www.wiarabiblijna.fora.pl

Benjamin.Szot · Wysłany: Sob 9:51, 08 Mar 2014 Temat postu:

SEPTUAGINTA ( LXX ) POWSZECHNIE UZNAWANA - FAŁSZERSTWEM !

Septuaginta łac. siedemdziesiąt; oznaczana rzymską liczbą LXX oznaczającą 70, w wydaniach krytycznych przez symbol – powszechnie uważa się za pierwsze tłumaczenie natchnionych przez Boga Pism Hebrajskich na język grecki ( koine ). Nazwa pochodzi od liczby tłumaczy, którzy mieli brać udział w pracach nad przekładem. Według tzw.Listu Arysteasza, Demetriusz Falereus główny bibliotekarz Aleksandrii zaproponował ówczesnemu władcy Egiptu Ptolemeuszowi II Filadellfosowi ( 282 - 247 pne.), aby wzbogacił swoją bibliotekę o tłumaczenie na grekę Hebrajskiej Tory.
Ptolemeusz zgodził się i wysłał w tym celu poselstwo do Jerozolimy do arcykapłana Eleazara. Na zaproszenie Ptolemeusza miało przybyć siedemdziesięciu ( a dokładniej siedemdziesięciu dwóch) uczonych żydowskich, którzy po oficjalnym przyjęciu na dworze, zostali przez Demetriusza skierowani na wyspę Faros, gdzie rozpoczęli przekład Tory na grekę ( koine ). Mieli oni pracować osobno, a potem wymienić się efektami tłumaczenia i ustalić ostateczną wersję dzieła. Cała translacja została ukończona po siedemdziesięciu dwóch dniach. Wówczas okazało się, że poszczególne teksty tłumaczenia były identyczne, co odebrano jako znak od Boga. Król, zachwycony dziełem, miał nabrać wielkiego szacunku do Biblii. Tekst miał się podobno znajdować wśród rękopisów w Bibliotece Aleksandryjskiej.
Powołuje się na to Euzebiusz z Cezarei pisząc o Arystobulu autorze Objaśnień Świętego Prawa poświęconych Ptolemeuszowi Filometorowi ( 180 - 145 pne. ) stwierdzając, że tłumaczenie całego Prawa zostało dokonane za dni Filadelfosa.
Zdaniem wielu przedstawicieli kleru, który chce zdyskredytować Pisma Hebrajskie, Septuaginta stanowi podstawowy tekst t.zw. Starego Testamentu, z którego mieli cytować zarówno Chrystus jak i apostołowie co według nich można zauważyć w tekście Nowego Testamentu. Cytowane wersety mają wskazywać, że pierwotny hebrajski tekst spółgłoskowy odczytano inaczej niż na to wskazuje późniejsza masorecka wersja tekstu z punktacją samogłoskową. Po zamordowaniu Chrystusa, na rozkaz Sanhedrynu, chcąc zdyskredytować Mistrza z Nazaretu dokonano innych tłumaczeń. Wersety identyfikujące go jako obiecanego Mesjasza miano przetłumaczyć w taki sposób, aby nikt z diaspory żydowskiej nie mógł się zorientować o co w tym wszystkim chodzi. Do tych tłumaczeń miał należeć przekład Akwili ucznia Akiby ok. 130 r, przekład Symmacha z końca II w n.e. oraz przekład Teodocjona ok. 150 r. Wszystkie te trzy przekłady znalazły się w heksapli Orygenesa.
Faktem, który ma to potwierdzać, jest wypowiedź Justyna zwanego Męczennikiem ( ok. 100 - 167 ) w jego Dialogu z Żydem Tryfonem : " 71. „ Ja natomiast jestem daleki od obdarzania zaufaniem waszych nauczycieli, którzy nie chcą się zgodzić z tym, że interpretacja dokonana przez siedemdziesięciu starszych, którzy byli z Ptolemeuszem, królem Egipcjan, jest właściwa i usiłują oni stworzyć inną. A życzę ci, abyś spostrzegł, że usunęli oni wiele Pism z przekładu, sporządzonego przez tych siedemdziesięciu starszych, którzy byli z Ptolemeuszem,…"

