www.wiarabiblijna.fora.pl

tom68

Jezus a historia ....
Według dzisiejszej wiedzy historyczno-biblijnej Jezus urodził się jesienią w latach 8 - 5 r p n e.....a zmarł na wiosnę w latach 30 - 33 r n e .

Gwiazdą Betlejemska - nazwa jasnego obiektu astronomicznego, który według Biblii doprowadził Mędrców że Wschodu do miejsca narodzin Jezusa Chrystusa w Betlejem.

Brytyjski astronom Mark Kidger uważa, że w czasie, gdy miał się narodzić Chrystus, ówcześni astrologowie zetknęli się z dużym zagęszczeniem niezwykłych zjawisk na niebie.
W krótkim czasie widzieli cztery niecodzienne zjawiska. Pierwszym z nich była trzykrotną koniunkcja Jowisza i Saturna w gwiazdozbiorze Ryb w 7 roku p.n.e. (29 mają, 1 października i 5 grudnia, która zaobserwowali starożytni astrologowie z Sippar i która odkrył na początku XVII wieku Johannes Kepler. Drugim wydarzeniem okazała się potrójną koniunkcja Jowisza, Saturna i Marsa w konstelacji Ryb w 6 roku p.n.e. Była co prawda niewidoczna z Ziemi, ale niezwykle czytelna dla astrologów. Trzeci fenomen to niezwykły układ ciał niebieskich, do jakiego doszło 20 lutego 5 roku p.n.e. Z jednej strony księżyc i Jowisz, a z drugiej Mars i Saturn utworzyły dwie pary. Czwartym zjawiskiem był wybuch supernowej.
Kroniki chińskie i koreańskie wspominają, że takie zjawisko było widoczne przez 76 dni (od marca do końca mają 5 roku p.n.e.). O podobnym zjawisku można przeczytać w apokryficznej Protoewangelii Jakuba, opisującej okoliczności narodzin Chrystusa ....

Spis Kwiryniusza ....

Spisy ludności robiono jesienią lub wiosną - historyczne zeznanie stanu majątkowego mieszkańców rzymskiej prowincji Syrii oraz Judei za czasów panowania cesarza Oktawiana Augusta, kiedy Publiusz Sulpicjusz Kwiryniusz został mianowany namiestnikiem Syrii po wygnaniu Heroda Archelaosa w 6 n.e., w konsekwencji czego jego etnarchia (składająca się z Judei właściwej, Idumei i Samarii) przeszła pod zarząd rzymskich prefektów Judei. Opis tego spisu przedstawił żyjący w I wieku n.e. Józef Flawiusz, który wiązał go z początkiem ugrupowania polityczno-religijnego zelotów ...

Ewangelia Łukasza podaję, że Jezus Chrystus narodził się w Betlejem za czasów panowania króla Heroda Wielkiego w Judei, podczas trwania pierwszego spisu ludności, gdy Syrią zarządzał Kwiryniusz. Większość historyków uważa, że Łukasz odnosi się do spisu z 6 n.e., błędnie umieszczając je za życia Heroda... Część zaś uważa, że nie pomylił się, lecz wspomniał o wcześniejszym spisie, nie zanotowanym u Józefa Flawiusza.
O spisie ludności z 6 n.e. wspomniał natomiast w Dziejach Apostolskich.
Według Johna Thorleya dwa pierwsze wersy drugiego rozdziału jego Ewangelii mówiące o spisie należą do najbardziej kontrowersyjnych w Biblii z historycznego punktu widzenia ....

Jednym z proponowanych wyjaśnień jest inne tłumaczenie słowa prote (od protos) w Łuk 2,2.
Słowo to może znaczyć ,,pierwszy", ale może też znaczyć ,,wcześniejszy", ,,poprzedni".
Zdanie to mogłoby wtedy brzmieć: Spis ten odbył się przed tym, który był za urzędowania Kwiryniusza. Za takim tłumaczeniem Łuk 2,2 opowiada się część gramatyków[, podczas gdy inni nie zgadzają się z takim przekładem.
Biblia jerozolimska w komentarzu do Łuk 2,2 podaję: Czasem proponuję się tłumaczenie: ,,Ten spis przeprowadzono przed tym, który miał miejsce, gdy Kwiryniusz był zarządca Syrii ....

