www.wiarabiblijna.fora.pl

kazimierz

Nie to miałem na uwadze. Jeżeli np. katolik jest indoktrynowany od maleńkości trefnymi naukami i stara się je szczerze wg tego czego się nauczył przestrzegać, to taki człowiek gdy się dowie prawdy to też będzie ją solidnie przestrzegał. Podobnie jak synowie Jonadaba, którym ojciec nakazał, żeby nie pili wina itd. Ich postawa za posłuszeństwo ojcu w sprawach przyziemnych została w szczególny sposób uznana i dana za wzór. Została również wynagrodzona urzędem kapłańskim.

Axanna

oj nie wiem czy masz racje... poznalam w zyciu kilku gorliwych katolikow i wiesz ze... jakos nie wygladali na chetnych dowiadywac sie prawdy...

kazimierz

Tak, tylko jest gorliwość pozytywna. Jest również i negatywna, na pokaz. Ja miałem na uwadze pozytywną.

Axanna

na ile rozumiem, kazimierzu... nie gniewaj sie ze caly czas oponuje, ale tak mysle, ze kto ma owa gorliwosc pozytywna to raczej powinien sam dociekac prawdy, a nie siedziec i czekac az ktos przyjdzie i wylozy na talerzyku. Przynajmniej mozna przeciez sie modlic, majac pozytywna gorliwosc, aby Pan sprawdzil czy sie nie idzie droga zaglady przypadkiem. No i te z gorliwoscia negatywna moze i owszem, robia rowniez na pokaz, ale nie tylko, bo robia co robia z przekonania. Ja tego tak naprawde nie umiem zrozumiec... Znalam kilku gorliwych katolikow, nie wiem czy ich gorliwosc byla na pokaz, moze i byla, ale ze byli przekonani to tez bylo widac, beton jakich malo i co nie powiesz odskakiwalo od nich jak groch od sciany.