Okazuje się jednak, że prawda wygląda nieco inaczej i ta wypowiedź Justyna w dalszej swojej części brzmi w sposób wystarczająco sprzeczny z podstawowymi naukami chrześcijańskimi. W dalszej bowiem części tego zdania napisano : " a które dowodzą, że ten właśnie Człowiek, który został ukrzyżowany, był określany jako Bóg i człowiek, i jako ukrzyżowany i jako umierający; ale skoro już zdaję sobie sprawę, że twój naród wszystkiemu temu zaprzecza, nie będę się do tych punktów odwoływał, lecz mój dyskurs będę kontynuował w oparciu o te fragmenty, które są uznawane również przez ciebie. "
Ten to Justyn Samarytanin mający ojca Greka studiował filozofię grecką i choć się na niej zawiódł wpadł pod jej wpływy, gdyż jako pierwszy zaczął utożsamiać logos na sposób helleński pojmując go jako rozum i utożsamiając z Chrystusem. On też w rozdz. 36 swego dialogu mówi : „ Jak sobie życzysz, Tryfonie, przejdę więc do dowodów, których szukasz jako odpowiednich w tym miejscu, ale najpierw pozwól, bym teraz przywołał te proroctwa, w których chciałbym udowodnić, że Chrystus został nazwany przez Ducha Świętego w przypowieści zarówno Bogiem Jakuba, jak i Panem Zastępów. "
W innym miejscu w rozdz. 75 pisze : „ Ponadto w Księdze Wyjścia dostrzegliśmy również, że imię Boga samego, które jak mówi On nie zostało objawione Abrahamowi ani Jakubowi, brzmiało Jezus i zostało w tajemniczy sposób oznajmione przez Mojżesza."

W związku z tymi wypowiedziami Justyna wszelka dalsza dyskusja na ten temat staje się bezsensowna, gdyż ukazuje jednoznacznie błędny sposób jego rozumowania. I chociaż z całą pewnością Sanhedryn i jemu podobni nienawidzili Jeszuę z Nazaretu i jego uczniów i mogli w niektórych wypadkach odmiennie odczytywać, a nawet celowo inaczej tłumaczyć na język grecki niektóre wersety, które spełniły się na nim jako obiecanym Mesjaszu, to jednak nie byli w stanie zmienić zapisu spółgłoskowego wszystkich wersetów biblijnych odnoszących się do Syna Najwyższego.
Ponadto nie jest możliwe dokonanie takiego fałszerstwa, gdyż w Psalmie 12 : 7 - 8 napisano : " Wypowiedzi Jehowy to wypowiedzi czyste, srebro oczyszczone w tyglu ziemi, siedmiokroć oczyszczone. Ty Jehowo będziesz ich strzegł. "
Nie oznacza to oczywiście, że takich prób nie podejmowano.

