www.wiarabiblijna.fora.pl

Benjamin.Szot

Na oficjalnej stronie internetowej Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego zamieszczono w roku 2009 felieton pt. Trójca w historii Kościoła Adwentystycznego, w którym podzielono całą jego historię na kila okresów. I faktycznie można wyróżnić :

         1) Okres do roku 1890 – niepodzielne rządy antytrynitaryzmu. W literaturze kościoła adwentystycznego niemal do XX wieku raczej jednomyślnie wypowiadano się przeciw odwiecznej boskości Jezusa i osobowości Ducha świętego. Wcześniej niektórzy nawet wyrażali przekonanie, że Chrystus został stworzony. Miller dawniejszy baptysta założyciel adwentystów, który wyznaczył fałszywą datę powrotu Chrystusa na dzień 22 października 1844 r. wyznawał poglądy trynitarne. Wierzył w trój-jedynego Boga, natomiast Joshui V.Himes współpracownik Williama Millera pochodzący z kościoła Christian Connexion ( pn-zach USA ) odrzucał doktrynę trynitarną jako niebiblijną. Do Christian Connexion należeli także Joseph Bates i James White - dwaj główni założyciele kościoła Adwentystów Dnia Siódmego negujący doktrynę trynitarną. Joseph Bates doszedł do wniosku, że Jezus Chrystus syn Niebiańskiego Ojca nie jest Bogiem Wszechmogącym. Natomiast James White choć odrzucał doktrynę trynitarną wierzył w trzy potęgi niebieskie i wierzył w równość Chrystusa i Ojca Niebiańskiego. Sprzeciwiał się unitarianizmowi stawiającemu Chrystusa niżej od Ojca. Do adwentystów, którzy wypowiadali się przeciw trynitaryzmowi, negowali odwieczną boskość Chrystusa, albo podzielali oba poglądy należeli też m.in. J.B.Frisbie, J.N. Loughborough, R.F. Cottrell, J.N. Andrews, D.M. Canright, J.H.Waggoner i C.W.Stone.

         2) Lata 1890-1900 – w adwentyzmie wylągł się pogląd trynitarny według którego Jezusa uznano za zrodzonego mającego początek Boskiego Syna Niebiańskiego Ojca. Tak samo jak Ojca, również Syna miano za Boskiego Stworzyciela - co było wbrew temu co naucza Biblia w Iz.44 : 24 oraz Hioba 9 : 8.
Jezus nigdy nie był Stworzycielem fizycznego nieba i ziemi. W tym czasie jednak jeszcze nie uważano świętego ducha Bożego za osobę, lecz za pochodzący od Ojca lub Syna wszechobecny wpływ.

Jedną z pierwszych osób, które podsunęły myśl o wiecznej preegzystencji Chrystusa była Ellen White oraz A.T. Jones. A.T. Jones kompletnie źle rozumiał list do Kolosan 2 : 9 upatrując w wyrażeniu, że w Chrystusie zamieszkała cała pełnia boskości - nauki dotyczącej struktury bytowej ( ontycznej ) Mesjasza, chociaż unikał słowa Trójca w roku 1899 pisał, że Bóg, Jezus i Duch Święty stanowią jedność. Ale decydujący głos miała Ellen White, która przyjęła pogląd o odwiecznym bóstwie Jezusa i trójosobowości Boga. W 1878 r. w Adwent Review and Sabbath Herald, August 8, 1878, str. 49 nazwała Jezusa : " wiecznym Synem Bożym " - co jest ewidentnym oszustwem, gdyż Jezus nigdy nie był wiecznym Synem Bożym.
W Życiu Jezusa napisała też niezgodnie z Biblią, że Chrystus " ogłosił siebie Samoistnym " oraz że " w Chrystusie jest życie pierwotne, znikąd nie zapożyczone ani nie zaczerpnięte " - ( Ellen White : Życie Jezusa, W-wa, 2000, str. 338 i 379 ). Było to w jaskrawej sprzeczności z tym co podaje Ewangelia Jana 5 : 25 z czego wynika, że Jezus otrzymał życie od swego Ojca. Ale jeszcze wtedy i wiele lat po wydaniu tej książki kościół adwentystyczny stronił od tych i innych jej wypowiedzi. Choć nie posługiwała się terminem Trójca, jednak najwyraźniej taki pogląd wylągł się w jej umyśle.

