychmiast zostałoby mu to wytknięte.
Ponadto najstarsze kodeksy masoreckie z Imieniem JEHOWAH to kodeks z Aleppo z 930 r. oraz Kodeks Leningradzki B 19A przechowywany w Petersburgu z 1008 r.

7. Imię Boże Jehowah wymyślili masoreci i wcześniej nie było takiej formy

Ci którzy tak twierdzą nie znają przed-masoreckiej metody odczytywania tekstu spółgłoskowego zwanej Em-Qeria' , która pozwala na odczytanie Tetragramu jako Jehouah, gdyż zapisane waw odczytywano jako polskie " Ł " natomiast akcent padał na ostatnią sylabę z powodu pierwszej samogłoski krótkiej e. Metodę Em-Qeria' potwierdza Józef Flawiusz. W opisie z Księgi Wyjścia 28 : 36 - 39 jest napisane, że na diademie noszonym przez arcykapłana miał być umieszczony Tetragram. Litery tworzące Tetragram były zapisane w paleo-hebrajskim i były odczytywane jako samogłoski. Poświadczyły to pisma z Qumran z I wieku. Dodatkowym świadectwem jest Talmud. Tetragram jest tam określony jako " Szem Ha-meforasz " czyli Imię wyraźnie odczytane " litera po literze " - patrz : Gesenius 6567 komentarz na # 2. Talmud zakazywał wymawiania Tetragramu według dźwięku jego liter - Sanhedryn 101a.

8. Imię Boże przestało być wymawiane przez Żydów z szacunku dla tego Imienia

Przeczy temu historia. Gdy Seleucydzi zdobyli Jerozolimę i zaczęli panować nad ziemią izraelską Antioch IV Epifanes wprowadził swój Nowy Porządek Świata według wzorców pogańskiej kultury i myśli helleńskiej. Całkowita utrata suwerenności Izraela zmusiła wszystkich Żydów do przyjęcia i wprowadzenia w życie nowych praw i rozporządzeń kompletnie przeciwnych Torze. Antioch IV wprowadził też całkowity zakaz wypowiadania Imienia Boga Izraela. Talmud wspomina o tym tylko w jednym zdaniu : " Trzeciego dnia miesiąca Tiszri, wzmiankowanie IMIENIA Bożego w kontraktach zostało zakazane, ponieważ grecka władza zabroniła wspominania Imienia Bożego Izraelitom". Dokładnie przypatrując się historii zakaz wypowiadania Świętego Imienia Bożego rozpoczął się od dekretu Antiocha IV Epifanesa przeciwnego Torze. Była to tylko część jego polityki Nowego Porządku Świata zmierzającej do całkowitej hellenizacji narodu żydowskiego i przekształcenia go w społeczeństwo greckie.
Później Rzym, który zdobyły władzę nad Izraelem, nawiązał do ustaw Seleucydów. Za publiczne nauczanie Tory i publiczne wymawianie Imienia Bożego groziły srogie kary. Nie wszyscy Żydzi się temu podporządkowali, ale spotkała ich za to śmierć w okropnych męczarniach co zanotowały kroniki, gdy cezar Hadrian sprawował władzę. To skłoniło rabinów zwłaszcza Abba Szaula ( II wieku ) przeciw wymawianiu Imienia Bożego co jest datowane są na krótko po męczeńskiej śmierci rabbiego Haniny. Zwyczaj ten został przyjęty w obawie przed restrykcjami władz rzymskich. Zarówno Seleucydzi jak i Rzymianie doskonale wiedzieli, że Imię Boże jednoczy wszystkich Żydów czego się najbardziej obawiali.

9. Imię Boże zostało wpisane przez skrybów żydowskich do Pisma Świętego

Gdyby tak było hebrajscy skrybowie musieliby sfałszować Pismo Święte co najmniej 6 825 razy, bo tyle razy występuje Imię Boże w manuskryptach masoreckich. Poglądowi temu przeczą też daleko wcześniejsze zwoje z Qumran, w których występuje Imię Boże zapisane w formie Tetragramu zwłaszcza zwój Izajasza. Teza, że skrybowie fałszowali Pismo Święte jest absurdalna, gdyż nie udałoby się oszukać całego społeczeństwa żydowskiego, które z pokolenia na pokolenie pielęgnowało wiedzę na temat Boga Izraela.

