www.wiarabiblijna.fora.pl

Benjamin.Szot

Axanna

jeśli pracowali nad tym od 1540 roku i w końcu zdobyli tą władzę nieoficjalnie od 1814 r czyli niemal od stu lat, a oficjalnie od 2013 r. - to raczej mało wątpliwe, by tą władzę wypuścili z rąk. Jezuici są jedyną znaczącą siłą w Watykanie i jednocześnie najbardziej groźną, gdyż są to ludzie zdolni do najgorszych rzeczy. Generał jezuitów - to władca absolutny i rzeczywisty " czarny papież " .

Administrator

brzmi groznie...

Benjamin.Szot

Axanna

Poczytaj historię jezuitów, ale nie polecam książek klerykalnych, bo tam prawdy się nie dowiesz. Polecam napisane przez byłych jezuitów książki pdf, których linki podałem

Administrator

witaj, pprawda, przenioslam Twoje posty tu = >

http://www.wiarabiblijna.fora.pl/inne-rozmowy,41/informacje-o-jezuitach,211.html

Benjamin.Szot

Jakie są fakty na ten temat :

http://www.youtube.com/watch?v=Wq_5jvxI9mU

http://www.youtube.com/watch?v=QJlhfd00s0M

Zibi

A to treść przysięgi jezuity..Robi wrażenie i daje do myślenia..

http://www.youtube.com/watch?v=xhiyraWloHQ

Marta

Zibi

Marta

Mój kochany tatuś, zawsze mi mówi, że katolik dla wierzącego wg zasad Biblijnych chrześcijanina /protestanta/ nigdy nie będzie szczerym przyjacielem.

pprawda

Secreta Monita - czyli Tajne Instrukcje jezuitów - przedstawione królowi Wielkiej Brytanii George'owi II Augustusowi ( 1683 - 1760 ) jako pewnego rodzaju ostrzeżenie. Autorem miał być Claudio Acquaviva (1543 - 1615 ) wybrany na piątego generała zakonu 19 lutego 1581 r. Secreta Monita była tłumaczona z łaciny na wiele języków. W British Museum znajduje się dzieło zatytułowane " Formuloe Provisionum diversaruvi a G. Passarello, summo studio in unum colectoe " wydrukowane w Wenecji w 1596 r. Na końcu tej książki zostały odkryte " Tajne Instrukcje " w rękopisie napisane bez wątpienia ręką w pełni wtajemniczonego w to jezuity. Na końcu jest uwaga i nakaz , aby instrukcja była przekazywana z największą ostrożnością tylko nielicznym i dobrze wypróbowanym. Pierwsza kopia tej instrukcji pochodziła z kolegium jezuickiego w Paterborn Westfalii. W drugim egzemplarzu znalezionym w Pradze jest podobny nakaz. Oczywiste też było, że jeśli te instrukcje wpadłyby w niepowołane ręce Towarzystwo Jezusowe zaprzeczy by pochodziły od niego. I tak też się stało. Gdy kopie ujrzały światło dzienne jezuici znaleźli wytłumaczenie, że sporządził je ex-jezuita Hieronim Zahorowski w odwecie za niedopuszczenie go do czwartej przysięgi. Z tego też względu opuścił zakon 6 sierpnia 1614 r. i wydał ich zdaniem taki pamflet. Jednak Secreta Monita doczekała się wielu wydań, a w XVII wieku aż 22 wydań w 7 językach. Jezuici usiłowali zniszczyć wszystkie kopie i robili to dosyć skutecznie czego przykładem jest Polska. Ciekawe, że postępowanie jezuitów przez kilka stuleci całkowicie potwierdza jego zgodność z opisanymi regułami.
Edycja będąca podstawą niniejszej analizy jest ostatnią edycją amerykańską opublikowaną w Princeton pochodzącą z edycji opublikowanej w Londynie w 1723 r. dedykowanej Sir Robertowi Walpole, który jako lord miał zaszczyt stać się premierem króla George'a I i George'a II.