         3) Lata 1900-1931 – burzliwy okres przejściowy. Podczas pierwszych trzech dziesięcioleci XX wieku ( jak piszą sami adwentyści ) kościół ich był podzielony co do stanowiska w kwestii bóstwa Chrystusa. W dalszym ciągu unikano słowa Trójca. Ale W.W.Ptescott i A.T.Jones redaktorzy pisma Advent review and Sabbath Herald byli czołowymi postaciami popierającymi doktrynę o pełnej, odwiecznej boskości Jezusa. Prescott nie przyjął tego poglądu tak szybko jak Jones, ale jako redaktor wspomnianego periodyku publikował liczne artykuły na temat osobowości i odwiecznej natury Ojca, Syna i Ducha Świętego. Swoje stanowisko przedstawił na Konferencji w 1919 r. Ale jeszcze wtedy istniała część adwentystów, którzy zgodnie z Biblią sprzeciwiali się odwiecznemu istnieniu Chrystusa.

         4) Lata 1931-1957 – na scenę historii adwentystów wkracza trynitaryzm. Adwentyści przyjmują, że kluczową rolę w stworzeniu warunków do ostatecznego zwrotu ku trynitaryzmowi odegrał F.M.Wilcox doradzając w sprawie wyznania wiary w 1931 r. i udzielając na łamach periodyku Review and Herald. Ale jego credo zostało dopiero oficjalnie przegłosowane na sesji Generalnej Konferencji w roku 1946. ( Robert Olson and Bert Haloviak : Who decides what adventists believe : A chronological survey od sources, 1844 - 1977; Ellen G.White Estate Document File 326, February 24 1977 ).
Przyjęto więc w latach 40 niezgodną z Biblią doktrynę o odwiecznym samoistnym bóstwie Chrystusa i o osobie ducha świętego. Ale nie wszyscy się z tym zgadzali np. starsi kaznodzieje tacy jak np.: Judson S. Washburn.

Judson S. Washburn jeszcze w 1940 r. napisał list do Generalnej Konferencji, w którym doktrynę trynitarną nazwał " okrutnym pogańskim monstrum usuwającą Jezusa z jego prawdziwej pozycji boskiego Zbawcy i Pośrednika " . Jezus według niego został zrodzony o czym mówi Psalmista " Pan ( Jehovah ) powiedział do mnie : Tyś jest mój syn, dziś ciebie zrodziłem " - Psalm 2 : 7
Judson S. Washburn zwrócił uwagę, że ta potworna doktryna przeszczepiona z pogaństwa do rzymskiego kościoła papieskiego stara się narzucić swą złą obecność w adwentystycznym nauczaniu Trój-anielskiego Poselstwa. Doktryna trynitarna nie rozpoznaje Chrystusa jako jedynego Pośrednika. ( Judson Washburn : The trinity, Letter to General Conference in 1940)

[link widoczny dla zalogowanych]

W 1944 r. ukazało się poprawione wydanie książki Uriah Amitha : Daniel and Revelation, pozbawione komentarzy na temat udzielonej boskości Chrystusa. Pogląd trynitarny przeważył w nauczaniu adwentystycznym. Przypieczętowaniem tego stanowiska była książka Questions on Doctrine wydana w 1957 r.
Trynitaryzm w ujęciu adwentystycznym choć był poddawany obróbce i rewizji został ostatecznie potwierdzony na sesji Generalnej Konferencji w roku 1980. Adwentyści przyznają, że decydujący wpływ na przyjęcie doktryny trynitarnej miała Ellen White. W taki to właśnie sposób niebiblijna doktryna trynitarna wślizgnęła się do nauczania adwentystów.

