www.wiarabiblijna.fora.pl

Katrine259

ok

no jesteś trochę starsza Wink

aha.. nie spotkałam się z tym nigdzie chyba.. to troszkę już szukasz.. ja znacznie mniej czasu rozeznaję swoje powołanie, ale mam nadzieję że wszystko będzie ok, jeśli to prawdziwe powołanie... a myślałaś nad konkretnym jakimś zgromadzeniem..
znajdę sobie tą modlitwę... chociaż nie wiem czy czasem się z nią nie zetknęłam już..
właśnie, w praktyce jest inaczej..

Lenka

[link widoczny dla zalogowanych] tutaj masz tą modlitwę, dostałam ją od mojej katechetki w gimnazjum jak jej powiedziałam o swoim powołaniu, jej pierwszej (pomijając oczywiście swoje przyjaciółki)
że trochę mniej czasu rozeznajesz swoje powołanie nie oznacza że twoje powołanie jest słabe i że tak samo będziesz je rozeznawać jak ja
szczerze

nie myślałam jeszcze, chociaż szukałam niedaleko mojej miejscowości, bo tak mi by było najlepiej bo nie chce się rozstawać z rodzicami, domem swoją miejscowością są Felicjanki i one są przy bazylice do której chodzę na wspólnotę
wymagania są jak prawie do każdej pracy, typu zaświadczenie od lekarza czy jest się zdrowym itp
ksiądz który jest zaprzyjaźniony z moją rodziną i czasami przyjeżdża powiedział mi, że nawet jakbym chciała studiować teologię (bo mam taki zamiar) to jako drugi kierunek, bo nie znajdę sobie po tym pracy, w sumie trochę racji ma

Katrine259

dziękuję ci bardzo :*
dokładnie.. każdy swoje powołanie rozeznaje inaczej.. jedni dłużej, drudzy krócej.. jednym jest łatwiej, innym zaś trudniej..
rozumiem cię.. rozstanie się ze swoją rodziną nie jest proste.. jednak idąc za głosem powołania, Pan staje się najważniejszy.. wiadomo, że każdy tęskni za rodziną.. ja też na początku starałam się znaleźć coś blisko siebie.. w mojej parafii nie ma żadnego zgromadzenia zakonnego.. z tego co wiem, w mieście które znajduje się kilkanaście km o de mnie są siostry Benedyktynki... jednak nie bardzo mi by mi to odpowiadało.. bardziej chciała bym być w zakonie kontemplacyjno- czynnym.. tak jak np. są s. franciszkanki od pokuty i miłości chrześcijańskiej..
czytałam trochę o tym, jakie są mniej więcej wymagania..
aham.. no w sumie tak..

Lenka

dzisiaj w swojej książce do religii przeczytałam że takie osoby muszą zrezygnować, aby być bliżej oblicza Pana Jezusa,
niestety ja nie lubię zrezygnować z rzeczy do której się przywiązałam czy przyzwyczaiłam, no ale nad tym muszę jeszcze popracować
do takiego co ty chcesz iść to jest chyba rygor, dasz radę

Katrine259

dokładnie tak.. więc będziesz musiała popracować nad tym, jeśli chcesz być blisko Niego.. myślę, że każdy nie lubi rezygnować z tego do czego się przywiązał, ale chcąc iść za Panem, trzeba..
hmm kontemplacyjno-czynne, do tego którego chce iść, czyli do sióstr franciszkanek od pokuty i miłości chrześcijańskiej, nie jest źle... a jeśli już wybieram taką drogę, muszę dać rade.. Smile

bardzo podoba mi się ten charyzmat, ta radość która tam panuje, ciągle uśmiechnięte i szczęśliwe siostry, które z radością świadczą o Panu..

Lenka

Dzisiejszy dzień jest okazją do wdzięczniej pamięci przed Bogiem o tych naszych braciach i siostrach, którzy na całym świecie dają świadectwo życia dla Boga, nawet jeśli to oznacza dla nich bycie znakiem sprzeciwu wobec tych, którzy nie znają Chrystusa, jak i tych, którzy świadomie odrzucają Jego światło.
Pragniemy skierować jeszcze kilka słów do młodzieży, do dziewcząt i chłopców. Drogi Młody Przyjacielu! Nie myśl, że życie konsekrowane jest czymś nudnym, bezbarwnym, niedzisiejszym, przeznaczonym dla tych, którzy nie są w stanie poradzić sobie w życiu. Nie ulegaj przewrotnej mentalności świata, wedle której sensem życia jest bogactwo i przyjemność. Jeśli słyszysz głos Mistrza, który Cię wzywa – odpowiedz hojnie i wielkodusznie, z radością i entuzjazmem. Życie konsekrowane jest piękną przygodą, której bohaterem jest On sam, Jezus Chrystus, Twój Zbawiciel. Tylko z Nim życie może być naprawdę spełnione. Jeśli Pan Cię wzywa, nie ociągaj się, ale wyrusz w drogę! To On zabierze Cię ze sobą, poprowadzi za rękę i pozwoli wypłynąć na głębię.
Drodzy Bracia i Siostry! Niech Maryja, która wydała na świat Jezusa – Światłość Świata, pomoże nam każdego dnia rozpoznawać to Światło i podążać za Nim, abyśmy pośród mroków codzienności potrafili odnajdywać właściwą drogę oraz sami stawali się światłem dla innych.
Wszystkim Wam, Bracia i Siostry, a zwłaszcza osobom konsekrowanym, z serca udzielamy pasterskiego błogosławieństwa

fragment dzisiejszego listu, ten fragment mi utkwił w pamięci
i powiem szczerze że chyba bardziej skłonię się do przemyślenia
tych słów
cały list: [link widoczny dla zalogowanych]

Katrine259

widzę że miałaś tak samo jak ja Smile

też właśnie ten fragment najbardziej zapadł mi w pamięć i zwrócił moją uwagę Wink

mimo iż czytałam go dzień wcześniej, to na Mszy Świętej jeszcze bardziej trafiło do mnie to, co jest tam zawarte Smile

Pokój i dobro Smile

ambasador

Katrine259

ambasador.... to że Bóg widzi nasze serca i jest wszędzie to jest wiadome.. modląc się na co dzień, nie zawsze trwam przed obrazem, jest to jakiekolwiek miejsce które mi odpowiada, jednak w kościele pozwala mi jeszcze bardziej się skupić, gdy jestem gdzieś blisko ołtarza i wgl.. Smile

A modlitwa osobista i czytanie Pisma Świętego, jest jak najbardziej wliczone do mojej codzienności.. Smile

Pokój i dobro Smile

Lenka

ambasador

Magnolia · Gość

Nie mam ja natomiast w domu zadnego obrazu ale zastanawiam sie nad krzyżem Smile

Lenka

Jak to zastanawiasz się

Magnolia · Gość

Witajcie mili Very Happy

zastanawiam się bo jeszcze takiego nie spotkałam który by zawisł na mojej scianie a musi być wyjątkowy Very Happy

Lenka

Aaa o to chodzi,
W pokoju mam duży obraz Maryi z otwartym sercem, figurke Matki Bożej Fatimskiej, krzyżnad drzwiami i krzyż nad łóżkiem z bierzmowania z Trójcą