Chrześcijański autor Tertulian (160-230 n.e.) utrzymywał, że spisu dokonał Sencjusz Saturninus (8-6 p.n.e.). Ponieważ kolejny namiestnik Warus zastąpił go w 25 roku ery Augusta, liczonej od bitwy pod Akcjum, daje to jesień 6 p.n.e. jako najpóźniejszy termin końca spisu. Możliwe jest również, że w zdaniu Łuk 2,2; (grec. Aute he apographe prote egeneto hegemoneuontos tes Syrias Kyreniu) - greckie ,,prote" nie odnosi się do ,,apographe" (,,pierwszy spis"), lecz oznacza ,,proton" (odpowiednik lać. prius): ,,wpierw". Zdanie znaczyło by: ,,Spis ten odbył się zanim namiestnikiem Syrii był Kwiryniusz".

Kwiryniusz znany był z lokalnego spisu w 6 n.e., kiedy w Palestynie wybuchł na tym tle bunt; ewangelista Łukasz być może zaznaczał, że nie o ten spis chodzi. Taka interpretacja czyni zbędnymi poszukiwania okresu namiestnictwa Kwiryniusza za życia Heroda.

Za powyższą teoria przemawia również to, co św. Łukasz napisał w trzecim rozdziale swojej Ewangelii, gdy opisuje początek działalności Jezusa Chrystusa:

Było to w piętnastym roku rządów Tyberiusza Cezara. Gdy Poncjusz Piłat był namiestnikiem Judei, Herod tetrarchą Galilei, brat jego Filip tetrarchą Iturei i Trachonitydy, Lizaniasz tetrarchą Abileny; 2 za najwyższych kapłanów Annasza i Kajfasza skierowane zostało słowo Boże do Jana, syna Zachariasza, na pustyni. (Lk, 3, 1) (...)
Sam zaś Jezus rozpoczynając swoją działalność miał lat około trzydziestu. ( Lk 3,23 )

Piętnasty rok rządów Tyberiusza przypada na rok 27 n.e.
Gdyby Jezus narodził się podczas spisu Kwiryniusza, miałby około 21-22 lat, zatem można sądzić, iż Łukaszowi chodziło o spis dokonany 10-12 lat wcześniej.

Herod Wielki zmarł na wiosnę 4 r p n e Poncjusz Piłat był prokuratorem Judei w latach 26 - 36 n e , według ewangelii Luksza Jezus przyjął chrzest od Jana Ch w wieku około 30 lat
nie oznacza to jednak że nie mógł mieć kilka lat więcej bo nie jest napisane..... miał lat 30 .

Kalendarz ...

Zadanie sporządzenia kompletnej chronologii otrzymał od cesarza Justyniana Wielkiego i biskupa Rzymu Jana I (523-526) opat rzymski Dionizy Mały, urodzony w Syrii, zmarły w Rzymie w 545 roku
Na podstawie dostępnych mu źródeł pisanych ustalił, że Jezus Chrystus urodził się 25 grudnia

( święto narodzenia słońca a święta Bożego Narodzenia w tym dniu w cesarstwie i kościele obchodzono od IV w n e )

753 roku p n e. a w ósmym dniu, tj. 1 stycznia 754 rok p n e zwyczajem żydowskim został obrzezany.

Ten dzień, jako Święto Obrzezania, przyjął jako początek ery chrześcijańskiej.

Nazwał go rokiem pierwszym - naszej ery ( opat Dionizy Mały niestety pomylił się co najmniej o 4 lata bo król Herod Wielki umarł w 750 r p n e więc Jezus Chrystus urodził się wcześniej możliwe że jesienią 5 roku p n e według rachuby z proroczej księgi Daniela )

Biblia nie podaję daty narodzin Jezusa, ale można wydedukować porę roku między innymi z wizyty Marii Panny u swej krewnej Elżbiety, przyszłej matki Jana Chrzciciela ŁUK. 1,41-42.

Ewangelię podają, że gdy Maria poczęła, Elżbieta była w szóstym miesiącu ciąży ŁUK. 1,36.

