www.wiarabiblijna.fora.pl

wierzący

yhm..
Agnieszko a jak jednościowy tłumaczą modlitwę Pana Jezusa do Ojca?

Bo długo z wami dyskutowałem i twardo sie trzymacie swojego więc musicie mieć na to wyjaśnienie tak?

Zibi

wierzący

Zibi przecież sam sobie odpowiedziałeś po cześci na to pytanie czy ma sans modlitwa tylko do innej osoby.
Zibi:

agnieszka

Zibi

wierzący

Agnieszka;

wierzący

Zibi;

Zibi

wierzący

Zibi bierzesz tylko fragmenty:
Jezus Chrystus jest Bogiem ku chwale Ojca On nie poczytał sobie tego za grabież być równym Bogu a mógł, cała pełnia Bóstwa cieleśnie w nim zamieszkała a nie Pełnia absolutna. Dla tego Ojciec jest większy od niego bo to On jest ta Pełnią absolutna. Dla tego ojciec tylko w niebie wie kiedy nastąpi koniec

Który Anioł ośmielił się przyrównać do Boga? Jezus Chrystus stwierdził do Filipa po tym jak go zapytał ukaż nam Ojca " Tak długo jestem z wami i nie poznałeś mnie Filipie? Kto mnie widział, widział Ojca; jak możesz mówić: pokaż mi Ojca

Chrystus nie ma początku ja tylko zaznaczyłem jedno że istnieje pod wieloma imionami Słowo, mądrość, ramię. I że został zrodzony jako słowo z mądrości która była z Ojcem i w Ojcu od początku.

Marta

wierzący

Marto:
Trynitarni protestanci uważają 99% tak samo.
Nie modlimy sie do Ducha Św tylko o Ducha Św i w Duchu Św.
Nie modlimy się do Jezusa Chrystusa ( jedyny wypadek od reguły o oczyszczenie z Grzechów, nakazuje przychodzić do niego) tylko w imieniu za pośrednictwem Jego
Modlimy sie do Boga Ojca
I tu jest diametralna różnica może tylko z twojej pomyłki Jezus Chrystus nie został stworzony tylko zrodzony On nie jest i nie był stworzeniem tylko Bogiem a przecież Boga nie można stworzyć.

Jeżeli tak uważasz nie jesteś jedności-owcem

Artemas

Wierzacy, zobacz co może znaczyć słowo JEDNORODZONY

Greckie słowo monogenés jest definiowane jako „pojedynczo urodzony, jedyny”, „jedynak”, lub „jedyny w swoim rodzaju” (Słownik grecko-polski, red. Z. Abramowiczówna, Warszawa 1962, t. III, s. 165; Określa ono relację zachodzącą między dzieckiem (synem lub córką) a rodzicami.

Pismo Święte mówi o „jednorodzonym synu” wdowy z miasta Nain, o „jednorodzonej córce” Jaira oraz o „jednorodzonym” synu pewnego człowieka uwolnionym przez Jezusa od demona (Łk 7:11, 12; 8:41, 42; 9:38). W Septuagincie użyto słowa monogenés w odniesieniu do córki Jeftego, o której napisano: „A była jego jednym jedynym dzieckiem. Oprócz niej nie miał ani syna, ani córki” (Sdz 11:34).

Apostoł Jan kilkakrotnie nazywa Pana Jezusa Chrystusa jednorodzonym Synem Bożym (Jn 1:14; 3:16, 18; 1Jn 4:9). Nie odnosi się to do niego jako człowieka ani do jego narodzin na ziemi. Lògos, czyli Słowo, „był na początku u Boga”, jeszcze „zanim był świat” (Jn 1:1, 2; 17:5, 24). I to o nim w przedludzkim bycie powiedziano, że był „jednorodzonym Synem”, którego Ojciec „posłał na świat” (1Jn 4:9).

Aniołowie w niebie też są synami Bożymi, tak samo jak „synem Bożym” był Adam (Łk 3:38; Rdz 6:2; Hi 1:6; 38:7).
Jednakże Lògos, noszący później imię Jezus, to „jednorodzony Syn Boży” (Jn 3:18). Jest jedyny w swoim rodzaju, jest jedyną istotą, którą Bóg stworzył osobiście — bez pośrednictwa czy współpracy kogoś innego. Jest jedynym, przy którego współudziale Bóg, jego Ojciec, powołał do istnienia pozostałe stworzenia. Jest pierworodnym i najważniejszym z aniołów (Kol 1:15, 16; Heb 1:5, 6), nazwanych w Piśmie Świętym „podobnymi do Boga”, dosłownie „bogami” (Ps 8:4, 5).
Dlatego w najstarszych i najbardziej wiarogodnych rękopisach Pan Jezus Chrystus słusznie został przedstawiony jako „jednorodzony bóg [gr. monogenés theòs]” (Jn 1:18, NŚ, Ro, Spencer).

Zdarza się, że tłumacze naginają wyrażenie monogenés theòs do swych trynitarskich pojęć i oddają je następująco: „Jednorodzony Syn, który jest Bogiem” (BWP), „jedyny Syn-Bóg” (Wp), „jednorodzony, który jest Bogiem” (Kow), „jednorodzony, Bóg” (Pop).

Jeżeli chodzi o zrodzenie, to wszystko wskazuje na to, że podczas chrztu Jezus został zrodzony przez Boga jako Jego duchowy Syn, że ‛narodził się ponownie’ i otrzymał prawo do ponownego życia w niebie w charakterze duchowego Syna Bożego (Jn 3:3-6; 6:51; 10:17, 18)

Marta