NinoElDiosVivo

Listek

merkaba

Chrystus, zmartwychwstając w niedzielę, wskazał nam ten dzień jako dzień zwycięstwa nad śmiercią. Niedziela Zmartwychwstania i każda inna przypomina nam też, że i my zmartwychwstaniemy (1P 1:3).Zesłanie Ducha Św. nastąpiło w niedzielę (Dz 2:1, Kpł 23:15), przez co Bóg wskazał, że dzień ten jest też dniem Ducha ŚwPiotr tę niedzielę nazywa dniem Pańskim (Dz 2:16, 20Choć może wydawać się, że dzień Pański z Dz 2:20 to tylko odległy dzień końca świata, to jednak tak nie jest (fragment ten może mieć dwa znaczenia). Dz 2:16 mówią: „ale spełnia się przepowiednia proroka Joela”, więc cały jej fragment, to znaczy Dz 2:17-21. Poprzedzać ten dzień miały na przykład „dziwy [‘cuda’ NP] na górze (...) i znaki na dole (...) Krew i ogień (...) słońce zamieni się w ciemności” Dz 2:19n. O tych znakach mówią Dz 2:22, że się wypełniły: „Jezusa (...) posłannictwo Bóg potwierdził niezwykłymi czynami, cudami i znakami [„cuda, dziwy i znaki.] por. Łk 23:44n., 12:49, Dz 2:3, J 19:34. Widać więc, że niedziela Zesłania Duch Św. została nazwana „dniem Pańskim”, podobnie jak niedziela zmartwychwstania (Ap 1:10). Por. pkt 14. Strażnica 15.08 2008 s. 25 przyznaje, że zesłanie Ducha Św. miało miejsce w niedzielę, a wielu ŚJ próbuje temu przeczyć.
3) Pierwszy owoc ewangelizacyjny w liczbie 3 tys. osób zostaje dany Kościołowi w niedzielę (Dz 2:41).
Chrystus kilkakrotnie ukazywał się uczniom w tym dniu (J 20:1, 19, 26, Łk 24:1, 13, 33, 34, 36). [ŚJ w swych publikacjach nie negują, że sytuacja z J 20:26 dzieje się w niedzielę, a w „Harfie Bożej” (s. 172) i ang. Strażnicy 15.11 1961 s. 677 nawet piszą o tym dniu (por. „Złoty Wiek” 01.04 1928 s. 111; Strażnice: Rok XCVI [1975] Nr 6 s. 11; Rok XCII [1971] Nr 7 s. 11).] Tego dnia spotykają się oni (J 20:19, 26, Dz 2:1). O negowanym przez niektórych niedzielnym ukazaniu się Jezusa z J 20:26 Justyn Męczennik (ur. 100) pisze: „Noe, wraz z innymi ludźmi w czasie potopu, to jest ze swoją żoną, trzema synami i żonami tych synów, tworzą liczbę osiem i są symbolem liczby ósmego dnia, w którym nasz Chrystus ukazał się po swoim zmartwychwstaniu, a który przez swą moc jest ciągle pierwszy” („Dialog z Żydem Tryfonem” 138:1-2), „Przykazanie zaś obrzezania, które nakazywało dnia ósmego obrzezać wszystkie dzieci, było figurą obrzezania prawdziwego, które nas obrzezało z błędu i niegodziwości przez Jezusa Chrystusa, Pana naszego, zmartwychwstałego pierwszego dnia w tygodniu. Pierwszy bowiem dzień tygodnia, aczkolwiek pierwszy z wszystkich dni, jest wprawdzie ósmy, jeśli się go liczy po wszystkich dniach cyklu tygodniowego, ale nie przestaje być równocześnie pierwszym” (jw. 41:4); por. pkt 34.4. i 34.5.5) Gromadzenie się Kościoła na łamaniu chleba odbywało się w niedzielę (Dz 20:7) i zbieranie ofiar także (1Kor 16:2). NT więc nie neguje i nie zakazuje święcenia niedzieli, jak to czynią ŚJ. Patrz pkt 34.8.
6) Jezus - światłość świata (J 8:12) przez swe zmartwychwstanie w niedzielę, wskazuje nam dzień, w którym Bóg stworzył światłość (Rdz 1:3). Chrystus sprawił, że od Niedzieli Wielkanocnej my stajemy się światłem świata (Mt 5:14), chodzącymi w Jego świetle.
7) Niedziela jako pierwszy dzień stworzenia, to znaczy dzień pierworodny, staje się dniem zwycięstwa Syna Pierworodnego. Patrz pkt 11.
8) Tekst Ps 118:22nn. proroczo wskazywał na dzień Chrystusa: „Kamień odrzucony przez budujących stał się kamieniem węgielnym (...) Oto dzień, który Pan uczynił: radujmy się zeń i weselmy!”. W Dz 4:10n. Piotr odniósł słowo „Kamień” do Jezusa, mówiąc też o Jego zmartwychwstaniu, więc ten „dzień”, w którym się ono dokonało, to niedziela. Tego dnia towarzyszyła Apostołom „wielka radość” (Mt 28:8, Łk 24:41, J 20:20). ŚJ mieli wiele problemów z tym wersetem i go różnie interpretowali. „Dzień” ten to:
Okres 1000-lecia („Przyjdź Królestwo Twoje” s. 373).
8 września 1922 r. zjazd w Cedar Point („Światło” t. 1, s. 250).
Lata od 1918 r. („Światło” t. 1, s. 335).
Lata pierwszego przyjścia Jezusa (ang. Strażnica 01.08 1952 s. 465).
Lata od 1914 r. (Strażnica Nr 1, 1991 s. 17).
9) Chrystus przez królewski wjazd do Jerozolimy (J 12:13nn.), którego dokonał w niedzielę (J 12:1, 12, 19:31, por. Strażnica Nr 18, 2000 s. 16, Russella, cytowany w rozdz. Wielkanoc pkt 39.1.1].
10) „Didache” (ok. 90) akcentuje ważność niedzieli: „W dniu Pana, w niedzielę, gromadźcie się razem, by łamać chleb i składać dziękczynienie, a wyznawajcie ponadto wasze grzechy, aby ofiara wasza była czysta” 14:1. Ciekawe, że Strażnica Nr 3, 1992 s. 19 nazywa to dzieło: „Jednym z najwcześniejszych pozabiblijnych zbiorów zasad wiary chrześcijańskiej...”.
11) Justyn Męczennik (ur. 100), opisując Eucharystię, łączy ją z niedzielą: „W dniu zaś, zwanym Dniem Słońca odbywa się zebranie w jednym miejscu wszystkich razem, i z miast i ze wsi. Tedy czyta się Pamiętniki apostolskie albo Pisma prorockie (...) gdy modlitwa się skończy, przynoszą chleb oraz wino i wodę, a przełożony zanosi modlitwę a także dziękczynienie. (...) Ci którym się dobrze powodzi i którzy mają dobrą wolę, dają co chcą, a wszystko, co się zbierze, składa się na ręce przełożonego. On zaś roztacza opiekę nad sierotami, wdowami (...) jednym słowem - spieszy z pomocą każdemu, kto jest w potrzebie. Zgromadzenie zaś nasze dlatego odbywa się w Dniu Słońca [por. pkt 34.3.], ponieważ to pierwszy dzień, w którym Bóg przetworzył ciemności oraz materię i uczynił świat, ponieważ Jezus Chrystus, nasz Zbawiciel, tego samego dnia zmartwychwstał. W przeddzień bowiem Dnia Saturna został ukrzyżowany, a nazajutrz po tym dniu, to znaczy w Dzień Słońca, objawił się apostołom i tę im podał naukę, którąśmy niniejszym Waszej przedłożyli uwadze” („Apologia” I:67,3-7).
Tertulian (ur. 155) o odpoczynku niedzielnym chrześcijan pisał: „w dniu zmartwychwstania Pana (...) musimy powstrzymać się od wszystkiego, co przynosi niepokój i od naszych codziennych zajęć, odkładając również nasze interesy” („O modlitwie” 23:2), „Jeśli chodzi o odpoczynek dla ciała, masz nie tylko parę dni, ale wiele. Poganie bowiem mają tylko jeden dzień świąteczny w roku, a ty masz co osiem dni [J 20:26]”