Problematyka ta stale powraca w rozważaniach adwentystów co świadczy, że coś ich jednak niepokoi. Nie są pewni swego poglądu. Barierą jednak w trzeźwej ocenie prawdziwego stanowiska Biblii jest zniewolenie przez system, któremu adwentyści ulegli przyjmując, że Ellen White była natchniona przez Boga i się nie myliła. Dopóki czyjś autorytet jest ważniejszy od Prawdy dopóty nie możliwe staje się oświecenie serca i umysłu Słowem Bożym.

Obecnie adwentyści zwodzą swoich twierdząc jakoby doktryna trynitarna nie miała jedynie rodowodu rzymsko-katolickiego i dlatego nie musi być błędna. Wciskają fałsz, że doktryna trynitarna w kościele katolickim różni się od adwentystycznej, bo katolicy na przykład wierzą pod wpływem greckiej filozofii i nazewnictwa w wieczne zrodzenie Syna oraz niewzruszoność Boga. Jest jednak bardzo wiele informacji pochodzących z Biblii, które świadczą o tym, że doktryna trynitarna ( czy katolicka czy też adwentystyczna ) jest oszustwem i nie ma nic wspólnego z Prawdą Słowa Bożego.

Od kilkudziesięciu lat część Adwentystów Dnia Siódmego myśli o swoistym neo-restoracjonizmie w postaci powrotu do wiary pionierów, ale jak na razie to tylko pobożne życzenie, aktualnie niewykonalne, gdyż np. ci którzy przewodniczą kościołowi adwentystów w Polsce zawarli układ w klerem rzymsko-katolickim, o czym przeciętny adwentysta nie ma zielonego pojęcia.

Antytrynitaryzmu nadal trzyma się kilka innych adwentystycznych ugrupowań wyrosłych z ruchu millerowskiego, m.in. Kościół Boży Dnia Siódmego, Ogólnoświatowy Kościół Boży (pogląd już zaniechany), Kościół Boży w Jezusie Chrystusie (tzw. Adwentyści Nadchodzącego Wieku) czy Badacze Pisma Św. i wszystkie ich odnogi (powstali z gałęzi Kościoła Chrześcijan Adwentystów). Warto zauważyć, że Kościół Chrześcijan Adwentystów, podobnie jak Adwentyści Dnia Siódmego, z czasem przyjął stanowisko trynitarne. Jak do tego doszło to wiedzą ci, którzy dobrze znają historię adwentyzmu.

A jaki był stosunek pionierów adwentyzmu do Trójcy ?

Oto cytaty z ich pism, które jednoznacznie świadczą o tym, że najważniejsi pionierzy Kościoła Adwentystów DS. sprzeciwiali się trynitarnym poglądom teologicznym.

Jakub White
„Jako fundamentalne błędy możemy zakwalifikować na równi z innymi sfałszowany szabat i inne błędy, które protestanci wynieśli od Kościoła katolickiego, takie jak chrzest przez pokropienie, trójca, świadomość umarłych i wieczne życie w boleściach. (…) Czy możemy trwać w tych błędach aż do pojawienia się scen sądu nad światem ? My tak nie myślimy” ( Review and Herald (skrót: R&H), 12.09.1854 r. ).
„Ojciec jest największy w tym, że jest pierwszy. Syn jest następny pod względem autorytetu, gdyż Jemu wszystko zostało dane” (R&H, 04.01.1881).
   Joseph Bates
„Przy całym szacunku do nauki do trójcy doszedłem do wniosku, że nie jest możliwe, bym uwierzył, że Pan Jezus Chrystus, Syn Ojca, jest także Wszechmogącym Bogiem, Ojcem, jedną i tą samą istotą” (cytat ze świadectwa nawrócenia).