W rozdziale I podawane są ścisłe wskazówki jak postępować by w społeczeństwie wzbudzić zaufanie, przychylność i podziw wobec Towarzystwa Jezusowego co spowoduje też większą hojność społeczeństwa wobec niego.
Stąd płyną rady do jednolitości w zachowaniu, zakupu ziem w pobliżu założonych uczelni i szkół jezuickich, a przełożony miał być w pełni zorientowany o realnej wartości przychodów w każdej prowincji.
Szczególnie zdumiewa Reguła 7 w której napisano : "Summum pretium a viduis semper extorquendum, inculcata illis summa nostra necessitate. " [ tłum . Niech zawsze największe sumy będą wymuszane od wdów, podyktowane naszym przymusowym położeniem ].
W rozdziale II podano instrukcje jak postępować z książętami i szlachtą, by zjednywać sobie ich przychylność. W regule 1 napisano : " Conatus omnis ad hoc in primis adhibendus, at principum et primariorum ubique locorum aures et animos obtineamus ne sit qui in nos audeat insurgere, quinimo omnes cogantur a nobis dependere." [ tłum. W pierwszej kolejności książąt i osoby wyróżniające się trzeba tak okiełznać, aby zdobyć ich uszy i umysły i aby nikt się nie odważył powstać przeciwko nam i aby zależeli od nas ]. Jak mówi Regula 2 takie postępowanie i kojarzenie małżeństw lub uzyskiwanie dyspensy podyktowane jest działaniem " ku większej chwale Bożej " ( łac. " et majoris glorise Dei ").
Reguła 7 mówi jak wykorzystywać księżniczki i damy : " Feminae principes per domesticas, potissimum quae a cubiculis sunt, facillime vincentur; quareillse omnibus modis foveantur, sic enim ad omnia etiam secretissima, in familia aditus patebit. " [ tłum. " Kobiety zarządzające domem, zwłaszcza te z sypialni, mogą najłatwiej zwyciężać, więc należy je wspierać w każdy możliwy sposób, a wtedy nawet najbardziej sekretne rzeczy zostaną odsłonięte " ]. Wregule 8 jest sugestia by spowiednicy jezuiccy pozwalali na większą swobodę w opozycji do innych zakonów. A reguła XII zachęca do stosowania różnych metod, by uzyskać wiedzę o ich wzajemnych animozjach, aby potem wykorzystać to do własnych interesów. Kolejne reguły wyraźnie mówią jak przez odpowiednie manipulacje zyskać różne korzyści.
Rozdział III mówi jak postępować z tym, którzy są u steru władzy, a także wobec tych którzy choć nie są bogaci mogą być użyteczni. Zaś w przypadku gdy Akademicy utrudniają ich projekt albo katolicy lub heretycy sprzeciwiają się ich założeniom, jezuici muszą dążyć do zabezpieczenia ich podstawowych zdobyczy [łac. Ubi academici sunt nobis repugnantes, vel Catholici, aut hseretici cives fundationes impedientes, ibi per praelatos conandum et primarise cathedrae concionatorice occupentur ; ] - Reguła 8.
Rozdział IV zawiera instrukcje dla kaznodziejów i spowiedników szlachty a rozdział V zawiera reguły postępowania wobec osób, które sprawują funkcje kościelne. Zgodnie z Regułą 2 tego rozdziału wady innych zakonów miały być pilnie obserwowane. Ale szczególne wysiłki miały być czynione wobec tych, którzy próbują utworzyć szkołę dla edukacji młodzieży, gdzie każdy z jezuitów uczy - Reguła 3 [ łac. Majori conatu eundum est contra eos qui scholas dro juventute docenda instituere volunt istis locis, in quibus cum honore et utililate nostri docent. ] Wykształcenie takich studentów według ich wzorców było bardzo ważne ( Reguła 5 ).
Rozdział VI ma reguły postępowania wobec bogatych wdów, które są hojne dla Towarzystwa Jezusowego. Już 1 Reguła zachęca do częstego odwiedzania takich wdów i zapewnienia im spowiedników zachęcających do wytrwałości w stanie wdowieństwa. [ łac. Quod si acceptent et ecclesias hostras visitare coeperint, prospiciatur eis de confessario, a quo bene dirigantur praesertim in ordine ad constantiam in statu viduali, enumerando et laudando iliius fructus et felicitatem ; ]. Reguła 5 mówi, by spowiednik, zarządzał jej sprawami [ łac. Totus conatus confessarii hoc spectet, ut vidua ejus consilio in omnibus utatur et acquiescat; quod ostendetur per occasionem, esse unicum fundamentum profectus spirltualis. ] Poprzez dotarcie do jej najskrytszych myśli może ściśle codziennie badać jej sumienie - Reguła 6. [ tłum. Consulatur et celebratur frequens usus sacramentorum, praessertim poenitentiae in quo intima animi sensa et tentationes quascumque liberrime aperiat, deinde frequens communio auditus sacri ipsiusmet confessarii, ad quod invitabitur cum promissis peculiaribus precibus, recitatio litaniarum et quotidianum examen conscientiae. ]. Będzie to pomocne w znajomości wszystkich jej inklinacji poprzez spowiedź generalną nawet jeśli zrobiła to wcześniej z kimś innym [ łac. Juvabit etiam non parum ad plenissimam cognitionem omnium inclinationurn ejus, confessio generalis, etiam si alias alteri facta fuerit, iterata. ] - Reguła 7.
Rozdział VII mówi o tym jak rozporządzać dobrami takich wdów. Jeśli oprócz aktów dobroczynności wykazują szczególną szczodrość do jezuitów to miały się stać uczestniczkami wszelkich zasług i miały być obdarzone specjalnymi względami prowincjała. [ łac. Quod si praeter comraunem affectum, suam erga societatem nostram, liberalitatem testentur, idque facere coutinuent, siant omninum meritorum
societatis participes, cum indulto speciali provincialis, aut etiam si tantae personae fuerint generalis. ] - Reguła 2. Należało je odwiedzać często i powtarzać im, że wszystkie odpusty innych zakonów w większym stopniu zawarte u jezuitów - Reguła 6. Natomiast Reguła 10 zachęca do wyrzeczenia się wszystkiego na rzecz Towarzystwa Jezusowego w nadziei na kanonizację, którą nie omieszkają dla niej wyjednać [ łac. Pro dispositione redituum quos habet vidua in favorem societatis facienda, proponatur perfectio status hominum sanctorum, qui relicto mundo, parentibus, et bonis abdicatis, cum magna resignatione et animi hilaritate Deo servierunt. Exponantur in ordine ad hoc quae habentur in constitutione et examine societatis, de istius modi renuntiatione et abnegatione omnium rerum. Allegentur exempla viduarum, quae sic brevi in sanctas evaserunt, cum spe canonizationis, is sic in finem usque perseveraverint, ostendaturque ipsis non defuturam ad hoc nostrorum apud pontificem auctoritatem. ]. Reguła 18 mówi o zapobieganiu wychowywania dzieci wdów na sposób świecki.