Czy Jezus albo jego apostołowie cytowali fragmenty z Septuaginty ? Nic na to nie wskazuje pomimo podobieństw niektórych wersetów z Chrześcijańskich Pism Greckich do tekstu Septuaginty. Cytując dr. Samuela Gippa – LXX jest tylko wymysłem czyjeś wyobraźni. Nie istnieją jego zdaniem absolutnie żadne manuskrypty sprzed III wieku n.e., które potwierdziłyby twierdzenia, że Jezus albo apostoł Paweł cytowali grecki Stary Testament. Wersety cytowane przez Jezusa ( hebr. Jeszua ) albo Pawła znajdujące się w przekładach Nowego Testamentu mogą być identyczne jak te, które są w “ Septuagincie ”, gdyż nowe przekłady pochodzą z tych samych manuskryptów Euzebiusza/Orygenesa z IV-V wieku n.e., które są podstawą tego co dzisiaj znane jest jako Septuaginta. Należą do nich kodeksy : aleksandryjski, watykański i synaicki. Zgodnie z informacjami w kolofonie na końcu kodeksu synajskiego, pochodził on z Hexapli Orygenesa. Zapewne pozostałe również musiały posiadać takie odnośniki z czym zgadzają się historycy kościoła. Hexapla ( gr.Εξαπλά – " sześciokształtna " ) spisana ok. 200 lat po Chrystusie była dziełem Orygenesa. Cytaty z ówczesnych Nowych i Starych Testamentów mogą się czasami ze sobą zgadzać ( choć nie zawsze ), ponieważ wyszły spod tych samych rąk – Euzebiusza i Orygenesa. Nowsze przekłady bazują na kodeksach synajskim, watykańskim i aleksandryjskim, które w rzeczywistości są Hexaplą Orygenesa. Wszystkie manuskrypty składające się na Septuagintę zostały napisane po roku 200 n.e. i są częścią Hexapli Orygenesa, w której znajdują się apokryfy uznawane tylko przez kościół rzymsko-katolicki. Są to takie księgi jak : Księga Tobiasza, Modlitwa Manassesa, 2 Ezdrasza, Księga Mądrości, Barucha, Mądrość Syracha, 1 i 2 Machabejska – są w niej też dodatkowe słowa w Księdze Ester i Daniela. Niektóre z nich nie istniały jeszcze w czasach Arysteusza, a Chrystus nigdy nie cytował apokryfów. Były też one odrzucane przez Żydów.
Encyklopedia Religii i Etyki nawiązując do okoliczności powstania Septuaginty podaje, że “ list Arysteasza jest falsyfikatem, zaś fragmenty zapisków Arystobula są wysoce podejrzane." Według przyjętego bezkrytycznie przekazu w skład “komitetu translatorskiego” Septuaginty miało wejść tam po 6 przedstawicieli z każdego plemienia Izraela co daje liczbę 72 natomiast słowo Septuaginta oznacza 70 a nie 72… List Arysteasza jako jedyny dowód powstania Septuaginty jest aktualnie podważany przez część historyków, gdyż bibliotekarz Demetriusz z Falerum ( ok. 345 - 283 pne. ) służący na dworze Ptolemeusza Sotera nigdy nie był bibliotekarzem u Filadelfosa. List ( 7 : 14 ) wymienia też datę zwycięstwa floty nad Antygonem jako rocznicę, w której przybyli tłumacze do Ptolemeusza, a tymczasem zarejestrowane zwycięstwo floty egipskiej zdarzyło się wiele lat po śmierci Demetriusza. Ponadto list Arysteasza podaje imiona uczonych Septuaginty, jednak wiele z nich żyło w okresie Machabeuszy, a więc przynajmniej 75 lat później. A jeśli Orygenes w Hexapli tylko skopiował tekst LXX to powstaje pytanie jak tych 72 uczonych mogło dodać nigdy przedtem nie napisane księgi apokryficzne do swojego tłumaczenia ? Znali przecież słowa z księgi Przypowieści Salomona 30 : 6. Z kolei jeśli to zrobił Orygenes to jak byłby w porządku względem ostrzeżenia zawartego a Apokalipsie 22 : 18 ? Stąd też np. Paul Kahle ( znany ekspert od Starego Testamentu), który dogłębnie zbadał Septuagintę, nie wierzy że istniała jakaś jedna, oryginalna wersja greckiego [ST].
Peter Ruckman w książce " Problematic Texts " - ( Problematyczne Teksty ) wyróżnia kilka greckich manuskryptów, z których powstała Septuaginta. Oto 4 najważniejsze:
A - “Kodeks Aleksandryjski” - napisany ponad 300 lat po skompletowaniu całego Nowego Testamentu. Pomija on Księgę Rodzaju 14: 14-17; 15:1-6, 16-19, 16:6-10, Księgę Kapłańską 6:19-23, 1 Samuela 12:17-14:9, 1 Królewską 3-6 oraz Psalmy 69:19-79:10.
א - ”Kodeks Synajski” - napisany ponad 200 lat po skompletowaniu całego Nowego Testamentu. Pomija Księgę Rodzaju 23:19-24:46, Liczb 5:27-7:20, 1 Kronik 9:27-19:17, całą Księgę Wyjścia, Jozuego, 1 i 2 Samuela, 1 i 2 Królewską, Ozeasza, Amosa, Micheasza, Ezechiela, Daniela i Sędziów. Zawiera apokryfy Nowego Testamentu.
C - “Kodeks Efrema” - napisany ponad 300 lat po skompletowaniu NT. Pomija księgi Rodzaju, Wyjścia, Kapłańską, Liczb, Powtórzonego Prawa, Jozuego, Sędziów, 1 i 2 Samuela, 1 i 2 Królewską i większość ksiąg prorockich!
B - ”Kodeks Watykański" - pomija dużą część Księgi Rodzaju 1:1 – 46:28, wszystkie Psalmy 105:26-137:6, fragmenty 1 Samuela, 1 Królewską i Nehemiasza. Zawiera apokryfy Starego Testamentu.
Ciekawe, że papirusy “ Septuaginty ” w liczbie 23 ( omówione co do zawartości i daty powstania w książce ” The Christian’s Handbook of Manuscript Evidence” str.48-51, 1970 r. ) zostały spisane w okresie od 60 do 500 lat po tym jak apostoł Jan skończył Księgę Apokalipsy.