Servant

Listek

Ja jestem Pan, Bóg wasz. Według moich praw postępujcie, zachowujcie moje przykazania i wypełniajcie je.
Święćcie też moje szabaty, które niech będą znakiem między Mną a wami, aby poznano, że Ja jestem Pan, Bóg wasz.

Ezechiel 20, 19-20

Nieświszczuk

Do kogo mówi Jehowa !!!!

Jak mówi do wszystkich ludzi to ok.
Jeśli mówi do narodu wybranego to już inna sprawa.

Listek

Przecież jak mówi ap. Paweł , my z pogan , staliśmy się współobywatelami świętych.

Efezjan 2, (19) A więc nie jesteście już obcymi i przychodniami, ale jesteście współobywatelami świętych i domownikami Boga - (20) zbudowani na fundamencie apostołów i proroków, gdzie kamieniem węgielnym jest sam Chrystus Jezus.

A więc całe słowo Boże, które trwa na zawsze, dotyczy Żyda i wierzącego z narodów.

Pozdrawiam

Nieświszczuk

I bardzo dobrze rozumiesz prócz tego, że prawo nie obowiązuje chrześcijan w formie spisanej. Prorocy byli potrzebni aby naród trwał do Chrystusa.

Benjamin.Szot

Tylko raz jest w Biblii wspomniane w Dz.Ap. 20 : 7 , że uczniowie Jezusa zebrali się pierwszego dnia po sabacie na łamanie chleba. To stanowczo za mało, żeby na podstawie jednego wersetu stworzyć sobie prawo, by ten właśnie dzień uznać za dzień siódmy i zmienić odwieczne prawo Boże według którego dniem siódmym był szabat. Chrystus nigdzie nie uczył, że należy święcić dzień jego zmartwychwstania i nigdzie w Biblii nie ma takiego poglądu. Wręcz przeciwnie jest bardzo wiele wersetów wskazujących na to, że dla pierwszych chrześcijan pochodzenia żydowskiego szabat był dniem siódmym wolnym od pracy i zajęć ( np. Mt. 28 : 1; Mr. 16 : 2; Łuk. 23 : 55 - 24 : 1 ; Jana 20 : 1, 19; Dz.Ap. 1 : 12; 13 : 43, 44; 15 : 21; 18 : 4; 20 : 7; 21 : 18 - 20; 20 : 19; 1 Kor. 16 : 2 ).