M.E. Cornell
„Mnóstwo protestantów wierzy wraz z katolikami w Trójcę, nieśmiertelność duszy, świadomość umarłych, nagrodę i karę w chwili śmierci, nieskończone tortury bezbożnych (…), chrzest przez pokropienie i pogańską niedzielę w miejsce Szabatu, wszystko to jest przeciwne duchowi i literze Nowego Testamentu” ( Facts for the Times, 1858, s. 76 ).
J.N. Andrews
„A co do Syna Bożego (…), miał Boga jako swojego Ojca i miał w jakims punkcie odwiecznej przeszłości początek dni” ( R&H 07.08.1869 ).

J.S. Washburn
„Katolicko-pogańska doktryna niedzieli – jest tak święta jak katolicko-pogańska doktryna Trójcy (…). Ta cała doktryna Trójcy jest zupełnie obca Biblii” ( List z 1939 r. ).

B.G. Wilkinson
„Odpisując na twój list z 13-go października odnośnie doktryny Trójcy, powiem, że Adwentyści Dnia Siódmego nie mieli i nigdy nie przyjęli tej ciemnej, tajemniczej katolickiej doktryny Trójcy” ( List do dr D.S. Tetersa, listopad 1936 r. ).

M.C. Wilcox
„Używając nieudolnej ilustracji, tak jak telefon przenosi głos człowieka, czyniąc ten głos obecny kilometry dalej, tak Duch Święty przenosi ze sobą całą moc Chrystusa czyniąc Go wszędzie obecnym z całą Jego mocą i objawiając Go tym, którzy są w zgodzie z Jego prawem. W ten sposób Duch jest uosobieniem Chrystusa i Boga, ale nigdy nie objawiony jako odrębna osoba. Nigdy nie powiedziano nam, aby modlić się do Ducha ; ale do Boga o Ducha. Nigdzie nie znajdziemy w Piśmie Świętym modlitwy do Ducha, ale o Ducha” ( Pytania i odpowiedzi zebrane w publikacji amerykańskiej edycji „Znaków Czasu”, 1911 r., str.182).

Jak to się stało, że również ten Kościół, który wcześniej odrzucał rzymski dogmat, przyjął Trójcę? Jak to możliwe, że coś, co przedtem było fundamentalnym błędem – jak pisał Jakub White, mąż Ellen G. White – w latach czterdziestych XX wieku stało się fundamentalną prawdą?
Cóż na pytania te muszą odpowiedzieć sobie sami zainteresowani, tym bardziej że odpowiedź na nie, nie jest wcale taka trudna. Zachodzi jedynie pytanie: czy na znalezieniu jej naprawdę zależy zwolennikom Trójcy ?

_____________________________________________

[link widoczny dla zalogowanych]

Zibi

Ciekawy temat.

Axanna

ciekawe podsumowanie, niestety prawdziwe i zawsze aktualne - najpierw podzial na kler i laikat, nastepnie uklad z rzymem i cala reszta

Benjamin.Szot

Axanna

Adwentyści wyrośli z gałęzi fałszywych proroków takich jak William Miller, który wyznaczył widzialny powrót Jezusa Chrystusa na rok 1843, a potem na 22 października 1844 r. W te brednie uwierzyła również Ellen White. Kiedy się to nie spełniło, to adwentyści zaczęli usprawiedliwiać Millera, że dobrze wyznaczył datę powrotu, tylko, że ów powrót był …niewidzialny.

