www.wiarabiblijna.fora.pl

zdzisław

Jezus jest Bogiem

Ewangelia Jana, jest pisana głównie w tym celu, aby udowodnić i obronić boskość Jezusa, dlatego rozpoczyna się od przedstawieniem Jezusa, jako Boga, a kończy się opisem ze spotkania Tomasza z Chrystusem, który potwierdza boskość Jezusa.

1. Na początku było Słowo, a Słowo było u Boga, i Bogiem było Słowo.
J 1,1 BT

1. Na początku było Słowo, […]- na początku jest Bóg, który nie ma początku, bo za nim już nie ma nikogo i niczego – On jest nieograniczony w czasie, nie mający początku ani końca, zawsze trwający, nieskończony, jest wieczny.

[…] a Słowo było u Boga,[…] – to Słowo nie było w Bogu, lecz jest u Boga, tym Bogiem jest Ojciec i Duch Święty.

[…] i Bogiem było Słowo. – to Słowo wyszło z Boga, bo samo jest Bogiem.

14. A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.
J 1,14 BT (zob. Mt 1,23)
31. Te zaś są spisane, abyście wierzyli, z Jezus jest Chrystusem Synem Boga, abyście wierząc mieli żywot wieczny w imieniu jego.
J 20,31 NP

28. Odpowiedział Tomasz i rzekł mu: Pan mój i Bóg mój.
J 20,28 NP
W ten to oto sposób, Jan wersem J 1,14; J 20,31, utożsamia Słowo z Chrystusem a pod koniec swojej Ewangelii opisuje zachowanie się ap. Tomasza, który wskazuje na Jezusa jako Syna Bożego, jako Boga (J 20,28). Przypomnę tylko, że w semickiej kulturze, w orientalnej kulturze, termin syn, nie wskazuje na zależność, podległość - lecz równość, identyczność. A zatem Syn Boga, oznacza taki sam jak Bóg, tym imieniem potwierdza się tożsamość Jezusa, jako Boga.

zdzisław

Kolejne dowody boskości Jezusa.

Poniższe wersy są zbudowany w formie iloczynu logicznego, i przyjmują postać koniunkcji, wskazują na to wyrażenia zespolone spójnikiem (i), gdy każda ze składowych jest prawdziwa wtedy całe zdanie/wers jest prawdziwy.
W tych wersach, rzeczowniki;
Pan - Mesjasz (Dz 2,36), Pan - Bóg (J 20,28) Bóg - Zbawiciel (Tt 2,13; 2 P1,1)wskazują na Jezusa Chrystusa .

36 Niech więc cały dom Izraela wie z niewzruszoną pewnością, że tego Jezusa, którego ukrzyżowaliście, uczynił Bóg i Panem, i Mesjaszem.
Dz 2,36 BT

28 Tomasz w odpowiedzi rzekł do Niego; Pan mój i Bóg mój!
J 20,28 BT

13 oczekując błogosławionej nadziei i objawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego Jezusa Chrystusa.
Tt 2,13 BT

1 Szymon Piotr, sługa i apostoł Jezusa Chrystusa, do tych, którzy dzięki sprawiedliwości Boga naszego i Zbawiciela, Jezusa Chrystusa, otrzymali wiarę godną czci jak i nasza:
2 P 1,1 BT

Ania

Jezus jest Synem Boga, to nasz Pan i Zbawca!

Axanna

Aniu, tak jest, ja tez tak wierze Smile

Zibi

zdzisław

Trójca czy Bóstwo?
W biblistyce naukowej - obejmującej między innymi, egzegezę biblijną, teologię biblijną, filologię biblijną - na określenie istoty Boga, od II w., ma zastosowanie termin: trójca, a w ślad za nim trójjedyny, czy też pierwsza osoba Bóstwa, druga osoba Bóstwa, trzecia osoba Bóstwa.

Powyższa tytulatura ma swoje źródło w przejętym przez chrześcijaństwo w pogańskim hierarchizowaniu i numerowaniu bogów. Przy takim rozumowaniu zachodzi pytanie, kim jest trójca? Bo jeżeli jest pierwsza, druga, trzecia osoba Bóstwa, to od razu narzuca się pytanie? A ten drugi, w czym jest lepszy od trzeciego, a gorszy od pierwszego? A ten trzeci, dlaczego nie jest pierwszym lub drugim? Co zadecydowało o tym, że ten jest pierwszy? Tego rodzaju wnioskowanie stało się zasadniczą przesłanką, do sformułowania fałszywych nauk.

Tytułem przykładu: jedne zakładają istnienie trzech Bogów, między którymi nie ma istotowej jedności (tryteizm). Drugie każą spostrzegać Syna, jako coś mniejszego (subordynacjonizm, znany również, jako hierarchizm, monarchizm, arianizm). A trzecie, głoszą, że jest jeden Bóg, który w poszczególnych okresach, czasu pojawia się, jako Ojciec, Syn, Duch Święty (modalizm). Żadne z tych rozumowań, nie ma uzasadnienia w lekturze Pisma Świętego.