10. Jezus i apostołowie nie wymawiali Imienia Bożego i nigdzie go nie ma w Nowym Testamencie

Przeczy temu Apokalipsa 19 : 1, 3, 4, 6, gdzie w greckich pismach Nowego Testamentu występuje forma Alleluja, które jest dokładnym odpowiednikiem hebrajskiego Hallelu - JAH. Występuje więc skrócona forma Imienia Bożego. Jezus i apostołowie cytowali 112 razy Pisma Hebrajskie, gdzie występowało Imię Boże. Jezus i apostołowie mający ogromny szacunek do Słowa Bożego nie mogli go przeinaczać i zmieniać.

_______________________________________

[link widoczny dla zalogowanych]

Benjamin.Szot

___________________________________________________________________________

[link widoczny dla zalogowanych]

Artemas · Wysłany: Czw 11:12, 03 Mar 2016 Temat postu:

W publikacji opatrzonej powyższą ilustracją między innymi napisano:

Współczesne ataki na imię Boże
Dzisiejsi bibliści dobrze wiedzą, że imię Boże występuje w Biblii jakieś 7000 razy. Dlatego wielokrotnie pojawia się ono w szeregu znanych przekładów, takich jak Biblia poznańska, Biblia Tysiąclecia (zwłaszcza wydanie drugie), Biblia Warszawsko-Praska czy Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu opublikowane przez Katolicki Uniwersytet Lubelski. W przekładach tych użyto formy „Jahwe”.
Niestety, wiele kościołów finansujących prace nad nowymi przekładami wywiera presję na tłumaczy, by usuwali z tekstu imię Boże. Na przykład w watykańskim liście do konferencji episkopatów, opatrzonym datą 29 czerwca 2008 roku, zauważono: „W ostatnich latach wkradła się praktyka wypowiadania własnego imienia Boga Izraela”. W związku z tym dokument nakazuje: „Imienia Bożego (...) nie należy używać ani wymawiać”. Ponadto „w tłumaczeniu tekstu Biblii na języki współczesne (...) należy Boski tetragrammat oddawać przez wyrazy Adonai/Kyrios: ‚Pan’”. Z watykańskiej dyrektywy wyraźnie przebija chęć wyeliminowania z użycia imienia Bożego.

Protestanci wcale nie podchodzą do imienia Jehowy z większym szacunkiem. Przedstawiciel wydawców New International Version, protestanckiego przekładu opublikowanego po angielsku w roku 1978, napisał: „Jehowa to niepowtarzalne imię Boże i idealnie byłoby go użyć. Ale zainwestowaliśmy w ten projekt dwa i ćwierć miliona dolarów. Wyrzucilibyśmy te pieniądze w błoto, gdybyśmy oddali chociażby Psalm 23 słowami: ‚Jahwe jest moim pasterzem’”.

Inny przykład, jak utrudnia się ludziom poznanie imienia Bożego, pochodzi z Ameryki Łacińskiej. Steven Voth, konsultant do spraw tłumaczeń reprezentujący Zjednoczone Towarzystwa Biblijne (UBS), oświadczył: „Wśród latynoamerykańskich protestantów trwa spór wokół używania imienia Jehová. (...) Rzecz ciekawa, pewien ogromny i wciąż rozrastający się kościół neopentekostalny (...) domagał się reedycji przekładu Reiny-Valery z roku 1960, ale z pominięciem imienia Jehová. Zamiast niego oczekiwano słowa Señor [Pan]”. Jak wyjaśnił cytowany specjalista, żądania te początkowo spotkały się z odmową UBS, lecz w końcu wydano wspomnianą Biblię „bez wyrazu Jehová”.