Adwentyści propagują szereg niebiblijnych doktryn, jednak mało adwentystów wie co w trawie piszczy. Polecam film pt. The Occult Freemasonic Origins of the SDA Church -- Part 1, Part 2 and Part 3 :

https://www.youtube.com/watch?v=SFRLPcnpXZM

https://www.youtube.com/watch?v=RgUVf8mRFBQ

https://www.youtube.com/watch?v=mDG0aVZ39_0

Benjamin.Szot

Adwentyści propagują szereg niebiblijnych doktryn. Z tego co powiedział Alberto Rivera - były jezuita wyszkolony do zadań specjalnych - wynika, że kościół adwentystów został już dawno zinfiltrowany przez jezuitów.

Polecam film pt. The Occult Freemasonic Origins of the SDA Church -- Part 1, Part 2 and Part 3 :

https://www.youtube.com/watch?v=SFRLPcnpXZM

https://www.youtube.com/watch?v=RgUVf8mRFBQ

https://www.youtube.com/watch?v=mDG0aVZ39_0

Benjamin.Szot · Wysłany: Nie 16:41, 06 Mar 2016 Temat postu:

Część adwentystów zdradziła adwentyzm i własny kościół rozpoczynając umizgi do papiestwa !

Podobnie polscy adwentyści w ramach spotkań ekumenicznych wypracowali z katolickim klerem wspólną umowę, o czym przeciętny adwentysta nie ma zielonego pojęcia.

Słusznie Adwentyści stwierdzili, że bluźnierczy papieski Rzym odwrócił uwagę chrześcijan od służby Chrystusa i skierował ją na kapłańską służbę księży. Ustanowiono świątynie na ziemi i zastępcze ziemskie kapłaństwo, oferując przebaczenie poprzez ludzkich pośredników. Na miejsce Ostatniej Wieczerzy wprowadzono mszę, jako stale powtarzaną bezkrwawą ofiarę składaną dla Boga przez ludzkiego kapłana. Dzięki temu uważano, że możliwe stało się uzyskanie łaski również dla zmarłych .
Tym sposobem - jak zauważono - ostatecznie zanegowana została pośrednicząca służbę Chrystusa w niebiańskiej świątyni i jak przepowiedział Daniel, a prawda została powalona na ziemię ( Dan.8 : 12 ). Z oczyszczeniem świątyni zdaniem adwentystów wiązało się proroctwo dotyczące 2300 dni i poranków.

Aktualnie wbrew temu co przepowiadali kiedyś adwentyści wyznaczający jako kres papieskiej władzy na rok 1799 czyli czasy napoleońskie, papiestwo stało się potężne jak nigdy przedtem[/b]. Dzięki traktatom laterańskim z faszystowskim rządem Mussoliniego i zawarciu konkordatu z Hitlerem, a po wojnie związaniu się z Białym Domem w Waszyngtonie - papiestwo zaczęło sięgać po coraz większą władzę. Obecnie stało się inicjatorem utworzenia jednego ogólno-światowego rządu i wszystko wskazuje, że polityka Watykanu do tego właśnie zmierza. Żądza podporządkowania sobie takiego ogólno-światowego rządu jest dosyć dobrze widoczna.
Do czego to wszystko zmierza - nie trudno jest odgadnąć, gdy się zna 17, 18 i 19 rozdział księgi Apokalipsy, gdzie kres Wielkiej Nierządnicy " strojnej w purpurę i szkarłat " został wyraźnie przepowiedziany.

Tragikomiczne jest w tym wypadku, że papiestwo tak potępiane przez adwentystów wraz z kościołem rzymskim zostało wbrew założeniom adwentyzmu potraktowane w dzisiejszych czasach zupełnie odmiennie. 8 listopada 2001 r. świat obiegło zdjęcie ze spotkania przedstawiciela Adwentystów : Berta B. Beacha z papieżem Janem Pawłem II po uroczystym lunchu w Watykanie :

