www.wiarabiblijna.fora.pl

Marta

No i Pan Bóg musi mieć ograniczoną moc skoro ksiądz za niego rozgrzesza i daje wybaczenie.

Servant

Marta

zdzisław

o Instytucja spowiedzi

Biblia poucza i zachęca nas do wyznawania grzechów bezpośrednio Bogu.

Ja, jedynie Ja, mogę przez wzgląd na siebie zmazać twoje przestępstwa i twoich grzechów nie wspomnę.
Iz 43,25 NP

Swego czasu postawiono zarzut Jezusowi, że odpuszcza grzechy:
7 <<Czemu On tak mówi? [On] bluźni. Któż może odpuszczać grzechy, prócz jednego Boga?>>
Mk 2,7 BT

Na to Chrystus udzielił następującą naukę!:
10 Otóż, żebyście wiedzieli, iż Syn Człowieczy ma na ziemi władzę odpuszczania grzechów - rzekł do paralityka,
Mk 2,10 BT

Pismo Święte nie zawiera ani jednego przykładu spowiedzi człowieka przed innym człowiekiem.
W Piśmie Świętym brak nawet śladowych informacji, aby w Kościele Apostolskim istniał nakaz bądź zwyczaj odpuszczania grzechów przez duchownych czy świeckich osób danej wspólnoty.

W tej mierze znamienne są zdarzenie z życia apostołów. Swego czasu Szymon z Samarii widząc przekazywanie uczniom Jezusa daru Ducha Świętego zamierzał odkupić możliwość obdarowywania innych różnymi zdolnościami, ap Piotr odpowiedział mu, że zgrzeszył, jeśli uważa, że za pieniądze można nabywać dary Boże, polecił mu szczere wyznanie grzechu bezpośrednio Bogu i oto by Bóg sprawił, aby ten zamysł już nigdy nie zagościł w jego myślach (Dz 8,22).

Apostoł Jan poucza, że tylko Bóg odpuszcza grzechy i oczyszcza nieprawość naszych umysłów.
A zatem wyrządziłeś komuś krzywdę, powstała szkoda, musisz to wynagrodzić czy też naprawić, następnie Bogu opisz swoje grzeszne zachowanie poproś o wybaczenie i o tę moc, która powstrzyma cię przed takimi ponownymi zachowaniami się.

9 Jeżeli wyznajemy nasze grzechy, [Bóg] jako wierny i sprawiedliwy odpuści je nam i oczyści nas z wszelkiej nieprawości.
1 J 1,9 BT (zob. 1 J 2,1 – 2).

Poniższy wers - często cytowany, jako dowód na istnienie w Biblii tzw. spowiedzi usznej – a przecież jest to tylko wezwanie do wszystkich, byśmy swoje przewinienia wyznawali temu/tym, wobec których zawiniliśmy. A także byśmy się wytrwale modlili oto, by te więzi osobiste uległy uzdrowieniu. Czyli nie należy komuś ciągłą niechęć okazywać, lecz jeżeli tak się dzieje, to rozmawiajmy, co do mnie masz a ja do ciebie, bo niechcący możemy składać o sobie krzywdzące świadectwa.

Wyznawajcie zatem sobie nawzajem grzechy, módlcie się jeden za drugiego, byście odzyskali zdrowie. Wielką moc posiada wytrwała modlitwa sprawiedliwego.
Jk 5,16 BT

17 Nie będziesz żywił w sercu nienawiści do brata. Będziesz upominał bliźniego, aby nie ponieść winy z jego powodu.
Kpł 19,17 BT

Te wersy są niczym innym jak tylko wezwaniem, by stosunkach między ludzkich zachować chrześcijańskie relacje.
Jeżeli w czymś uchybiłeś, zachowałeś się tak, że ktoś czuje się obrażony, poniżony, ośmieszony, naruszyłeś jakieś normy, zwyczaje wśród was panujące – to wyznaj ten grzech bliźniemu, módlcie się za siebie. Nie wstydźcie się wyznawać grzechów względem brata twego popełnionych. Wychowujcie się nawzajem, bo każdy z nas jest w czymś grzeszny.

Jezus udzielił prawa do odpuszczania grzechów, lecz jak to wynika z ewangelii Mateusza (Mt 18,15 – 18) dotyczy to tylko naruszenia dyscypliny kościelnej, czy też relacji międzyludzkich.
Wszelkie odchylenia od tego, co jest niezgodne z Pismem Świętym, czy na wydarzenia krzywdzące innych, należy reagować natychmiast, bo gdy z pobożnych nie reaguje to zło rozprzestrzeniają się bardzo szybko.

Zibi

zdzisław

monika16

Podczas rekolekcji ignacjanskich drugi tydzien dotyczy grzechu i przebaczenia. Cale rekolekcje podprowadzają pod tzw. Spowiedź generalną tj. Spowiedź z calego życia. To npiekne doświadczenie, którego sama doświadczyłam. Może nie trwała dwie godziny, ale byla głębszym spojrzeniem w siebie, zamknięciem pewnych etapów swego życia i doświadczeniem ogromnej miłości Boga.

Marta

zdzisław

12 A zatem, umiłowani moi, skoro zawsze byliście posłuszni, zabiegajcie o własne zbawienie z bojaźnią i drżeniem nie tylko w mojej obecności, lecz jeszcze bardziej teraz, gdy mnie nie ma.
Flp 2,12 BT

W ciągu mojego życia, co jakiś czas, przez głos sumienia będą mi się przypominały dawne grzeszne zachowania, jeszcze na przykład z lat młodzieńczych. Z tego też powodu, nie mogę się usprawiedliwiać, a bo to dawno było. Lecz i tym przypadku, muszę wykazać niezwykłe zatroskanie o swoje zbawienie.

Muszę poczynić starania, o Boże rozgrzeszenie, wybaczenie, i uwolnienie od oskarżającego mnie grzechu, nawet z odległej przeszłości.
Ze względu na moją wiarę w Bożą łaskę, uzyskuję przebaczenie i staję się takim, jak gdybym nie naruszył przykazania Dekalogu, bo zostałem usprawiedliwiony. Taka jest sprawiedliwość Boża, na tym polega Boże usprawiedliwienie.

Naszej uwadze często umyka fakt następujący, że grzech to nie tylko działanie przeciw Dekalogowi, lecz również jest to zaniechanie działań by czynić dobro!

17 Kto zaś umie dobrze czynić, a nie czyni, ten grzeszy.
Jk 4,17 BT

Marta

No i oczywiści chodzenie śladami Jezusa Chrystusa, to znaczy postępować tak jak On postępował. A kiedy upadniemy i zgrzeszymy wołać do Boga o wybaczenie a pośrednikiem naszym jest sam Jezus Chrystus i nikt inny.
Biblia powinna być naszym drogowskazem.

zdzisław

zdzisław

merkaba

Wyznawajcie zatem sobie nawzajem grzechy,

i tak z początku było
dlaczego nie kazał spowiadać sie bogu a Jezus kazał spowiadać apostołom i brać duch św Boga
wiadomo ze Jezus wypełnił prawo

zdzisław