Kolejny Rozdział VIII mówi jak postępować z wdowami, które nie poświęcają się pobożności. Reguła 1 instruuje, aby postępować z łagodnością, ale by wobec dzieci swych od kołysek stosowały nagany i częste kary. Według Reguły 3 należy im wpajać religię i mieć pełny wgląd w ich młode życie - Reguła 4.
Rozdział IX traktuje o zwiększeniu dochodów kolegiów jezuickich [ De reditibus collegiorum augendis. ] Stąd Reguła 1 przykłada wagę do spowiedzi książąt, szlachty i wdów. Dzięki temu można mieć dane dotyczące rodziny, krewnych, rodziców i stanu ich własności. - Reguła 3. Rektorzy kolegiów mieli zbierać dokładne informacje o domach, ogrodach, gospodarstwach, winnicach, wioskach i pozostałym dobytku
należącym do szlachty, kupców i mieszczan, a także o ich podatkach i dzierżawach. [ łac. " Rectores collegiorum conabuntur habere notitiam domorum, hortorum, praediorum, vicarum, pagorum, caeterumque bonorum, quae a primariis nobilibus, mercatoribus aut civibus possidentur, et si fieri potest, gravaminunm ae redituum, quibus onerautur; " ] - Reguła 5. Najlepiej by było ich namówić, by wstąpili do zakonu, bo wtedy Towarzystwo przejmie ich majątki - co sugeruje Reguła 8.
Z kolei Reguła 11 mówi by przekonywać świat o ubóstwie Towarzystwa, ale przełożeni mają pożyczać pieniądze pod zastaw, a w przypadku osób poważnie chorych testament. " W tym czasie będzie roztropnie zaszczepić grozę piekła, etc, a przynajmniej czyściec, i udowodnić, że tak jak woda gasi ogień, tak jałmużna gasi ogień grzeszników.; " [ łac " . interim incutiendus erit prudenter horror inferni, etc., ad minimum purgatorium, demonstrandumque, quod sicut aqua exstinguit ignem, sic eleemosyna extinguit pecatum; …" ] - Reguła 15.