Wymazanie imienia Jehowa z kart Biblii i zastąpienie go słowem „Pan” utrudnia czytelnikom prawdziwe poznanie Boga. Wprowadza też zamieszanie. Ktoś na przykład może mieć kłopot z rozróżnieniem, czy tytuł „Pan” odnosi się do Jehowy, czy do Jego Syna, Jezusa. Weźmy chociażby werset, w którym apostoł Piotr przytoczył wypowiedź Dawida: „Jehowa rzekł do mego Pana [zmartwychwstałego Jezusa]: ‚Siądź po mojej prawicy’” (Dzieje 2:34). W wielu przekładach Biblii znajdujemy w tym miejscu niejasne sformułowanie: „Rzekł Pan Panu memu” (Biblia warszawska).

Na inną kwestię zwrócił uwagę David Clines w swoim eseju „Jahwe a Bóg teologii chrześcijańskiej”. Napisał tam: „Jednym z następstw nieobecności Jahwe w świadomości chrześcijan jest skłonność do koncentrowania się na osobie Chrystusa”. W rezultacie sporo religijnych ludzi nie zdaje sobie sprawy, że prawdziwy Bóg, do którego Jezus kierował swoje modlitwy, jest kimś realnym i ma na imię Jehowa.
Jak widać, Szatan usilnie stara się zaślepiać umysły ludzi, tak by nie poznali Boga. Mimo tych wysiłków każdy z nas może nawiązać z Jehową bliską więź. (w 1.07.010 str. 5)

Benjamin.Szot · Wysłany: Pią 19:35, 04 Mar 2016 Temat postu:

Artemas

Dziękuję za pierwszy sensowny wpis, pod moim artykułem. Cieszę się, że jeszcze są jacyś ludzie na tym forum, którzy potrafią coś sensownie skomentować.

Ale wracając do tematu należy pamiętać, że formy Jahwe nie ma w żadnym manuskrypcie hebrajskim. Wszystko więc wskazuje na to, że Święte Imię Boże zapisywane Tetragramem - JHWH - masoreci w pełnej formie zapisywali jako JEHOWAH co mogło być odczytane jako JEHOUAH, ponieważ hebrajskie waw odczytywano jak polskie " Ł ". Akcent padał na ostatnią sylabę, gdyż pierwszą samogłoskę " e " wymawiano bardzo krótko. Ponadto pierwsze " he " otwierające wymawiano bardzo łagodnie, a ostatnie " he " zamykające Tetragram miało charakter zanikający.

Tak więc polska wymowa choć też wadliwa ( bo akcent pada na środkową sylabę ) i waw wymawia się jak polskie " w " jest daleko bardziej poprawna niż wymowa angielska, gdyż w języku hebrajskim nie było żadnego " DŻ ".

W najnowszym wydaniu New World Translation of the Holy Scriptures - Revised 2013 Towarzystwo Strażnica pisze : str. 1734 - 1735 :

" Some feel that the name was pronounced “Yahweh,” whereas others suggest different possibilities. A Dead Sea Scroll containing a portion of Leviticus in Greek transliterates the divine name Iao. Besides that form, early Greek writers also suggest the pronunciations Iae, I·a·be', and I·a·ou·e'. However, there is no reason to be dogmatic. We simply do not know how God’s ancient servants pronounced this name in Hebrew. (Genesis 13:4; Exodus 3:15) What we do know is that God used his name repeatedly in communication with his people, that they addressed him by that name, and that they used it freely in speaking with others.—Exodus 6:2; 1 Kings 8:23; Psalm 99:9.
Why, then, does this translation use the form “Jehovah”? Because that form of the divine name has a long history in the English language.