Reprezentant General Conference of Seventh-day Adventists - Bert.B. Beach został wysłany, by spotkać się z papieżem. Było to kolejne spotkanie, gdyż już 18 maja 1977 r. doszło do niego, gdy wręczył papieżowi Pawłowi VI złoty medal w imieniu Adwentystów Dnia Siódmego. Charakterystyczne jest to, że na medalu w otoczeniu osoby, która ma oznaczać Chrystusa przedstawionych jest osiem aniołów symbolizujących Dzień Słońca ( Dies Solis ) oraz krzyż maltański, będący symbolem władzy papieskiej.
Na dwa lata przed wręczeniem tego medalu kościół adwentystów najwyraźniej złagodził swe stanowisko uznając, że anty-rzymsko-katolicki punkt widzenia był niczym więcej jak przejawem powszechnego anty-papizmu wśród konserwatywnych wyznań protestanckich na początku tego wieku oraz w drugiej połowie ostatniego, a teraz został przekazany do historycznej stert śmieci. - ( Excerpts Legal Documents, str. 41 )

W ten sposób wbrew " trój-anielskiemu poselstwu " głoszonemu przez adwentystów i odcięcia się od od " człowieka grzechu " za jakiego adwentyzm uznał papieża Generalna Konferencja Adwentystów przyjęła formę umizgiwania się do odstępczej papieskiej władzy i odstępczego od nauk Chrystusa kościoła rzymskiego. Przywódcy Konferencji SDA zamiast trzymać się Słowa Bożego wybrali ekumeniczne spotkania i ekumeniczną współpracę z Wielką Nierządnicą. Ale w ten sposób udowodnili, że są jedną z cór Babilonu Wielkiego ( choć przez pewien czas niesforną ). Dzisiaj w dobie ekumenizmu i ekumenicznych spotkań Wielka Nierządnica zbiera z powrotem pod swoje skrzydła wszystkie swoje nierządne córy.

Do podobnych spotkań doszło w Polsce z odstępczym od nauk Chrystusa klerem katolickim. Powstaje tu pytanie : po co adwentystom spotkania ekumeniczne z wysokimi przedstawicielami hierarchii kleru rzymskiego ?
Wniosek jest prosty : zawsze jest coś za coś. W takich wypadkach nie ma nic za darmo. Pytanie tylko z czego zrezygnowali adwentyści podpisując 14 grudnia 1999 r. Oświadczenie Rady Konferencji Episkopatu do Spraw Ekumenizmu Kościoła katolickiego w Polsce i Zwierzchności Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego w Polsce z okazji 15 lecia międzywyznaniowego dialogu ?

Jaką korzyść uzyskali ? Oto fragment zawartego porozumienia :