Rozdział X podaje reguły dotyczące osobistej surowości przestrzegania dyscypliny Towarzystwa. 2 Reguła przypomina zasadę posłuszeństwa, a rozdział XI mówi jak członkowie Towarzystwa mają się jednomyślnie zachowywać wobec wydalonych. Jak podaje Reguła 1 tego rozdziału należy przede wszystkim zapobiec, by wyjawili jakieś tajemnice Towarzystwa. W tym celu należy zmusić ich do złożenia przysięgi, że nigdy ani bezpośrednio, ani pośrednio nie będą niczego pisać ani mówić przeciw zakonowi; zakon zaś zachowa zapis wszystkich ich inklinacji.
Rozdział XII podaje instrukcje, kto powinien być uprzywilejowany i utrzymywany w Towarzystwie. Natomiast rozdział XIII mówi jak wyłowić młodych ludzi, by byli przyjęci do Towarzystwa i w jaki sposób ich zatrzymać. Już Reguła 1 instruuje, aby starać się z największą rozwagą wyłowić młodych mężczyzn, genialnych o przyjemnej osobowości z rodzin szlacheckich, a przynajmniej takich , którzy wybijają się [ łac. Summa prudentia contendendum est, ut diligantur juvenes ingenio bono, forma non contemnenda, genere nobiles, aut quod minimum horum aliquo excellentes. ]. Następna instrukcja podaje jakie metody wychowawcze stosować, by zyskać ich przychylność poprzez początkową łagodność, małe prezenty i pobłażliwość ze względu na ich wiek. Ale przy innych okazjach mają poczuć groźbę wiecznego potępienia, chyba, że przyjmą boskie powolanie [ tłum. Aliis occasionibus, prcesertim exhortationibus, terrendi sunt minis damnationis Eeternae, nis divinae vocationi obtemperent. ] - Reguła 7. Synowie szlachty i senatorów mogą być wysłani potem do odległych uniersytetów, gdzie niektórzy z zakonu będą nauczycielami - Reguła 10. W starszym wieku mają być zachęcenie do wykonywania niektórych ćwiczeń duchowych Towarzystwa - Reguła 11. Ich rodzice w ten sposób mogą być łaskawi dla Towarzystwa i wejść w sojusz z nim.