The first rendering of God’s personal name in an English Bible appeared in 1530 in William Tyndale’s translation of the Pentateuch. He used the form “Iehouah.” Over time, the English lan- guage changed, and the spelling of the divine name was modernized. For example, in 1612, Henry Ainsworth used the form “Iehovah” throughout his translation of the book of Psalms. Then, in 1639, when that work was revised and printed with the Pentateuch, the form “Jehovah” was used. In 1901, the translators who produced the American Standard Version of the Bible used the form “Jehovah” where the divine name appeared in the Hebrew text.
Explaining why he used “Jehovah” instead of “Yahweh” in his 1911 work Studies in the Psalms, respected Bible scholar Joseph Bryant Rotherham said that he wanted to employ a “form of the name more familiar (while perfectly acceptable) to the general Bible-reading public.” In 1930 scholar A. F. Kirkpatrick made a similar point regarding the use of the form “Jehovah.” He said: “Modern grammarians argue that it ought to be read Yahveh or Yahaveh; but JEHOVAH seems firmly rooted in the English language, and the really important point is not the exact pronunciation, but the recognition that it is a Proper Name, not merely an appellative title like ‘Lord.’” " .
[ tłum . "Niektórzy uważają, że imię było wymawiane " Yahweh ", podczas gdy pozostali sugerują inne możliwości . Zwoje znad Morza Martwego zawierające część Leviticus transliterują w Grece boże imię Iao . Poza tą formą, wcześni pisarze greccy również sugerują wymowę Iae , I·a·be , I·a·ou·e'. Jednak nie ma powodu , aby być dogmatycznym . Po prostu nie wiemy, jak starożytni słudzy Boży wymawiali to Imię w języku hebrajskim. ( Rodzaju 13:4 , Wyjścia 3:15 ) Wiemy z pewnością, że Bóg posłużył się swoim imieniem wielokrotnie w komunikowaniu się ze swoim ludem, że oni zwracali się do Niego poprzez to imię, i że swobodnie się nim posługiwali w rozmowie z innymi. - Wyjścia 6 : 2 , 1 Królów 8:23 ; Psalm 99:9 .
Dlaczego więc , to tłumaczenie stosuje formę "Jehowah " ? Dlatego, że ta forma imienia Bożego ma długą historię w języku angielskim .
Pierwszy przeklad osobistego imienia Boga w Biblii angielskiej pojawił się w 1530 roku w przekładzie Pięcioksięgu Williama Tyndale'a. Użył formy " Iehouah . " Z czasem angielski język zmienił się , a pisownia imienia Bożego została zmodernizowana . Na przykład , w 1612 roku , Henry Ainsworth zastosowal formę " Iehovah " w całym swoim tłumaczeniu Księgi Psalmów . Potem, w 1639 roku , kiedy jego dzieło zostało poprawione i wydrukowane z Pięcioksiągiem, zastosowano formę "Jehowah " . W 1901 r. , tłumacze , którzy wydali American Standard Version zastosowali formę "Jehowah ", tam gdzie imię Boże pojawiło się w tekście hebrajskim .
Wyjaśniając, dlaczego zastosował "Jehowah " zamiast " Yahweh " w swym dziele z 1911 r. pt. Studies in the Psalms, szanowany biblista Joseph Bryant Rotherham powiedział , że chce stosować " formę imienia bardziej bliską znane ( natomiast całkowicie dopuszczalną ) do ogólnego publicznego czytania Biblii. " W 1930 r. uczony A.F. Kirkpatrick uczynił podobną uwagę w odniesieniu do korzystania z formy " Jehowah ". Powiedział : " Współcześni gramatycy twierdzą, że powinno się odczytywać Yahwe lub Yahaveh, ale JEHOWAH wydaje mocno zakorzenione w języku angielskim i naprawdę ważną kwestią nie jest dokładna wymowa , ale rozpoznanie, że jest to Właściwe Imię , a nie tylko pospolity tytuł jak " Pan ". " ] "

Reasumując w najnowszym wydaniu Pisma Świętego Revised 2013 Towarzystwo Strażnica aktualnie właściwie nie wypowiada się na temat hebrajskiej pronuncjacji, lecz na temat pronuncjacji angielskiej.
Pewne jest, że forma Yahweh oparta jest na pronuncjacji greckiej. Towarzystwo Strażnica w tej kwestii jak starożytni słudzy Boży wymawiali Imię Boże woli się nie wypowiadać, jak widać z powyższej wypowiedzi, ale jednocześnie powołuje się na ekspertów, którzy stosują w zapisie formę Jehowah.

A więc Towarzystwo Strażnica stwierdza w końcu w swym najnowszym przekładzie Biblii :

" Po prostu nie wiemy, jak starożytni słudzy Boży wymawiali to Imię w języku hebrajskim " - " We simply do not know how God’s ancient servants pronounced this name in Hebrew" . str. 1734.