Nic nie wskazuje na to, by uczniowie Jezusa występowali przeciw temu zwyczajowi i by nauczali czegoś innego. Nic też nie wskazuje na to, aby Boża rachuba czasu nie uległa zmianie skoro Izajasz 66 : 22 - 23 mówi o obowiązywaniu szabatu na Nowej Ziemi.

Jeśli ktoś propaguje przestrzeganie innego dnia w tym wypadku pierwszego dnia tygodnia wiedząc o jego pogańskich solarnych korzeniach to jeszcze gorzej dla takiej osoby. Nie tylko jednak papiestwo propaguje taki pogląd. Za papiestwem poszły patriarchaty wschodnie, oraz protestanci i Badacze Pisma Św. Russell ewidentnie propagował kult niedzieli o czym świadczy fragment, który sobie pozwolę zacytować. W tomie VI a wykładzie VIII swoich pism napisał :

" Nie występujemy tu przeciwko obchodzeniu i święceniu pierwszego dnia w tygodniu. Przeciwnie, cieszy nas to, że z opatrzności Boskiej, dzień ten jest tak ogólnie święcony w całym cywilizowanym świecie. Przez takie ogólne święcenie dnia tego, nieliczni poświęceni ludzie Pańscy mają specjalną korzyść i przywileje, jakich nie mieliby, gdyby święcenie tego dnia było mniej ogólnym. Nowe Stworzenie powinno się radować z tego faktu, że ma sposobność odłożenia sobie jednego dnia w tygodniu specjalnie na służbę Bożą, na duchowe zebrania, itp. Gdyby dzień ten zaprzestano tak powszechnie święcić po całym świecie, to napewno byłaby to poważna strata dla wiernych ludzi Bożych. Choćby z tego jednego powodu przystoi, aby wszystek lud Pański nie tylko święcił ten dzień z powagą, uroczystością i w ćwiczeniach duchowych, lecz nadto, aby dokładał wszelkich swych wpływów w celu popierania obchodzenia tego dnia w sposób świąteczny - aby ani przez słowa, ani przez uczynki, nie odwodzić świata od jego święcenia. "

___________________________________________

Nieświszczuk

Ja pozwolę sobie zacytować fragment, który wykazuje mój stosunek do tematu.

Po śmierci Jezusa jego apostołowie nigdy nie nakazali obchodzenia sabatu. Nie wymieniono go wśród wymagań obowiązujących chrześcijan ani w Dziejach 15:28, 29, ani później. Nie ustanowiono też nowego sabatu, „dnia Pańskiego”. Choć Jezus zmartwychwstał w dniu nazywanym dziś niedzielą, Biblia nigdzie nie wskazuje, by ten dzień miał być upamiętniany jako „nowy sabat” albo w jakikolwiek inny sposób. Niektórzy usiłują uzasadnić świętowanie niedzieli wersetami z 1 Koryntian 16:2 i Dziejów 20:7. Ale w liście do Koryntian Paweł jedynie zachęcił chrześcijan, by każdego pierwszego dnia tygodnia odkładali w swych domach pewną sumę na potrzeby braci w Jerozolimie. Pieniędzy tych nie mieli przekazywać w miejscu zebrań; należało je zatrzymać do przyjazdu apostoła. A spotkanie Pawła z braćmi z Troady w pierwszym dniu tygodnia, opisane w Dziejach Apostolskich, nie mogło się odbyć kiedy indziej, skoro następnego dnia udawał się on w dalszą podróż.
Jak widać, pierwsi chrześcijanie nie obchodzili ani dni, ani lat sabatowych. Dopiero w 321 r. cesarz Konstantyn postanowił, że niedziela (łac. dies Solis [„dzień Słońca”], starodawna nazwa związana z astrologią i kultem słońca, a nie sabbatum [„sabat”] ani dies Domini [„dzień Pański”]) ma być dniem odpoczynku dla wszystkich z wyjątkiem rolników.

WPP

Listek