www.wiarabiblijna.fora.pl

Axanna

Piotrek byl piecioletnim chlopcem, zostawionym w domu dziecka od urodzenia. Pod poduszka Piotrus trzymal fotografie mlodej kobiety, ktora znalazl rok temu na korytarzu. Chlopiec byl pewny ze tak wyglada jego mama, ktora przyjdzie po niego pewnego dnia, jak tylko bedzie miala taka mozliwosc. Zawsze przed pojsciem spac calowal zdjecie szepczac "czekam na ciebie, mamusiu".
Pewnego wieczoru administratorka robiac jak zwykle wieczorem obchod by sprawdzic czy wszystkie dzieci sa w lozkach, zobaczyla na podlodze obok lozka Piotrka fotografie kobiety. Poznala ja od razu - to byla Iwona, mloda kobieta ktora po raz pierwszy przyszla do nich okolo rok temu jako wolnotariuszka. I od tego czasu ubiegala sie o pozwolenie adoptowac dziecko.
- Kim jest ta kobieta - zapytala zasypiajacego chlopca;
- To moja mama - wymamrotal.
- Ach, Twoja mama... dobrze...
Nastepnego dnia zadzwonila do pani Iwony i poprosila ja przyjsc na rozmowe. Umowily sie na popoludnie.
- Witam pania, pani Iwona. Pani nadal ma trudnosci z zalatwieniem papierow na adocje? Nadal pani pragnie adoptowac dziecko?
- Oczywiscie ze tak, bardzo chce i wiem ze mogla bym byc razem z kims kto mnie potrzebuje... ale poniewaz jestem samotna sprawy bardzo sie przeciagaja. teraz jednak wszystko stoi na dobrej drodze i powinnam dostac pozwolenie z dnia na dzien. Nie moge sie doczekac.
- A chciala by moze pani obejrzec dzieci i zrobic eventualny wybor...
- Nie... ja wezme pierwsze dziecko ktore mi pani pokaze. Chce byc jak prawdziwe rodzice, oni przeciez tez sobie dzieci nie wybieraja. pokocham pierwszego, ktorego mi pani zaproponuje.
Administratorka wzniosla w zdziwieniu brwi...
- Hm no coz... ja nawet wiem kogo pani zaproponuje. Niech pani tu chwile zaczeka - powiedziala zastawiajac Iwone w dosc silnym napieciu...
Po kilku minutach drzwi sie otworzyly i na progu stala pani administrator trzymajac za raczke Piotrusia, ktory az zamarl w pierwszym momencie, ale po chwili rzucil sie Iwonce w objecia z krzykiem "mamo, mamo, mamusia moja!!".... Iwona przytulila go mocno do siebie rozchochrawszy mu wlosy "moj synek, wrescie jestesmy razem...."
Pani administrator tym razem nie stala scisle trzymac sie przepisow czekajac na te papiery kiedy wrescie przyjda. Wzroszona patrzala przez okno jak pani Iwnona przechodzila przez droge trzymajac za reke podskakujacego ze szczescia Piotrka...