" Z okazji 15-lecia międzywyznaniowego dialogu katolicko-adwentystycznego, prowadzonego w ramach Zespołu Rozmów Bilateralnych, w składzie ze strony adwentystycznej - ks. prof. dr hab. Zachariasz Łyko, ks. mgr Andrzej Siciński i ks. dr hab. Bernard Koziróg, a ze strony katolickiej - ks. prof. dr hab. Lucjan Balter, ks. prof. dr hab. Michał Czajkowski i ks. dr Marcin Wojtowicz, odbyło się w dniu 14 grudnia 1999 w sali prymasowskiej przy ul. Miodowej 19 w Warszawie, uroczyste Jubileuszowe Spotkanie Rady Konferencji Episkopatu do Spraw Ekumenizmu Kościoła Katolickiego i Zwierzchności Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego.
Na Jubileuszowym Spotkaniu, w którym wzięli udział, oprócz ww. członków Zespołu, ze strony katolickiej: ks. abp prof. dr hab. Alfons Nossol – przewodniczący Rady Konferencji Episkopatu do Spraw Ekumenizmu, ks. bp dr. sen. Władysław Miziołek – wiceprzewodniczący Rady, ks. bp prof. dr hab. Jan Bernard Szlaga – członek Rady, ks. prof. dr hab. Piotr Jaskóła - sekretarz Rady, ks. dr Wojciech Hanc – członek Rady i ks. dr Krzysztof Różański – członek Rady, a ze strony adwentystycznej ks. mgr Władysław Polok – przewodniczący Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego i ks. lic. Jan Krysta – przewodniczący Diecezji Południowej Kościoła Adwentystów Dnia Siódmego, przyjęto następujące oświadczenie:
(...)
4. Z ubolewaniem jednak stwierdzamy przypadki odmawiania przez różne kręgi religijne i świeckie Kościołowi Adwentystów Dnia Siódmego statusu eklezjalnego i określania go mianem „sekty”. Stanowisko takie jest nie do przyjęcia i uważamy, że wielce szkodzi naszym wzajemnym stosunkom i prowadzonemu owocnie od wielu lat międzywyznaniowemu dialogowi.
5. Kościół Adwentystów Dnia Siódmego nie może być traktowany ani jako „nowy ruch religijny”, gdyż istnieje już na Ziemiach Polskich od przeszło 110 lat, a nijako „sekta”, gdyż po pierwsze– posiada określoną doktrynę, organizację i obrzędy kultowe, po drugie– pielęgnuje w swej nauce i służbie główne zasady wiary chrześcijańskiej na czele z wiarą w Trójcę Przenajświętszą, a potrzecie– nie mają do niego zastosowania żadne znamiona, charakterystyczne dla sekt, opisane w dokumencie watykańskim „O nowych ruchach religijnych i sektach” z roku 1986. Kościół Adwentystyczny, należący do Kościoła Chrystusowego, posiada w Polsce ustawową formę regulacji swego statusu prawnego, wnosi pozytywne wartości religijno-moralne w życie naszego społeczeństwa i z szacunkiem odnosi się do Kościoła Katolickiego, jak również innych Kościołów chrześcijańskich oraz wspólnot religijnych i społecznych w duchu Ewangelii, praw człowieka oraz zasad wolności religii i przekonań. "

Oświadczenie zostało podpisane przez przedstawicieli kościołów, w tym pastora Władysław Poloka - przewodniczącego kościoła adwentystów w Polsce oraz arcybiskupa Alfonsa Nossola - przewodniczący Episkopatu Polski w Komisji Spraw ekumenicznych.

Ale prawdziwi uczniowie Jezusa byli wielokrotnie nazywani sektą ( Dz. Ap. 24 :14 ) i nie próbowali wyjednać u swych przeciwników zmiany nazewnictwa przez nich stosowanego ( 1 Kor. 4 : 12 - 13 ). Jak może Kościół Adwentystów identyfikować papiestwo jako bestię jeśli stał się ich partnerem ?
Bez wątpienia kościół adwentystów przez swoje ukłony w stronę papiestwa i katolickiego kleru sprzeniewierzył się ideom, które pielęgnował. Uzyskał wprawdzie formalnie w oczach kleru rzymskiego status eklezjalny - tylko za jaką cenę ? ! Nie widać dzisiaj adwentystów bezpardonowo obnażających niebiblijne doktryny i praktyki papieskiego kościoła rzymskiego.

Więcej na temat spotkań ekumenicznych adwentystów z klerem katolickim :

[link widoczny dla zalogowanych]

