www.wiarabiblijna.fora.pl

Axanna

ojoj, masz racje, mamy miec inne podejscie. Ale wiersz sie wydal smieszny i z sensem, to i sie skusilam, sorki rolleyes

Marta

Axanna

CZTERY ŚWIECE

Cztery świece płonęły powoli

Było tak cicho, że prawie usłyszałbyś ich rozmowę .

Pierwsza rzekła : „Ja jestem POKÓJ! Jednak nikt nie

Troszczy się oto bym płonęła . Dlatego odchodzę „

Płomień stawał się coraz mniejszy, aż w końcu zgasł......

Druga rzekła : „Ja jestem WIARA! Najmniej z nas

Wszystkich czuję się potrzebna, dlatego nie widzę

Dłużej płonąć” Gdy dokończyła mówić lekki podmuch

Wiatru zgasił płomień.....

Trzecia ze świec zwróciła się ku nim i ze smutkiem rzekła :

„Ja jestem MIŁOŚĆ! Nie mam sił dłużej świecić .

Ludzie odsunęli mnie na bok, nie rozumiejąc mojego

Znaczenia . zapominają kochać nawet tych, którzy są im najbliżsi”

I nie czekając ani chwili zgasła......

Nagle dziecko otworzyło drzwi i zobaczyło, że trzy świece

Przestały płonąć. „Dlaczego zgasłyście ? Świece powinny płonąć

Aż do końca.” Tak powiedziawszy dziecko się rozpłakało.....

Wtedy odezwała się czwarta świeca : „Nie smuć się . Dopóki

Ja płonę od mojego płomienia możemy zapalić pozostałe świece.

Ja jestem NADZIEJA!” Z błyszczącymi od łez oczyma dziecko

Wzięło w dłoń nadziei i od jej płomienia zapaliło pozostałe świece.

Płomień nadziei nie powinien nigdy zgasnąć w Twoim życiu.

I każdy z nas powinien podtrzymywać płomień

POKOJU, WIARY, MIŁOŚCI I NADZIEI !!!!

Axanna

BILANS ZYSKÓW I STRAT

Pomyśl: Czy gdy znajdziesz się już po tamtej stronie

Ważne będą sygnety zdobiące twe dłonie

Stan konta bankowego rosnący przez lata

Albo cennych obrazów kolekcja bogata?

Zastanów się: Czy wtedy gdy czas twój się skończy

Ważna będzie kariera która jak pies gończy

W opętańczym wyścigu zajadle ścigałeś

Tak ze czasu na chwilę refleksji nie miałeś ?

A gdy się tłum rozejdzie po twoim pogrzebie

Jakie wtedy znaczenie będzie mieć dla ciebie

Za jak wysoką cenę kupiłeś samochód

I jaki twojej firmie zapewniłeś dochód?

Gdy na to spojrzysz w sposób absolutnie szczery

Przyznasz że stracą wartość zdobyte ordery

Tytuły naukowe dyplomy medale

Nawet nagroda Nobla nie przyda się wcale

A zatem gdy przenikniesz drugą stronę cienia

Twoja władza i wpływy będą bez znaczenia

Nie będziesz mógł skorzystać z akcji ani polis

Lecz .nagle... zyska wartość twój własny życiorys

Twe życie ktoś przebada bardzo precyzyjnie

Minuta po minucie niesłychanie pilnie

Zostaw –co nic nie warte i zadbaj o siebie

Gromadź skarby nie tutaj na ziemi lecz w Niebie

Axanna

BAJKA O WYSPIE

Dawno, dawno temu, na oceanie istniała wyspa, którą zamieszkiwały emocje, uczucia oraz ludzkie cechy - takie jak: dobry humor, smutek, mądrość, duma; a wszystkich razem łączyła miłość. Pewnego dnia mieszkańcy wyspy dowiedzieli się, że niedługo wyspa zatonie. Przygotowali swoje statki do wypłynięcia w morze, aby na zawsze opuścić wyspę.

Tylko miłość postanowiła poczekać do ostatniej chwili. Gdy pozostał jedynie maleńki skrawek lądu, miłość poprosiła o pomoc.