Wiele nieporozumień w tej kwestii udałoby się uniknąć, gdyby z piśmiennictwa biblijnego usunąć: słowa: trójca, trójjedyny, pierwsza, druga, trzecia osoba Bóstwa, a operować tylko: Bóg - Ojciec – Syn Boży – Duch Święty vel Bóstwo.

Kim zatem jest Bóstwo?
 Bóstwo są to nieuhierarchizowane, równorzędne sobie Osoby, z których każda to Bóg, a w każdej z nich jest absolutna pełnia Bóstwa.
 Każda z osób Bóstwa sama przez się, jest bytem absolutnie samoistnym, niezależnym, nieograniczonym, wiecznym, doskonałym, nieśmiertelnym, wszechmogącym, wszechwiedzącym.
 Są jednością umysłową, emocjonalną i uczuciową oraz wolitywną. Wspólnie tworzą otaczającą rzeczywistość, za którą biorą solidarną odpowiedzialność.

Zibi

zdzisław

Był taki czas, w którym Bóstwo podjęło działania tworzenia wszechświata zamieszkiwanego przez istoty nieśmiertelne, i obdarzone wolnością dokonywania moralnych wyborów(Rz 1,20).

Nie miały to być cyborgi, lecz istoty wyposażone w wolną wolę, gdzie uszanowanie i poleganie na Bogu oraz dobro innych jest największą wartością.

Pierwszym buntującym się stworzeniem Boga, był Lucyfer (Vlg: Lucifer).
W jego umyśle, jako pierwszego po Bogu, i pierwszym wśród aniołów narodziła się idea, która zaowocowała, jako zło wszechświata.

W powszechnym użyciu termin zło stosuje się w celu wskazania tego, co jest niewłaściwe i niepożądane z punktu widzenia akceptowanej hierarchii wartości.

Zło to nie jest coś nieuchwytnego, to nie jest idea przemieszczająca się w kosmosie, by w kimś się ulokować.

To Lucyfer mocą swego umysłu stworzył sobie własną koncepcję świata, dla swoich rojeń znalazł zwolenników wśród trzeciej części aniołów (Ap 12,4). Zaowocowało to buntem przeciw Bogu i Jego aniołom. Pojawia się zachowanie w postaci nie zachowywania woli Boga zawartej w Bożym prawodawstwie. Biblia nazywa to grzechem.

Zło - bunt - grzech to synonimy. Bo w każdym przypadku jest to wystąpienie przeciw Stworzycielowi doskonałych praw.

Praprzyczyną, czyli podstawową przyczyną zła – buntu – grzechu, było pożądanie przez Lucyfera jeszcze większego przepychu i nabycie władztwa równemu Bóstwu.

Marta

Zibi

Marta

zdzisław

By zrozumieć cel i kierunek działania Bóstwa musimy zrozumieć misję zbawienia człowieka, jakiego podjęli się Bóg – Ojciec, Bóg – Syn, Bóg – Duch Święty.

W tej mierze w Biblii wyróżnia się dwa rozłączne zbiory tekstów, czyli przynależnych do pierwszego lub drugiego zbioru, i nienależących do obu zbiorów jednocześnie.
Pierwszy zbiór wersów Bóg – Ojciec, jako Bóstwo Bóg - Jezus, jako Bóstwo Bóg – Duch Święty, jako Bóstwo
============================================
Drugi zbiór wersów
Bóg – Ojciec w dziele zbawienia ocenia zbawcze dzieło Jezusa i Ducha Św.

Bóg – Jezus w dziele zbawienia jako Syn Boży, jako Archanioł Michał,
jako Syn Człowieczy

Bóg – Duch Święty w dziele zbawienia; Inkarnacja Jezusa. Zastępca Syna Bożego po Jego wniebowstąpieniu.Obrońca, Nauczyciel, Orędownik Nauczyciel

Pytajnik

Jezus w Judaizmie

[link widoczny dla zalogowanych]

"Dla wyznawców judaizmu Jezus (Jeszu, Jeiszu) lub Nazarejczyk (Ha Nocri) nie jest Mesjaszem, jego poglądy i misja, według judaizmu rabinicznego (talmudycznego), nie są zgodne z przepowiedniami proroków;.herezją jest dogmat o boskości Jezusa jako jednej z 3 Osób Trójcy Świętej, nazywanie Synem Bożym lub przypisywanie Jezusowi roli pośrednika między Bogiem i ludźmi. W przeciwieństwie do islamu, judaizm nie uznaje żadnego aspektu działalności Jezusa i nie uważa go za proroka".

"W judaizmie Bóg jest bytem niepojmowalnym, jedynym i niepodzielnym. Bóg nie może dzielić się na 2 ( dualizm) lub 3 Osoby (Trójca Święta), ani tym bardziej płodzić syna. Taka koncepcja uznawana jest za pogańską. Tora (V Mojż. 6:4) wyraźnie podkreśla: Pan jest naszym Bogiem, Pan jest jeden."

W świetle powyższego linku moim zdaniem trynitarzom zarzuca się że tworzą coś nowego - trójcę, a tymczasem sami antytrynitarze tworzą coś nowego z punktu widzenia Żydów - odrzucają trójcę ale uznają Jezusa za Syna Bożego.Należałoby odrzucić jedno i drugie.

Zibi