Ale to co się działo w Polsce było tylko odbiciem tego co działo się w kościele adwentystów na świecie. Adventist News Network z 7 marca 2000 r. doniósł, że Walne Zgromadzenie Liderów Kościoła US na corocznym spotkaniu głów kościołów chrześcijańskich z całego kraju wybrało Adwentystę Dnia Siódmego dr Berta B. Beach'a na stanowisko wiceprezesa komitetu sterującego grupy. Ponad 30 przywódców kościelnych uczestniczyło w posiedzeniach 23-25 lutego, w tym liderów z kościoła ewangelicko-luterańskiego w Ameryce, w kościoła prezbiteriańskiego (USA), Zjednoczonego Kościoła Chrystusa i kościołów amerykańskich baptystów w USA.
Gdy papież Jan Paweł II odwiedził St. Louis w styczniu 1999 r., gdzie odbywało się spotkanie ekumeniczne, przedstawiciele wielu wyznań zebrali się, by spotkać się z papieżem i powitać go w Ameryce. Dayton Daily News z 28 stycznia 1999 roku, zarejestrowało to zdarzenie : "papież kontynuował temat jedności w finale ceremonii w środę wieczorem w Bazylice Katedralnej St. Louis, gdzie przedstawiciele wielu religii - judaizmu, hinduizmu, adwentyści dnia siódmego - dołączyli do niego w modlitwie" .
Opis ten, dotyka tylko wierzchołka góry lodowej. Adwentyści mieli tam swego przedstawiciela, którym był pastor B.T. Rice z Northside Seventh-day Adventist church, który wygłosił przemówienie do papieża, m.in. powiedział - " Pope, Your Holiness, your historic visit to St. Louis, Missouri, has served as a 'catalyst' in the creation of this program and it transforms your presence into a lasting legacy to our region. Today, we present to you this proclamation, announcing the creation of 'Faith beyond Walls'. Your commitment to improve interfaith relation has fostered the environment where in the spirit of collecting faith, positively action can be tried. In addiction, we also present you this banner, the emblem of 'Faith beyond Walls'. We hope and pray that it will inspire interfaith communities around the world for focus their efforts on improving health and the quality of life. Again, we welcome you to our region."

[ tłum. : " Papieżu, Wasza Świątobliwość, twoja historyczna wizyta w St. Louis, Missouri, służy jako "katalizator" w stworzeniu tego programu i przekształca twoją obecność w trwałe dziedzictwo dla naszego regionu. Dziś prezentujemy Wam tę proklamację, zapowiadając utworzenie "Wiary poza Murami". Twoje zaangażowanie w poprawę relacji międzywyznaniowej sprzyja środowisku, gdzie w duchu gromadzenia wiary, pozytywne działanie może być doświadczane. Dodatkowo prezentujemy Ci także ten sztandar, godło "Wiary poza Mury". Mamy nadzieję i modlimy się się, że on będzie inspirować społeczność międzywyznaniową na całym świecie, by skoncentrowała swe wysiłki na poprawę zdrowia i jakości życia. Ponownie zapraszamy Ciebie do naszego regionu. " ].
Potem podszedł do papieża i uścisnął mu dłoń.

https://www.youtube.com/watch?v=6Uqf3ibbhuc

17 stycznia 2002 r. włoski dziennik Avvenire opublikował listę przywódców religijnych oczekiwanych 24 stycznia na ekumenicznym spotkaniu w Asyżu. Watykan zaprosił kardynałów, patriarchów, żydowskich rabinów, sekretarza generalnego Światowej Rady Kościołów, biskupa anglikańskiego, przedstawiciela World Alliance of Reformed Churches, przedstawiciela World Methodist Council, przedstawiciela kościoła zielonoświątkowców, przedstawiciela Disciples of Christ, przedstawiciela Europejskiej federacji Baptystów oraz Berta Beacha - przedstawiciela Kościoła Adwentystów Dnia-Siódmego. Watykan zaprosił również przedstawicieli islamu, buddyzmu, dżinizmu, sikhizmie, hinduizmu, zoroastrianizmu, taoizmu, konfucjanizmu, sintoizmu, tradycyjnych religii afrykańskich i Indian amerykańskich, które z Chrystusem nie mają nic wspólnego. Szacuje się, że ok.300 osób brało udział w tym spotkaniu reprezentującym 44 różne instytucje religijne.
Było to faktycznie spotkanie Wielkiej Nierządnicy, Wielkiego Babilonu, z którego mieli uciekać wszyscy ludzie miłujący prawdę, a nie zaś szukać jej towarzystwa.

______________________________________________________________

[link widoczny dla zalogowanych]