Pierwsze podpłynęło bogactwo na swoim luksusowym jachcie. Miłość zapytała:
- Bogactwo, czy możesz mnie uratować?
- Niestety nie. Pokład mam pełen złota, srebra i innych kosztowności. Nie ma tam już miejsca dla ciebie- Odpowiedziało Bogactwo.

Druga podpłynęła Duma swoim ogromnym czteromasztowcem.
- Dumo, zabierz mnie ze sobą!- poprosiła Miłość.
Niestety nie mogę cię wziąć! Na moim statku wszystko jest uporządkowane, a ty mogłabyś mi to popsuć...- odpowiedziała Duma i z dumą podniosła piękne żagle.

Na zbutwiałej łódce podpłynął Smutek.
- Smutku, zabierz mnie ze sobą!- poprosiła Miłość,
Och, Miłość, ja jestem tak strasznie smutny, że chcę pozostać sam- Odrzekł Smutek i smutnie powiosłował w dal.

Dobry humor przepłynął obok Miłości nie zauważając jej, bo był tak rozbawiony, że nie usłyszał nawet wołania o pomoc.
Wydawało się, że Miłość zginie na zawsze w głębiach oceanu...

Nagle Miłość usłyszała:
- Chodź! Zabiorę cię ze sobą!- powiedział nieznajomy starzec. Miłość była tak szczęśliwa i wdzięczna za uratowanie życia, że zapomniała zapytać kim jest jej wybawca.

Miłość bardzo chciała się dowiedzieć kim jest ten tajemniczy starzec. Zwróciła się o poradę do Wiedzy.
- Powiedz mi proszę, kto mnie uratował?
- To był Czas- Odpowiedziała Wiedza.
- Czas?- zdziwiła się Miłość.- Dlaczego Czas mi pomógł?
- TYLKO CZAS ROZUMIE, JAK WAŻNYM UCZUCIEM W ŻYCIU KAŻDEGO CZŁOWIEKA JEST MIŁOŚĆ- Odrzekła Wiedza

Axanna

A ty? Jak byś wybrał?

Pewna kobieta podlewała rośliny w swoim ogródku, kiedy zobaczyła trzech staruszków, z wypisanymi na twarzy latami doświadczeń, którzy stali naprzeciw jej domu.

Ona ich nie znała, więc powiedziała :

- Nie wydaje mi się, abym was znała, ale musicie być głodni. Wejdźcie, proszę do domu i zjedzcie coś.

Oni odpowiedzieli :

- Nie ma w domu męża?

- Nie, odpoczywa, nie ma go w domu.

- W takim razie nie możemy wejść – odpowiedzieli.

Przed zmierzchem, mąż wrócił do domu, kobieta opowiedziała mu to, co się wydarzyło.

- A więc skoro, wróciłem, zatem poproś ich teraz, aby weszli.

Kobieta wyszła, aby zaprosić trzech mężczyzn do domu.

- Nie możemy wejść wszyscy do domu –wyjaśnili staruszkowie.

- Dlaczego? – chciała się dowiedzieć kobieta.

Jeden z mężczyzn wskazał na pierwszego ze swoich przyjaciół i wyjaśnił :

- On ma na imię Dostatek.

Następnie wskazał drugiego – on ma na imię Sukces, a ja mam na imię Miłość. teraz wróć i zdecyduj z mężem twoim, którego z nas zaprosicie do waszego domu.

Kobieta weszła do domu i opowiedziała mężowi wszystko, co powiedzieli jej trzej mężczyźni. Ten się ucieszył : - jak pięknie!! – zaprośmy Dostatek, aby wszedł i wypełnił nasz dom !!!

Jego żona nie zgadzała się i spytała :

- Mój drogi, dlaczego nie mielibyśmy zaprosić Sukcesu?

Ich córka słuchała ich rozmowy i weszła im w słowo :

- Nie było by lepiej, gdybyśmy pozwolili wejść Miłości? W ten sposób nasza rodzina byłaby pełna miłości.

- Posłuchajmy rady naszej córki – powiedział mąż do żony – pójdź i zaproś Miłość, niech będzie naszym gościem.