Pamiętając te dane i znając miesiąc, w którym poczęła Elżbieta, o czym za chwilę, można stwierdzić z dużą dozą prawdopodobieństwa, że Maria urodziła Jezusa na przełomie września i października.

Zacząć trzeba od kapłana Zachariasza, męża Elżbiety, któremu anioł objawił podczas jego służby w świątyni, że jego żona poczęła i urodzi mu syna, którego ma nazwać Jan ŁUK. 1,13.

Zachariasz należał do zmiany Abiasza ŁUK. 1,5, czyli ósmej z kolei 1 KRON. 24,10.

Talmud podaję, że każdą zmiana kapłańską służyła w świątyni przez tydzień, począwszy od początku miesiąca Nisan (marzec/kwiecień).

Jeśli weźmiemy pod uwagę to, że podczas świat usługiwali w świątyni wszyscy kapłani, wówczas stwierdzimy, że zmiana Abiasza, jako ósma, posługiwała w końcu czerwca.

Elżbieta zaszła w ciążę w czerwcu, a zatem szósty miesiąc jej ciąży przypadał na koniec grudnia. Maria dopiero co zaszła w ciążę, gdy Elżbieta była już w szóstym miesiącu ciąży ŁUK. 1,36-42, a zatem poczęła Jezusa w grudniu, a najdalej w styczniu.

Możemy założyć, że Jezus urodził się w dziewięć miesięcy później, czyli we wrześniu lub październiku.

Z biblijnego punktu widzenia znacznie ważniejsza od daty narodzin Jezusa była data rozpoczęcia Jego działalności mesjańskiej, na która wskazał starotestamentowy prorok Daniel DAŃ. 9,25-26.
Zapowiedział on, że Mesjasz rozpocznie działalność po okresie 69 tygodni (483 lat) od wydania dekretu o odbudowie świątyni DAŃ. 9,25-26, a zakończy ja trzy i pół roku później DAŃ. 9,27. Dekret o odbudowie świątyni, który w pełni wszedł w życie, wydał król perski Artakserkses I (464-424) jesienią 457 r. p.n.e. EZDR. 7,7.

Licząc 483 lata od 457 r. p.n.e. dojdziemy do 27 roku n.e.

Zgodnie z tym proroctwem początek służby Mesjasza miał przypaść na jesień 27 roku n.e.

Ewangelię podają, że służba Jezusa rozpoczęła się od namaszczenia Go po chrzcie MAT. 3,16-17.

Dlaczego był to rok 27, skoro Jezus miał przy rozpoczęciu swej służby 30 lat ŁUK. 3,23?

Przyczyną jest banalna.

W 562 roku cesarz Justynian Wielki zlecił mnichowi Dionizemu Małemu przeliczyć lata, biorąc za punkt odniesienia rok narodzin Jezusa zamiast roku założenia Rzymu.

Dionizy Mały chyba miał jakieś inne źródła lub pomylił się o kilka lat możliwe że o 4 lub 5 lat

Wspomniane proroctwo Daniela pozwala datować narodziny Jezusa na jesień.

Mesjasz miał rozpocząć swoją publiczna działalność na jesieni w 483 lata od dekretu o odbudowie świątyni, który ukazał się na jesieni w 457 r. p.n.e.

Ewangelia wg Łukasza podaję, że Jezus rozpoczął publiczna służbę w wieku około 30 lat ŁUK. 3,23, a Ewangelia wg Jana, że do śmierci Jezusa upłynęły trzy doroczne Paschy.

Jego służba zaczęła się jesienią, a zakończyła na wiosnę, obejmując trzy doroczne święta Paschy, a zatem trwała trzy i pół roku.

Cofając się trzydzieści trzy i pół roku od śmierci Chrystusa wiosną (marzec/kwiecień) dochodzimy do września/października, kiedy to Żydzi obchodzili Święto Szałasów.

W literaturze I wieku ne poza NT można przeczytać o Jezusie Chrystusie

Jednym że świadectw pozabiblijnych mówiących o Jezusie jest.Testimonium, Flavianum,które znajduje się w dzielę Józefa Flawiusza"Dawne dzieje Izraela" (Antiguitates).