Ale gdybyśmy zupełnie nic nie wiedzieli, to upieranie się przy formie Jehowah byłoby pozbawione sensu. ( W publikacjach angielskich - powinien być zapis Yehowah, gdyż zapis Jehowah powoduje błędny odczyt angielskiego " j " wymawianego jak polskie " dż " .
Wiadomo natomiast, że forma Jahwe pochodzi z wymowy samarytańskiej ( i greckiej ) różniącej się od wymowy hebrajskiej. Nie może być brana za podstawę wymowy hebrajskiej, bo to zupełnie tak samo jakby ktoś zasady fonetyki polskiej chciał ustalać przy pomocy języka szwedzkiego. Co z tego wyjdzie nie trzeba chyba tłumaczyć.

Pamiętać też należy, że Józef Flawiusz potwierdził przed-masorecką metodę odczytywania pisma spółgłoskowego zwaną po hebrajsku " em-qeria ". W opisie z Księgi Wyjścia 28 : 36 - 39 jest napisane, że na diademie noszonym przez arcykapłana miał być umieszczony Tetragram. Litery tworzące Tetragram były zapisane w paleo-hebrajskim i były odczytywane jako samogłoski. Poświadczyły to pisma z Qumran z I wieku. Dodatkowym świadectwem jest Talmud. Tetragram jest tam określony jako " Szem Ha-meforasz " czyli Imię wyraźnie odczytane " litera po literze " - patrz : Gesenius 6567 komentarz na # 2. Talmud zakazywał wymawiania Tetragramu według dźwięku jego liter - Sanhedryn 101a.

Metoda " em-qeria " potwierdza formę JEHOWAH.

_____________________________________________________________

[link widoczny dla zalogowanych]

Benjamin.Szot · Wysłany: Sob 22:26, 05 Mar 2016 Temat postu:

Nowy dokumentalny film o Imieniu Bożym יהוה
2014 r. ( 58 min. ) zrobiony przez Fritza Poppenberga. Film otrzymał naukowe wsparcie ze strony Gérarda Gertoux oraz prof. Rolfa Furuliego.

[link widoczny dla zalogowanych]

[link widoczny dla zalogowanych]

____________________________________
[link widoczny dla zalogowanych]

Benjamin.Szot · Wysłany: Śro 8:49, 09 Mar 2016 Temat postu:

Imię Boże a "Ojcze nasz"

Przeciwnicy Świętego Imienia Bożego, którzy starają się usuwać Imię Boże z przekładów Biblii, wymyślają bezpodstawne teorie według których, Bóg jest bezimienny lub też, że wszystko jedno jak Go ludzie nazywać będą.
Potem raptem stwierdzają, że Jezus modląc się do Niego mówił : " Ojcze nasz ". Ich zdaniem wystarczy mówić do Boga : Ojcze nasz.
Przeoczają jednak, że uczniowie Chrystusa, byli rodowitymi Żydami znającymi dobrze Torę i Pisma Proroków i doskonale wiedzieli kto jest ich Bogiem.

Przeciwnicy Świętego Imienia Bożego ujawniają, że zajmują dokładnie taką samą postawę jak szatan. Przeciwnik Boży nigdy nie wypowiadał Świętego Imienia Bożego. Świadczy o tym dobitnie rozmowa z Jezusem podczas kuszenia - Mt. 4 : 3 -10; Łuk.4 : 1 - 13. Nie wypowiadał z tej prostej przyczyny, że nienawidzi tego Imienia, bo jest największym wrogiem Boga Najwyższego.