Rozdział XIV mówi o zastrzeżonych przypadkach i powodach oddalenia z Towarzystwa, do którego ma prawo, którzy mogą po wejściu się wydawać dostosowani do projektu Towarzystwa - Reguła 5. Przed czasem ich oddalenia mieli być traktowani z wyjątkową surowością, usunięci od zwykłych obowiązków, poddani ciężkiej karze w miejscu publicznym - Reguła 7.
Rozdział XV dotyczy instrukcji wobec zakonnic i żeńskich zwolenniczek, które jeśli pochodzą z rodów szlacheckich mogą być bardzo przydatne dla Towarzystwa.
Przedostatni już rozdział XVI mówi w jaki sposób udawać na zewnątrz wzgardę bogactwa. Reguła 1 zwraca uwagę by nie sprowadzić na siebie przypisania chciwości. I w końcu ostatni rozdział XVII mówi o metodach panowania Towarzystwa. Reguła 1 mówi, że Towarzystwo zawsze powinno zwiększać i utrzymywać swoją pozycję [ łac. societas semper ncccssario augebitur et confirmabitur. ] Reguła 2 zachęca do świecenia w nauczaniu i dobrym przykładzie. Wspieranie królów i ksiażąt w doktrynie, że wiara katolicka nie może istnieć bez władzy cywilnej jednak z największą dyskrecją [ łac. Fovendi reges ac prnicipes hac doctrina, quod fides catbolica in presenti statu persistere nequeat sine politismo. sed ad hoc magna opus discretione ; ] - Reguła 3. Szlachta i lud musi być przekonany do wiary, że Towarzystwo zostało ustanowione jako szczególne kierownictwo Boskiej Opatrzności [ Ingeneranda omnibus modis, praesertim vulgo et magnatibus, opinio de societatis erectione per singularem providentiam divinam, ] - Reguła 6.
Reguła 7 zachęca do zabiegania o opactwa i biskupstwa uzyskanie czego będzie bardzo łatwo przeprowadzić biorąc pod uwagę tchórzostwo i głupotę mnichów ( attenta ignavia ac stupiditate monachorum ).
Wszystkie biskupstwa powinny umocowane w rękach Towarzystwa i dlatego nie ma wyczerpanych metod by przebiegłością i prywatnością zwiększyć światowe interesy Towarzystwa, a złoty wiek będzie szedł w parze w powszechnym i trwałym pokojem i błogoslawieństwem kościoła [ etenim ex re ecclesise omnino foret, si omnes episcopatus a societate tenerentur, imo sedes apostolica possideretur ; prassertim si pontifex bonorum omnium princeps temporalis fieret, quare omni ratione temporalia societatis, prudenter tamen et secreto paulatim extendenda, neque dubium quin tunc aurea saecula et pax continua ac universalis, et consequenter benedictio divina ecclesiam comitaretur. ] - Reguła 7. Jeśli zajdzie potrzeba polityczny program Towarzystwa musi być sprytnie zmieniony - Reguła 8.
Ostatnia Reguła 9 mówi, że Towarzystwo musi się rozwijać i dokonać tego mając przychylność i władzę książąt.

Secreta Monita jest niewątpliwie świadectwem dążeń jezuitów do zdobycia władzy nad światem i nic dziwnego, że wzbudziła sensacje w zwłaszcza krajach protestanckich. Dzisiaj w XXI wieku można śmiało powiedzieć, że tajne instrukcje są w dalszym ciągu realizowane a jezuici stali się najpotężniejszym zakonem na świecie obecnie jawnie rządzącym w Watykanie. Wszystkie największe banki znajdują się w ich rękach. Widać też wyraźnie dążenie do stworzenia jednego ogólnoświatowego rządu sterowanego przez papieską władzę.

pprawda

http://www.youtube.com/watch?v=WU6YJHKZeYg

Benjamin.Szot

pprawda

Bardzo ciekawy wpis. Okazuje się, że jezuici cały czas postępują dokładnie według tej instrukcji. Zadziwia więc ich tłumaczenie, że Secreta Monita to fałszywka.
Dlaczego w takim razie wszystkie kopie " zniknęły " i zachowały się tylko nieliczne egzemplarze ? Co tak bardzo ich zdenerwowało ?