A kim był Orygenes ? Orygenes z Aleksandrii ( 185 - 254 r. ) próbował syntezy chrześcijańskiej nauki z filozofią grecką, zwłaszcza platońską i stoicką oraz z filozofią Filona Aleksandryjskiego. Na tej bazie rozwinął on koncepcję Chrystusa jako Logosu - Stwórcy świata. Syn jako Mądrość jest wewnętrznym Rozumem Ojca, zawierającym pełną wiedzę Boga o sobie i o świecie, siedliskiem czysto intelektualnego świata idei wzorczych wobec stworzenia, pojmowanych na sposób platoński. Orygenes uważał też, że dusze preegzystowały, i że ostatecznie nawet diabeł będzie zbawiony ( apokatastaza ). Uczniem Orygenesa był Pamfilos z Cezarei ( ok 250 - 310 r.), który chronił, przepisywał, propagował pisma Orygenesa i rozbudował pozostawioną przez niego bibliotekę, natomiast uczniem Pamfilosa z Cezarei i obrońcą twórczości Orygenesa był Euzebiusz z Cezarei ( ok. 264 - 340 r. ). Ok. 313 r. został wyniesiony do godności biskupa Cezarei. Dzięki bliskim stosunkom, jakie utrzymywał z cesarzem, wywierał na niego znaczący wpływ. W 335 roku podczas uroczystego obchodu trzydziestolecia panowania Konstantyna, wygłosił ku jego czci uroczystą pochwalną mowę. Pomimo zatargów z cesarzem należał do grona jego zaufanych osób. To chyba mówi samo za siebie.

Jedna jednak rzecz obala mit Septuaginty całkowicie. Jest to werset 3 Moj. 24 :16. Powiedziano tam, że " kto bluźni Imieniu Jehowy - poniesie śmierć." Septuaginta zaś tłumaczy to : ονομαζων δε το ονομα κυριου θανατω θανατουσθω - co znaczy, że " jeśli ktoś wymawia imię Pana śmiercią umrze. " Sprawa jest więc bezdyskusyjna. Komuś najwyraźniej przeszkadzało święte Imię Boże JEHOWAH. Przekręcono wiec werset biblijny tłumacząc błędnie, że już samo wymawianie Imienia Bożego zasługuje na karę śmierci, a Imię Boże występujące w tekstach hebrajskich zastąpiono greckim tytułem Kyrios - co znaczy Pan.

Tymczasem w 1939 r. odkryto w Fajum Papirus Fouad 266 ( a w zasadzie zbiór fragmentów papirusu ) z tekstem Księgi Rodzaju i Powtórzonego Prawa. Od 1943 r. fragmenty przechowywane w Kairze stały się własnością Societe Royale de Papyrologie. W 1948 r. dwaj misjonarze Szkoły Gilead Watchtower Tract Society - Don Rendell i Bill Copson uzyskali w Kairze zdjęcia osiemnastu jego fragmentów, a także zgodę na ich publikację. Kopie te zostały opublikowane w 1950 r. w przekładzie Nowego Świata. Odkryte fragmenty posłużyły za podstawę do napisania pracy naukowej: Alberto Vaccari, Papiro Fouad, Inv. 266. Analisi critica dei Frammenti pubblicati in: "New World Translation of the Christian Greek Scriptures" w roku 1950.
Natomiast w 1971 r. w Kairze opublikowano 117 fragmentów papirusu. Te wyjątkowo cenne fragmenty papirusu są dowodem na to, że pomimo tekstu greckiego będącego tłumaczeniem Pism Hebrajskich w pierwotnej edycji jest widoczny w wielu miejscach Tetragram będący zapisem hebrajskim świętego Imienia Bożego. Według Paula Kahle'a - właśnie " cechą charakterystyczną wspomnianego papirusu jest występowanie w nim Imienia Bożego w formie Tetragramu napisanego hebrajskim pismem kwadratowym ."