Oto jego treść:

W tym czasie żył Jezus,człowiek mądry,jeżeli w ogóle można go nazwać człowiekiem.

Czynił bowiem rzeczy niezwykle i był nauczycielem ludzi ,którzy z radością przyjmowali prawdę .

Poszło za nim wielu Żydów jako też pogan.

On to był Chrystusem, A gdy wskutek doniesienia najznakomitszych u nas mędrców, Piłat zasądził go na śmierć krzyżowa ,jego dawni wyznawcy nie przestali go miłować.

Albowiem trzeciego dnia ukazał im się znów jako żywy ,jak to o nim oraz wiele innych zdumiewających rzecz przepowiadali boscy prorocy odtąd aż po dzień dzisiejszy istnieje społeczność chrześcijan ,którzy od niego otrzymali swą nazwę."(XVIII,3,3)
I drugi fragment:

"Ananos (Annasz),będąc człowiekiem takiego charakteru i sądząc ,że nadarzyła się dogodną sposobność ,ponieważ zmarł Festus ,a Albinus był jeszcze w drodze ,zwołał Sanhedryn i stawił przed sądem Jakuba ,brata Jezusa zwanego Chrystusem, oraz kilku innych.

Oskarżył ich o naruszenie Prawa i skazał na ukamienowanie" (XX,9,1,)

Inne z poza chrześcijańskich świadectw o Jezusie Chrystusie to pisma Rzymian np.

Jest list Pliniusza Młodszego (około .112 r. )namiestnika Bitynii ,napisany do cesarza Trajana.

Czytamy w nim' "Inni wymienieni w wykazie powiedzieli ,że są chrześcijanami ,lecz zaraz się zaparł i ,że wprawdzie byli nimi ,lecz być przestali .

Zapewniali zaś ,że całą ich wina czy błąd polega na tym ,że zwykli byli w wyznaczonym dniu gromadzić się przed świtem i odmawiać wspólnie modlitwę do Chrystusa jakby do Boga "(Listy X ,96)

Tacyt, w Rocznikach (Annales), roku 115, omawiając prześladowania chrześcijan za cesarza Nerona podaję: Atoli ani pod wpływem zabiegów ludzkich, ani darowizn, albo ofiar błagalnych na rzecz bogów nie ustępowała hańbiąca pogłoska, lecz wierzono, że pożar [Rzymu] był nakazany.

Aby więc ja usunąć, podstawił Neron winowajców i dotknął najbardziej wyszukanymi kaźniami tych, których znienawidzono dla ich sromot, a których gmin chrześcijanami nazywał.

Początek tej nazwie dał Chrystus, który za panowania Tyberiusza skazany był na śmierć przez prokuratora Poncjusza Piłata; a przytłumiony na razie zgubny zabobon znowu wybuchnął, nie tylko w Judei, gdzie się to zło wylęgło, lecz także w stolicy, dokąd wszystko, co potworne albo sromotne, zewsząd napływa i licznych znajduje zwolenników (Annales, 15, 44).

Styl fragmentu i nieprzychylność wobec chrześcijan wskazuje zdaniem uczonych na jego autentyczność.

Niektórzy w nią powątpiewali że względu na użycie nazwy "chrześcijanie" jednak znajdujemy ja już we wcześniejszych Dziejach Apostolskich: "w Antiochii też po raz pierwszy nazwano uczniów chrześcijanami" (11,26).

Swetoniusz, w Żywotach cezarów piszę, że około 49 roku cesarz Klaudiusz, panujący w latach 41-54, wypędził z Rzymu Żydów "bo nieustannie wichrzyli, podżegani przez jakiegoś Chrestosa"( pewnie chodzić o spory wśród Żydów w Rzymie na temat osoby Jezusa Chrystusa ) .

Wspominają o tym wygnaniu Żydów ...

Dzieje Apostolskie, r. 18, 2. Dz.Ap. 18:2

źródła różne strony oraz książki ...

ps :
Czy Jezus istniał ? - Oścista Ryba #4

https://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=fwi3Q2E8HQ0