W przeciwieństwie do niego Jezus wielokrotnie wymawiał Święte Imię o czym świadczy fakt, że cytował Pisma Hebrajskie, gdzie to Imię widniało - Mt.4 : 4 i 5 Moj. 8 : 3; Mt.4 : 7 i 5 Moj. 6 : 16; Mt. 4 : 10 i 5 Moj. 6 : 13.
Jezus nie tylko je rozsławiał - jak mówi Hebr. 2 : 11 - 13 - ale również podkreślał ważność tego Imienia wymieniając w modlitwie Ojcze Nasz na pierwszym miejscu kwestię Jego uświęcenia.
Gdyby to Święte imię nie było ważne, to nie byłoby wymienione w Biblii ok. 7 000 razy. Jezus podkreślał, że nawet najmniejsza litera alfabetu hebrajskiego jakim jest yod nie przepadnie, a cóż dopiero Imię jego umiłowanego Ojca w niebiosach zapisane tyle razy w Piśmie Świętym ( Mat. 5 : 18 ).
Ciekawe, że niektóre kopie : Bizantyńskie, aramejskie, łacińskie oraz stara kopia koptyjska mają zapisane w modlitwie Ojcze Nasz słowa cytowane w niektórych przekładach biblijnych kończące modlitwę Jezusa : " albowiem Twoje jest królestwo i moc, i chwała na wieki wieków . Amen ". Różni bibliści są w tym zgodni, że słowa te są nawiązaniem do biblijnej księgi 1 Kronik 29 : 11 - 13, w którym to fragmencie znajduje się Święte Imię Boże - JEHOWAH. Jezus nie tylko to Imię ujawniał i dawał je ludziom poznać o czym świadczy jego modlitwa przed męczeńską śmiercią - Jana 17 : 6, 26.
Jezus to Imię wychwalał, bo był Żydem z pokolenia Judy, a słowo Żyd w języku hebrajskim Jehuda oznacza " chwalcę Jehowy ". Jezus wychwalał swego Ojca w sposób doskonały. Nazywał go też wielokrotnie swoim Ojcem, bo miał do tego pełne prawo jako ten, który Go nigdy nie zawiódł. A ci, których nauczył, by modlili się "Ojcze nasz" byli również Żydami czyli chwalcami Jehowy i dokładnie wiedzieli do jakiego Boga się zwracają w modlitwie. Znali dokładnie Pisma Hebrajskie, w których to Imię zapisano 6825 razy.
Jezus a właściwie po hebrajsku Jehoszua zgodnie z zasadami hebrajskich imion teoforycznych nawiązujących do Imienia Bożego miał skrót tego Imienia we własnym Imieniu. Dokładnie znał swoje imię i wiedział co ono oznacza i do jakiego Świętego Imienia nawiązuje. Chciał urzeczywistnić plan Boga, który poprzez Jezusa zesłał ludziom wybawienie - Judy 1 : 25.

Kler rzymsko-katolicki sfałszował modlitwę " Ojcze nasz " . Modlitwa w wersji kleru katolickiego zaczyna się od słów : " In nomine Patris, et Filii, et Spiritus Sancti. " [ tłum. W imię Ojca, i Syna, i Ducha Świętego " ]. A w taki sposób nie zaczyna się modlitwa, której nauczył Jezus - por. Mt. 6 : 9. Nigdzie też w ewangelicznych opisach nie widać, by Jezus kiedykolwiek się przeżegnał przed modlitwą. Ponadto :

1. nie wiadomo co znaczy w tak tłumaczonej modlitwie sformułowanie " święć się Imię twoje. " Samo Imię się nie święci, tylko ludzie je mogą uświęcać. Tekst grecki ἁγιασθήτω τὸ ὄνομά σου dosłownie znaczy : " niech zostanie uświęcone Imię Twoje. " - Mt. 6 : 9.

2. W modlitwie, której nauczył Chrystus nie ma słów " panem nostrum quotidianum da nobis hodie " [ tłum. " chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj " ] ani słów " et ne nos inducas in tentationem " [ tłum. " i nie wódź nas na pokuszenie " ]. Modlitwa Jezusa też nie kończy się odmówieniem kolejnej modlitwy wymyślonej przez kler Ave Maria, w której się zachęca Marię, żeby się modliła za grzesznymi " ora pro nobis peccatoribus " , gdyż tylko jeden jest pośrednik między Bogiem i ludźmi - człowiek Jezus Chrystus - 1 Tym . 2 : 5; 1 Jana 2 : 1 - 2; Dz.Ap. 4 : 12.