Żona wyszła i spytała – który z was to Miłość? Niech wejdzie, proszę i bądź naszym gościem. Miłość usiadła na wózku ruszyła w kierunku domu. Także dwaj pozostali podnieśli się i ruszyli za nią. Trochę zdziwiona kobieta pyta Dostatek i Sukces :

Zaprosiłam tylko Miłość, dlaczego idziecie także wy?

Oni odpowiedzieli razem : - jeżeli zaprosiłabyś Dostatek lub Sukces, pozostali dwaj zostaliby na zewnątrz, ale zaprosiłaś Miłość, a tam gdzie idzie ona, idziemy i my.

Tam, gdzie jest Miłość, jest też Dostatek i Sukces.

Axanna

a teraz z pewnych wzgledow podam tylko linka Very Happy

[link widoczny dla zalogowanych]

Marta

Dobre i czasami prawdziwe haha hihihi Very Happy

Axanna

ja wlasnie zamiast zajac sie forum, nie umiem sie oderwac od tego bloga, az nieladnie. Forum chyli sie ku upadkowi, a ja jakos nie umiem sie zebrac do roboty. A moze przerwa dobrze zrobi wszystkim, kto wie Smile

Na razie chce poogladac tego bloga bo jest bardzo ciekawy, co ciekawsze kawalki tutaj wklejam Smile

Marta

Nie wiem dlaczego tak się dzieje, ja stale podsyłam zaproszenia.
Wydaje mi się że to skutek ostatnich wydarzeń ale wierzę, że za chwilę na nowo zacznie się ruch na forum.

Axanna

pozyjemy zobaczymy, ja tez czasem zaparaszam, ale ostatnio mamy duzo strat ze tak powiem w userach z roznych przyczyn. Ja sie za bardzo nie przejmuje, bo jak sie sprawy potocza tak bedzie dobrze. Mamy forum dobrze, mamy ruch dobrze, nie mamy userow ani ruchu... coz... a moze po przerwie znow sie odbuduje, kto wie... Bog wie Smile

Gość

Marta

Axanna

a czemu akurat ja sie mam spowiadac? ja chyba jak zwykle jestem mieszancem

paranoid

Axanna

Opowieść z morałem!
TRZEJ SYNOWIE

Trzy kobiety stały przy źródle, by zaczerpnąć wody. Niedaleko od nich oddalony siedział starzec i słuchał, jak te chwaliły swoich synów.

„Mój syn", powiedziała pierwsza, „to bardzo zręczny i zwinny chłopiec. Przewyższa zręcznością wszystkich chłopców w miasteczku."

„Mój syn", rzekła druga, „ma głos słowika. Gdy on śpiewa - wszyscy milczą i podziwiają go. Kiedyś będzie z niego wielki śpiewak."

Trzecia z kobiet milczała.

„Dlaczego nic nie mówisz?" - zapytały dwie pozostałe.

„Nie wiem, czym mogłabym go pochwalić"- odpowiedziała.

„Mój syn jest zupełnie zwyczajnym chłopcem, nie ma w nim nic wyjątkowego. Ale mam nadzieję, że kiedyś wyrośnie na porządnego mężczyznę."

Kobiety napełniły wiadra wodą i wybrały się w drogę powrotną. Starzec podążył wolno za nimi. Widział, że z trudem dźwigały ten ciężki ładunek, dlatego nie zdziwił się, że kobiety po pewnym czasie przystanęły, by trochę odpocząć.

Wtedy nadeszli ich trzej synowie. Pierwszy stanął na rękach i szedł w takiej pozycji kilka kroków.

„Jakiż to zwinny chłopiec!" - zawołały kobiety.

Drugi zaczął śpiewać, a kobiety podziwiały go ze łzami w oczach. Trzeci z chłopców podszedł do swej matki, chwycił bez słowa oba wiadra i zaniósł je do domu.

Kobiety zwróciły się do starca i spytały: „ Co powiesz o naszych synach?" „Waszych synach?" - odparł starzec zdziwiony - „ja widziałem tylko jednego syna';"

(Lew N. Tołstoj)