Pierwsze takie reguły i wskazówki napisał założyciel zakonu. " Ćwiczenia duchowe " - ( hiszp. Ejercicios Espirituales ) Ignacego Loyoli w zasadzie ograniczają się do rachunku sumienia i rozmyślań nad swoimi grzechami, nad życiem Jezusa i modlitw, pokuty, umartwiania ciała [85 ] - w tym wypadku " tak by mu dać odczuć ból zmysłowy; taki ból się zadaje, jeżeli się nosi włosiennicę, sznury lub żelazne łańcuszki na ciele, przez biczowanie, zadawanie sobie ran lub przez inne formy surowości. "

Jak stwierdza Loyola [ 87 ] celem pokuty jest zadość uczynić za grzechy przeszłe, podporządkować zmysły rozumowi i odnaleźć dar łaski.

Paweł apostoł natomiast pisał w liście do Kolosan 2 : 20 - 23, że takie zakazy " mają pozór mądrości w obrzędach wymyślonych przez ludzi, w poniżaniu samego siebie i w umartwianiu ciała, ale nie mają żadnej wartości, gdy chodzi o opanowanie zmysłów " - przekł . warszawski

Niestety również i rozmyślania opierają się na spaczonych poglądach religijnych nie mających podstaw w Piśmie Świętym

Np. Pierwsze Ćwiczenie 53 mówi : Wyobrażając sobie Chrystusa, naszego Pana, obecnego i rozpiętego na krzyżu, [trzeba] z Nim rozmawiać o tym, że chociaż był Stwórcą, stał się człowiekiem, a mając życie wieczne, [przyjął] śmierć doczesną i w ten sposób umarł za moje grzechy.

Ćwiczenie 4 to rozmyślanie o piekle :
" [66] Punkt 1. Przedstawić sobie okiem wyobraźni ogromny ogień i dusze jakby [zamknięte] w ciałach ognistych.[67] Punkt 2. Uszami słyszeć płacz, narzekania, krzyki i bluźnierstwa przeciw naszemu Panu i przeciw wszystkim Jego świętym.
[68] Punkt 3. Czuć powonieniem dym, siarkę, smród i zgniliznę. [69] Punkt 4. Smakiem odczuwać gorycz: łzy, smutek i wyrzuty sumienia.
[70] Punkt 5. Odczuwać zmysłem dotyku to mianowicie, jak płomienie owe dotykają dusz i je obejmują. "

Te ćwiczenia trwające nieraz godzinami połączone są z kontemplacją Pierwsza np. kontemplacja dotyczy wcielenia. [ 102 ] Wprowadzenie 1 radzi : " Przypomnieć sobie treść tego, co zamierzam kontemplować. Tutaj chodzi o to, jak Trzy Osoby Boskie spoglądały na powierzchnię lub okrąg całej ziemi pełnej ludzi i jak widząc, że wszyscy idą do piekła, postanawiają w swojej odwieczności, że Druga Osoba stanie się człowiekiem, żeby zbawić rodzaj ludzki. "
Jak mają przebiegać te ćwiczenia ? np. [127 ] " Uwaga 1. W całym tym tygodniu i w pozostałych powinienem czytać to, co dotyczy tajemnicy [będącej przedmiotem] kontemplacji, którą bezpośrednio zamierzam odprawić, czyli że nie czytam o żadnej tajemnicy, której w tym dniu lub o tej godzinie nie będę kontemplował, aby rozmyślanie nad jedną tajemnicą nie zakłócało rozważania nad inną.
[128] Uwaga 2. Pierwsze ćwiczenie o Wcieleniu należy odprawić o północy, drugie - o świcie, trzecie - w porze Mszy świętej, czwarte - w porze nieszporów, a piąte - przed kolacją. Każde z tych pięciu ćwiczeń powinno trwać godzinę. Taki porządek trzeba zachować we wszystkich [dniach] następnych. "