W tekście greckim nie chodzi wcale o powszedni chleb. Grecki tekst τὸν ἄρτον ἡμῶν τὸν ἐπιούσιον δὸς ἡμῖν σήμερον - Mt. 6 : 11 - nie oznacza chleba fizycznego, bowiem ἐπιούσιος to nie ἐφημέρος ( powszedni - Jak. 2 : 15 ).
Słowo ἐπιούσιος składa się z przyimka ἐπι oraz ούσιος ( od rzeczownika ούσια - mienie, rzeczywistość istota ) i wskazuje na coś co jest konieczne do bycia, ale cała modlitwa jest zanoszona o sprawy duchowe, a nie materialne. Jest to pokarm niezbędny dla nachodzącego Królestwa - Takie wyjaśnienie daje m.in. Wielki Słownik Grecko - Polski - Vocatio.

3. " Nie wódź nas na pokuszenie " - to już największy przekręt. Takie sformułowanie pochodzi z Wulgaty " et ne inducas nos in temptationem " - Mt. 6 : 6 : 13

W tekście greckim mamy : μὴ εἰσενέγκῃς ἡμᾶς εἰς πειρασμόν dosł. " nie prowadź nas ku pokuszeniu " . Takie sformułowanie w hebrajskim sposobie opisywania w żadnym wypadku nie oznaczało to co sugeruje tekst Wulgaty, a nawet tekst grecki. Według hebrajskiego sposobu rozumienia tego tekstu należałoby to oddać : nie daj byśmy popadli w pokusę.

Tradycyjne tłumaczenie - " i nie wódź nas na pokuszenie " sugeruje, jakoby Bóg był kusicielem ! Tymczasem Jakub napisał : " Kto doznaje pokusy, niech nie mówi, że Bóg go kusi, Bóg bowiem ani nie podlega pokusie ku złemu, ani też nikogo nie kusi " ( Jakub 1 : 13 ).
W całym Piśmie Świętym nie ma sytuacji, w której Bóg kogokolwiek by „ kusił ” do zła.
Bóg jest tym, który ocala od zła. Kusicielem jest przeciwnik Boga – szatan !

JEHOWAH Bóg Wszechmocny chciał być traktowany jak Ojciec przez Izraelitów czemu wielokrotnie dawał wyraz.
Np. proroctwo Jeremiasza 3 : 17, 19 mówi :

בָּעֵת הַהִיא יִקְרְאוּ לִירוּשָׁלִַם כִּסֵּא יְהֹוָה נִקְוּוּ אֵלֶיהָ כָל הַגּוֹיִם לְשֵׁם יְהֹוָה לִירוּשָׁלִָם וְלֹא יֵלְכוּ עוֹד אַחֲרֵי שְׁרִרוּת לִבָּם הָרָע
co znaczy :
" W owym czasie będą nazywać Jerozolimę tronem Jehowy ( her. JEHOWAH ); i zgromadzą się w niej w Jerozolimie wszystkie narody dla imienia JEHOWAH, i już nie będą chodzić w uporze swych złych serc "

w kolejnym wersecie sam JEHOWAH mówi :
וְאָנֹכִי אָמַרְתִּי אֵיךְ אֲשִׁיתֵךְ בַּבָּנִים וְאֶתֶּן לָךְ אֶרֶץ חֶמְדָּה נַחֲלַת צְבִי צִבְאוֹת גּוֹיִם וָאֹמַר אָבִי תִּקְרְאִי לִי וּמֵאַחֲרַי לֹא תָשׁוּבִי
co znaczy :
" A Ja rzekłem: 'Jakżebym chciał zaliczyć cię do synów i dać ci ziemię rozkoszną, dziedzictwo najwspanialsze między narodami ' , a powiedziałem : ' będziecie wołać do mnie "Mój Ojcze !" i ode mnie nie odwrócisz się '. "

W innym miejscu w Psalmie 103 : 13 Dawid napisał :
כְּרַחֵם אָב עַל בָּנִים רִחַם יְהֹוָה עַל יְרֵאָיו co znaczy :
" Jak miłosierdzie ojca nad synami, tak JEHOWAH okazuje miłosierdzie tym, którzy się Go boją. "

Przypowieści 3 : 12 mówi z kolei :
כִּי אֶת אֲשֶׁר יֶאֱהַב יְהֹוָה יוֹכִיחַ וּכְאָב אֶת בֵּן יִרְצֶה co znaczy :
" kogo JEHOWAH miłuje tego upomina, jak ojciec syna, w którym ma upodobanie. "

