www.wiarabiblijna.fora.pl

Łukasz

Dzisiejszy dzień jest dniem w którym schylamy głowę ,uznajemy że wszystko co ma początek ma i też koniec Niby to normalna kolej rzeczy, jedni na świat przychodzą, inni odchodzą, a jednak trudno jest żegnać tych, z którymi byliśmy od zawsze Ale po co ja to wszystko napiszę ? Ano po to, by uświadomić sobie przemijanie, sens życia, zmieniające się wartości. Na cóż, ileż są zatem warte deklarowane życzenia stu lat, które corocznie sobie składamy, skoro nikt z nas nie jest w stanie dotrzymać obietnic? Przemijanie ma różny wymiar każde przemijanie jest inne gdyż my jesteśmy inni, jednak każde przemijanie ma wspólny mianownik przemijanie zawsze boli tak samo , Mam koleżankę takiego przyjaciela w necie często do siebie piszemy, dzwonimy zna Ją też moja Żona nie zdradzę tajemnicy jeśli opowiem Wam Jej historię z przemijaniem żal mi Jej jak cholera Jej historia to przemijanie czegoś wielkiego to przemijanie to też w pewnym sensie śmierć, śmierć uczucia Dziś jednak jest mądrzejsza, drugi raz nabrać się nie da. Tego, którego pokochała już nie ma. I chyba nie było nigdy. To był jedyny wyśniony, wymarzony obraz Jej mężczyzny, za którym mogłaby pobiec na koniec świata pobiec do ołtarza! i mało brakowało, by się to wydarzyło…Przez dwa lata żyła jak w hipnozie za mgłą. ,dziś zdała sobie sprawę z tego, że to nie była miłość. Nie z Jego strony miłość tylko Ona pielęgnowała .tylko Ona wiedziała co znaczy to słowo z jego strony była to jedna wielka manipulacja uczuciami, coś na kształt miłości zbudowanej na jej naiwności. Dziś wie, że On nie kochał Jej nigdy. Był dobrym graczem, perfidnym i wyrafinowanym. Był z Nią aby dać upust swoim emocjom, które targały Nim od lat. a Ona? Ona miała być ucieczką. od choroby, od lęków. zastępstwem za nałóg, za alkohol. lekarstwem na złe myśli. nie miłością, nie życiową partnerką. On nigdy nie pomyślał o Niej. Jedynie o sobie i o zaspokojeniu własnych potrzeb, wykarmieniu swojego chorego EGO. Gdyby wiedziała wcześniej…jednak szła w tę ciemność ze złudzeniem, że ma przy sobie mężczyznę, który Ją obroni. który wybuduje Jej mur chroniący przed wszelkim złem, niestety została sama, ogarnięta tą ciemnością. Nawet dziś nie potrafi odnaleźć drogi do światła, które gdzieś tam pojawiło się w oddali. Zgubiła się. Czy nie jest to przemijanie? Przemijanie czegoś równie wielkiego jak życiue? Żal mi tej dziewczyny może naiwnej zakochanej . Jutrzejszy dzień ma inny wymiar przemijania, przemijania nas, naszych bliskich przemijania ostatecznego , ten dzień musi nastrajać refleksyjnie refleksją o przemijaniu właśnie , jaki dramat przeżywają dzieci gdy na zawsze odchodzi Matka, Ojciec, Brat ,Siostra , podobno Bóg jest miłosierny łaskawy i sprawiedliwy a ja twierdzę że trzeba być wielkim egoistą aby zabierać tylko dla siebie kogoś kto jest wszystkim dla drugiego .Moi wspaniali Rodzice zmarli dawno temu ,nie wyobrażałem sobie życia bez nich ,a jednak życie mnie do tego zmusiło, żyć trzeba było dalej, nie jest prawdą że czas leczy rany ,czas pozwala nam przystosować się do nowej sytuacji ,ból pozostaje na zawsze.

Niebo gwiazd…
Niebo gwiazd sitem przesiane,
srebrny księżyc rozjaśnia mi drogę.
Moje myśli są tak poplątane,
że do domu dziś trafić nie mogę.
Ma tęsknota serce rozpiera,
łzy się cisną same do oczu.
To już dziś
„Siedemnasta Premiera”,
jestem z Tobą,
Ty mnie głaszczesz po moim warkoczu.
Miłość, serce, uczucie mi dałeś,
Tyś był dla mnie i dzieci Opoką.
Czemu szczęście co było nam dane,
w dal odeszło i jest tak wysoko?…
Dziś nie mogłam z Tobą się rozstać,
byłeś przy mnie,
podałeś swe ramię…
Ciemna nocka mnie tam zastała,
Tyś tam był…
żegnałeś mnie w bramie.
Niebo gwiazd sitem przesiane,
srebrny księżyc rozjaśnia mi drogę….
W domu będę Kochanie nad ranem
i nie zasnę,
bo spać dziś nie mogę…

Jest to przepiękny wiersz o przemijaniu jak bardzo przebija się w nim tęsknota żal
Jest to wiersz mojej netowej koleżanki od której otrzymałem pierwszy egzemplarz tomiku Jej poezji

Artemas

Kaspir napisał?