[152 ] W instrukcji dotyczącej modlitwy przygotowawczej powiedziano o wypraszaniu łaski by wybierać " to co przyniesie większą chwałę Jego Bożemu Majestatowi. "
Te modlitwy np. trzy razy Ojcze nasz i trzy razy Zdrowaś Maryjo. Do Maryji modlitwy są kierowane by wyjednala u swego Syna łaskę [ 63 ].
Te modlitwy mogą mieć trojakiego rodzaju : [238 ]Przedmiotem pierwszego sposobu modlitwy jest dziesięć przykazań [ oczywiście w wersji katolickiej ], siedem grzechów głównych, trzy władze duszy i pięć zmysłów ciała.
[249] Drugi sposób modlitwy polega na kontemplacji znaczenia każdego słowa modlitwy.[258] Trzeci sposób modlitwy w rytmie oddechu.
Np. [259] Reguła 1. Jeżeli innego dnia lub o innej godzinie ktoś chce się modlić, niech odmawia [i]Zdrowaś Maryjo według rytmu oddechu, a inne modlitwy w sposób zwyczajny. Podobnie trzeba postępować z innymi [modlitwami][/i].

Ważne są Reguły o trzymaniu z kościołem, który został określony jako wojujący [ 352 ]. Pierwsza Reguła [ 353 ] - zwraca do okazywania posłuszeństwa we wszystkim; Druga Reguła - [ 354 ] pochwala spowiedź przed kapłanem i przyjmowanie komunii najlepiej każdego tygodnia; Reguła 3 [355 ] chwali częste słuchanie mszy, długie modlitwy kościelne; Reguła 4 [ 356 ] wychwala zakony, celibat, Reguła 5 [357 ] - wychwala śluby zakonne; Reguła 6 [ 358 ] wychwala relikwie, oddawanie im czci i modlenie się do świętych; Reguła 7 [ 359 ] chwali posty; Reguła 8 [ 360 ] - wychwala ozdabianie kościołów, budowanie kościołów, oddawanie czci obrazom; Reguła 9 [ 361 ] wychwala wszystkie przykazania kościelne; Reguła 10 [ 362 ] zachęca do pochwalenia dekretów, poleceń i obyczajów przełożonych Towarzystwa; Reguła 11 [ 363 ] wychwala teologię ( Augustyna, Grzegorza ) oraz scholastyczną Tomasza z Akwinu. itd.

Dokładna analiza Ejercicios Espirituales Ignacego Loyoli pozwala wysnuć wniosek, że reguły te zmuszające to ślepego podporządkowania się przełożonym i systematyczne pranie mózgu poprzez stosowanie się wymienionych ćwiczeń uczyniły z jezuitów ślepe narzędzie w rękach ich generała. Tacy ludzie nie byli i nie są w stanie w stanie nawet zastanowić się nad tym, czy wyznawane przez nich doktryny są zgodne z Pismem Świętym. Tacy też ludzie nie byli i nie są zdolni do żadnej uczciwej rozmowy i wymiany myśli, ponieważ z góry zakładają, że wszyscy inni się mylą. Co gorsze tacy ludzie byli zdolni wykonywać ślepo wszelkie polecenia swego przełożonego, nawet najbardziej odrażające, których wynikiem były spiski i zamachy na życie innych ludzi tłumaczono wykonywaniem tego " na większą chwalę Bożą " .

pprawda

wykład o jezuitach - prof weith

http://www.youtube.com/watch?v=E6ZzIbJftNY

pprawda

jezuici prawdziwi illuminati - marcin dahtera .........

[link widoczny dla zalogowanych]

pprawda

imperium rzymskie rządzi światem - jezuici

[link widoczny dla zalogowanych]