Do Niego zwracał się prorok Izajasz tymi słowy :
וְעַתָּה יְהֹוָה אָבִינוּ אָתָּה אֲנַחְנוּ הַחֹמֶר וְאַתָּה יֹצְרֵנוּ וּמַעֲשֵׂה יָדְךָ כֻּלָּנוּ
Co znaczy : " A teraz JEHOWAH - Tyś naszym Ojcem, myśmy gliną, a Tyś Twórcą naszym i my wszyscy dziełem Twoich rąk. " - Iz. 64 : 7

Stąd też przez proroka Malachiasza - JEHOWAH oznajmia i pyta ( Mal. 1 : 5 - 6 ) :
וְעֵינֵיכֶם תִּרְאֶינָה וְאַתֶּם תֹּאמְרוּ יִגְדַּל יְהֹוָה מֵעַל לִגְבוּל יִשְׂרָאֵל : בֵּן יְכַבֵּד אָב וְעֶבֶד אֲדֹנָיו וְאִם אָב אָנִי אַיֵּה כְבוֹדִי
co znaczy : " I ujrzą wasze oczy i powiecie : Wielki jest JEHOWAH poza granicą Izraela. Syn powinien czcić ojca , a sługa pana swego. Skoro Ja jestem Ojcem, gdzież szacunek do mnie ? "

Jak więc widać JEHOWAH Bóg Wszechmocny jest Ojcem i to najlepszym jaki tylko może być. Jego wysławiał Chrystus jako swego Ojca nazywając Go dobrym i miłosiernym - Marka 12 : 28 - 30;
5 Moj. 6 : 4 - 5; Ap. 19 : 1 - 7; Marka 10 : 18; Psalm 103 : 8; Psalm 145 : 8; Łukasza 6 : 36.

JEHOWAH chciał, aby jego wierni słudzy zwracali się do Niego jak do Ojca, ale wielu Izraelitów, nie doceniło tego. Nie byli wierni Przymierzu i łamali Prawo Boże. Nie mieli szacunku do swego Ojca Niebiańskiego. Poza prorokami i wiernymi Izraelitami, nie potrafili zwracać się do Niego jako do swego troskliwego Ojca, bo ich serce otępiało wskutek grzechów jakie popełniali.
Ale życzenie Boga urzeczywistnił Jezus. Nauczył on swoich uczniów poszanowania Bożych zasad i zwracania się Boga Izraela jako do kochającego ich Ojca - Mt. 6 : 9 - 13.

__________________________________

Benjamin.Szot · Wysłany: Śro 22:41, 09 Mar 2016 Temat postu:

polecam też książkę Nehemiasza Gordona - syna rabina wykształconego na uniwersytecie w Jerozolimie, który broni Imienia JEHOWAH :

______________________________________

[link widoczny dla zalogowanych]

Benjamin.Szot · Wysłany: Nie 22:53, 27 Mar 2016 Temat postu:

Polecam też książkę na temat Imienia Bożego Gerarda Gertoux :

_____________________________________________

[link widoczny dla zalogowanych]

Benjamin.Szot

Dzięki Imieniu Bożemu wiadomo, że doktryna trynitarna jest oszustwem, ponieważ Imię Boże odnosi się wyłącznie do Ojca niebiańskiego. Jezus nigdy nie został nazwany JEHOWAH. Księga Izajasza 43 : 12 mówi, że tylko JEHOWAH jest Bogiem. Potwierdza to apostoł Paweł ( 1 Kor. 8 : 6; Rzym. 15 : 8 - 11 por. Ps.117 : 1 ); apostoł Piotr ( 2 Piotra 1 : 17; 1 Piotra 1 : 15 - 17 por. 3 Moj.22 : 3 ); apostoł Jan ( J. 17 : 3; 20 : 17; Ap. 19 : 1, 3, 4, 6 - 7 ).

_____________________________________

[link widoczny dla zalogowanych]

Yarpen Zirgin

Benjamin.Szot

Yarpen Zirgin