Warto zwrócić też uwagę, na księgę proroka Jeremiasza 44 : 26 w której są spisane słowa samego Boga Wszechmocnego mówiącego m.in. " słuchajcie słowa Jehowy wszyscy Judejczycy, którzy mieszkacie w ziemi egipskiej: Oto Ja przysięgam na wielkie moje imię - mówi Jehowah - że moje imię już nigdy nie będzie wzywane ustami któregokolwiek męża judzkiego w całej ziemi egipskiej…" Ci więc, którzy tak zajadle bronią Septuaginty najwyraźniej przeoczyli ten werset.

Komu więc służy powszechnie przyjęta wersja Septuaginty pozbawiona Świętego Imienia Bożego, a nawet nakłaniająca do tego, by to Imię nie wymawiać ? Kto propaguje dzisiaj nauki Pisma Świętego zmieszane z apokryficznymi dodatkami nie mającymi natchnienia Bożego ? Komu zależy na tym, by podtrzymywać niebiblijną doktrynę utożsamiającą Chrystusa z Bogiem ? Co więc popiera tradycyjnie uznawana wersja Septuaginty - prawdę czy fałszerstwo ?

wierzący · Wysłany: Sob 19:41, 08 Mar 2014 Temat postu:

Beniaminie a moje pytanie czy według ciebie nie posiadamy prawdziwego NT tylko stek kłamstw?

Benjamin.Szot · Wysłany: Sob 21:25, 08 Mar 2014 Temat postu:

wierzący

ja piszę o faktach, a jak ktoś chce to może sobie szydzić z tego

nigdy nie powiedziałem że NT to stek kłamstw więc proszę nie przekręcać moich wypowiedzi !

wierzący · Wysłany: Sob 21:51, 08 Mar 2014 Temat postu:

Ja nie pytam dla tego że ty tak napisałeś bo nie musiał bym pytać, piszac możemy byc inaczej zrozumiani przez kogoś i ja tak zrozumiałem że podważasz NT że tego nie mam czy tamtego, z tad moje pytanie, i mam jeszcze jedno w wielu tematach pisałeś że jakiś fragment został przerobiony na jakiej podstawie tak twierdzisz?

Benjamin.Szot · Wysłany: Nie 8:46, 09 Mar 2014 Temat postu:

wierzący

Teraz się nie wykręcaj bo twoje pytanie było obraźliwe. Nigdy nie podważałem Nowego Testamentu ! - prosiłbym o rzetelne i zgodne z prawdą wypowiedzi ! Wszyscy, którzy rzetelnie badają Pismo Święte dobrze wiedzą, że wielokrotnie podejmowano próby sfałszowania tekstu ! Proszę sobie dokładnie przeczytać moje artykuły, a nie byle jak po łebkach. Tam wiele kwestii jest poruszonych i między innymi omówione są wersety, które zostały sfałszowane. Są podane dowody na to, źródła i uczeni, którzy to wykryli.

Cypis · Wysłany: Pon 14:04, 24 Mar 2014 Temat postu:

Ciekawa dyskusja. A czy sądzicie, że jeśli Biblia hebrajska to raczej tekst żydowski - masorecki, czy jakiś inny - wydanie krytyczne? Mam do Ciebie Beniaminie pytanie: czy zgodziłbyś się mnie uczyć hebrajskiego języka i ile bierzesz za godzinę? Na przykład przez Skypa?

osolona · Wysłany: Śro 22:03, 26 Mar 2014 Temat postu:

Jak to dobrze że Słowo to jest Bóg,a nie LITERA!!
Można stracić wiarę w Słowo pisane ,gdyby to wszystko przeczytać co piszecie.
Ale chwała Bogu ,że Jego Słowo jest żywe ,skuteczne i ostrzejsze niż wszelki miecz obosieczny!!
Ma ducha i życie.!!
No i dzięki Bogu ,za Ducha Słowa czyli Ducha Prawdy.
Strach nawet pomyśleć ,co by się stało z wiarą niektórych ,gdyby tak stracili tę książkę.A wszystko możliwe .!
Dla niektórych ,Biblia się stała złotym bożkiem. Ja nazywam ich "złotoustymi'.
Nie Pan Biblii, Jezus Chrystus ,ale ich wiedza o Nim,to ich "Bóg".
Całe Pismo składa świadectwo o Chrystusie,po to abyśmy przyjęli to świadectwo i przyszli do Niego,do żywego Słowa.
'Badacie Pisma,bo sądzicie że macie w nich żywot wieczny.A one składają świadectwo o Mnie. Ale mimo to,do Mnie przyjść nie chcecie,aby mieć żywot.- Jan.5/39-40.
I pomyśleć tylko,ze pierwsi chrześcijanie nie mieli Pisma, a zanieśli ewangelię całemu światu.
A głosili Chrystusa,nie tylko w słowach,ale i w mocy i w Duchu Świętym i z wielką silą przekonania.
.
Paweł mówi tak :
A mowa moja i zwiastowanie moje,nie były głoszone w przekonywujących słowach mądrości, lecz objawiały się w nich,Duch i moc.
Aby wiara wasza,nie opierała się na mądrości ludzkiej ale na mocy Bożej
- I Kor.2/4-5
I w dodatku byli w większości analfabetami.
Za to otrzymali ,dar języków w Duchu Świętym ,by głosić ewangelię we wszystkich językach jakie są tylko na świecie.
Dziś mamy prawie samych uczonych w PIŚMIE ,a nie mamy nauki głoszonej z mocą.
Jezus nauczał nie jak uczeni w Piśmie,ale jako moc mający.!!

Gdybyśmy więcej polegali na Duchu Świętym ,a mniej na swoim rozumie.!!
Nasi bracia na początku ,płonęli ogniem Ducha w sercu, a dziś co niektórzy ,mają tylko rozgrzane głowy ale niestety -zimne serca.!

Cypis · Wysłany: Czw 10:02, 27 Mar 2014 Temat postu:

Ale zauważ, że Ty też jednak cytujesz Pismo, a nie przychodzisz w mocy. W każdym razie mój komputer nie zadrżał.

agnieszka · Wysłany: Czw 10:42, 27 Mar 2014 Temat postu:

Cypis · Wysłany: Czw 20:44, 27 Mar 2014 Temat postu:

Ja nie pamiętam, który to ze starych wierzących zwanych potem ojcem Kościoła napisał. Ale napisał, że woli to żywe słowo. Chodziło o to, że żyli jeszcze ci, którzy pamiętali albo samego Jezusa, albo apostołów.
Jan pisze: Nie każdemu duchowi wierzcie. Więc wydaje mi się, że Pismo Święte jest niezbędne dla nas dzisiaj. Należy jednak pamiętać, tak mi się wydaje, że duch to słowo ożywia w nas, o ile go mamy. Ale pragnę zwrócić uwagę i na takie słowa:
Nie każdy, który mi mówi: Panie, Panie! wnijdzie do królestwa niebieskiego; ale który czyni wolę Ojca mojego, który jest w niebiesiech.
22 Wiele ich rzecze mi dnia onego: Panie, Panie! izażeśmy w imieniu twojem nie prorokowali, i w imieniu twojem dyjabłów nie wyganiali, i w imieniu twojem wiele cudów nie czynili?
23 A tedy im wyznam: Żem was nigdy nie znał; odstąpcie ode mnie, którzy czynicie nieprawość.
24 Wszelkiego tedy, który słucha tych słów moich i czyni je, przypodobam mężowi mądremu, który zbudował dom swój na opoce;
25 I spadł gwałtowny deszcz, i przyszła powódź, i wiatry wiały, i uderzyły na on dom, ale nie upadł, bo był założony na opoce.
26 A wszelki, który słucha tych słów moich, a nie czyni ich, przypodobany będzie mężowi głupiemu, który zbudował dom swój na piasku;
27 I spadł deszcz gwałtowny, i przyszła powódź, i wiatry wiały, a uderzyły na on dom, i upadł, a był wielki upadek jego. Mateusz 7,21-27